เราเป็นเด็กม.5ครับ ส่วนม.1-2-3เราเรียนโรงเรียนเก่า พอย้ายมาเราก็เข้าใจได้ว่าไม่มีเพื่อน ไม่มีใครเข้าหาด้วย เราต้องคอยคัดเพื่อน พอเราเล็งๆเจอกลุ่มที่เราคิดว่าน่าจะเข้าได้เราก็ลองเข้าไปดูซึ่งแรกๆก็เป็นเพื่นกัน3คนแล้วหลังๆก็เริ่มมีแก๊งอื่นร่วมกับแก๊งพวกเรา พวกเราก็เลยเป็นเพื่อนกัน แต่เรามักจะเป็นคนที่ถูกมองข้าม หลายๆเรื่องเลย เช่นการจะไปทำอะไรก็จะไม่ค่อยมีใครรอเรา รอทุกคน ยกเว้นเรา พอบ่อยๆละชัดเจน เราก็แอบนอย มีอยู่วันนี้ เรารู้สึกซึมเพราะไม่มีใครสนใจ เราก็แบบคิดไปน้ำตาคลอ แต่มีเพื่อนคนนึงก็เงียบเหมือนกัน(วันเดียวกันเป๊ะ) แต่เพื่อนกลับไปถามคนนั้นว่าเป็นไงบ้าง ทำไมเห็นเงียบจัง โดยเราถูกมองข้ามไป เรารู้สึกเสียใจมาก อาการเรามันชัดกว่าอีก ไม่ใช่ว่าเราไม่เป็นห่วงเพื่อนคนนั้นนะ แต่แบบอาการขนาดนี้เราแค่งงว่าทำไมมองข้ามเรา แต่สุดท้ายก็ถามเรานะแต่ถามหลังจากเขาสักพักนึงเลยว่าทำไมเงียบ พอเราตอบไม่มีอะไรก็จบ ไม่มีอะไรเลย เราก็โอเคแหละ ไม่ต้องตอบเยอะ แต่ลึกๆก็รู้สึกนอย
ขอบอกตรงนี้ว่าแก๊งเป็นแก๊งผู้หญิงล้วนยกเว้นเรา เราเป็นเกย์ควีนคนเดียวในกลุ่ม นี่คือเหตุผลหรือเปล่า หรือเราเป็นคนเงียบๆ ไม่ชอบเสริมการด่านินทา เลยถูกมองข้าม? ที่มาตั้งเพราะอยากถามด้วยแหละ แต่หลักๆคืออยากระบาย มันรู้สึกนอยๆ เราอยากมีเพื่อนแท้มากๆ เราเป็นคนรักเพื่อนมากนะถ้ามีเพื่อนที่ผูกพันธ์จริงๆ เราเป็นคนนึงที่แคร์เรื่องเพื่อนมากเราอยากมีเพื่อน เช่นตอนประถมเราก็แบบรักเพื่อนมากๆเลย ยอมแบบทุกอย่างเพื่อเพื่อน ตอนนี้เรากับเพื่อนประถมยังเป็นเพื่อนกันอยู่แต่คนละโรงเรียนบ้าง เรียนคนละสายบ้าง เลยไม่ได้เจอกันเลย เพื่อนเก่าๆก็มีแก๊งเพื่อนใหม่บ้าง อันนี้เราโอนะ ไม่ได้อะไรเราเข้าใจ
เพื่อนไม่ค่อยสนใจ
ขอบอกตรงนี้ว่าแก๊งเป็นแก๊งผู้หญิงล้วนยกเว้นเรา เราเป็นเกย์ควีนคนเดียวในกลุ่ม นี่คือเหตุผลหรือเปล่า หรือเราเป็นคนเงียบๆ ไม่ชอบเสริมการด่านินทา เลยถูกมองข้าม? ที่มาตั้งเพราะอยากถามด้วยแหละ แต่หลักๆคืออยากระบาย มันรู้สึกนอยๆ เราอยากมีเพื่อนแท้มากๆ เราเป็นคนรักเพื่อนมากนะถ้ามีเพื่อนที่ผูกพันธ์จริงๆ เราเป็นคนนึงที่แคร์เรื่องเพื่อนมากเราอยากมีเพื่อน เช่นตอนประถมเราก็แบบรักเพื่อนมากๆเลย ยอมแบบทุกอย่างเพื่อเพื่อน ตอนนี้เรากับเพื่อนประถมยังเป็นเพื่อนกันอยู่แต่คนละโรงเรียนบ้าง เรียนคนละสายบ้าง เลยไม่ได้เจอกันเลย เพื่อนเก่าๆก็มีแก๊งเพื่อนใหม่บ้าง อันนี้เราโอนะ ไม่ได้อะไรเราเข้าใจ