!!แทนกลุ่ม3คนที่นิยามตนเองว่าเป็นสก็อยว่ากลุ่มA!!
และแทนกลุ่มที่เราไม่ได้มีปัญหาแต่เขาเป็นเพื่อนกับกลุ่มBนะคะ!!
เราขอบอกไว้เลยว่าเราก็ไม่ได้เป็นคนดีอะไรขนาดนั้นค่ะแค่อยากมาเล่าสิ่งที่เจอมาและขอคำแนะนำจากทุกคนเท่านั้น
เราจำได้ว่าเราจบกับกลุ่มเอไปแล้วคุยกันหมดแล้วแต่ฝั่งนั้นเขาก็ยังแซะไม่หยุดเราก็ด้วยความที่ไม่ชอบให้ใครมากด เราก็ทำกลับ ช่วงป.6เขาชอบมายุ่งมาด่าห้องเรา มาเล่นกับแฟน(เก่า)เราและแฟนคนอื่นๆ ทำให้เรายิ่งเกลียดขึ้นและด้วยความที่เขาชอบเสียงดัง พูดหัวเราะดัง ไม่มีมารยาท เราก็นินทากับเพื่อนเพราะเรารู้อยู่แล้วว่าฝั่งนั้นก็แซะเหมือนกันแถมชอบแซะต่อหน้าด้วย(เราไม่อยากแซะต่อหน้าเพราะไม่อยากมีปัญหาเรื่องถึงฝ่ายปกครองมันจะทำให้ชื่อเราเสียค่ะ) จนปัจจุบันขึ้นม.1มา เคราะห์ซ้ำกรรมซ้อนได้มาอยู่ห้องอังกฤษจีนห้องเดียวกับฝั่งนั้นเราหยุดแซะพวกเขาแล้วตั้งแต่ป.6จะปิดเทอมและใช่ค่ะ เราโดนแซะโดนแขวะตลอดเวลาที่เปิดเรียนมา ทั้งเราทั้งเพื่อนโดนหมด เราโดนนินทาในห้องเลยเขาเยาะเย้ยเราที่เราโดนแฟนทิ้งและเราตรแดงมาโรงเรียนเพราะร้องไห้ทั้งๆที่เราไม่ได้ร้องไห้แค่เรื่องแฟนทั้งอย่างเดียวด้วยซ้ำ เรารู้สึกมันก้าวก่ายชีวิตเราเกินไป เราโดนวางหนังสือใส่มือแรงๆขณะที่กำลังทำโจทย์อยู่ โดนถามว่ามองอะไรเพราะเราเผลอไปสบตากับเขา โดนกลุ่มBบูลลี่เรื่องสำเนียงอังกฤษ(แต่ไม่แน่ใจเขาบูลลี่เราไหม) เรามองเพื่อนคนอื่นที่ตอบคำถามไม่ได้ หรือติดตลก จะโดนกลุ่มAมองแรงและชักสีหน้าใส่ตลอด เราก็โดนค่ะ แค่ถอยหลังไปหยิบรองเท้าก็โดนชักสีหน้าใส่และจิ๊ปากแล้ว เรารู้สึกว่าเราโดนบูลลี่ ทั้งหน้าตาทั้งบุคลิคภาพ วันนี้ตอนเลิกเรียนเราก็โดนแกล้งเอารองเท้าไปวางไว้ที่ห้อง5ทั้งๆที่อยู่ห้อง4และห้อง5ก็ออกไปจากห้องเก็บกระเป๋าถือรองเท้าออกตั้งแต่คาบ5แล้ว รองเท้าเราวางไว้เกือบจะห้อง3ด้วยซ้ำค่ะ ทุกวันนี้เราร้องไห้ตลอดเวลาถึงบ้านเครียดทุกวันไม่มีอารมณ์ทำอะไรซักนิดไม่มีความสุขไม่อยากไปเรียนเราไม่อยากแคร์พวกนั้นแต่เราก็ห้ามไมได้ตลอดเราเหนื่อยจริงๆค่ะ เหนื่อยมากๆด้วย ปกติเราจะเป้นคนที่ไม่มีใครรุ้ว่าร้องไห้เลย แต่ตอนนี้เพื่อนกลับรู้กันเกือบหมด เราอ่อนแอมากๆ เอาไปบอกแม่ว่าอยากย้ายห้องแต่ก็จ่ายค่าเทอมและซื้อเสื้อพละไปแล้ว แม่เราก็ไม่ได้มีเงินมากมายขนาดนั้นแต่เราก็ไม่อยากจะเสียการเรียนและสุขภาพจิตค่ะ
โดนเพื่อนที่เคยมีเรื่องแขวะแซะในห้อง
และแทนกลุ่มที่เราไม่ได้มีปัญหาแต่เขาเป็นเพื่อนกับกลุ่มBนะคะ!!
เราขอบอกไว้เลยว่าเราก็ไม่ได้เป็นคนดีอะไรขนาดนั้นค่ะแค่อยากมาเล่าสิ่งที่เจอมาและขอคำแนะนำจากทุกคนเท่านั้น
เราจำได้ว่าเราจบกับกลุ่มเอไปแล้วคุยกันหมดแล้วแต่ฝั่งนั้นเขาก็ยังแซะไม่หยุดเราก็ด้วยความที่ไม่ชอบให้ใครมากด เราก็ทำกลับ ช่วงป.6เขาชอบมายุ่งมาด่าห้องเรา มาเล่นกับแฟน(เก่า)เราและแฟนคนอื่นๆ ทำให้เรายิ่งเกลียดขึ้นและด้วยความที่เขาชอบเสียงดัง พูดหัวเราะดัง ไม่มีมารยาท เราก็นินทากับเพื่อนเพราะเรารู้อยู่แล้วว่าฝั่งนั้นก็แซะเหมือนกันแถมชอบแซะต่อหน้าด้วย(เราไม่อยากแซะต่อหน้าเพราะไม่อยากมีปัญหาเรื่องถึงฝ่ายปกครองมันจะทำให้ชื่อเราเสียค่ะ) จนปัจจุบันขึ้นม.1มา เคราะห์ซ้ำกรรมซ้อนได้มาอยู่ห้องอังกฤษจีนห้องเดียวกับฝั่งนั้นเราหยุดแซะพวกเขาแล้วตั้งแต่ป.6จะปิดเทอมและใช่ค่ะ เราโดนแซะโดนแขวะตลอดเวลาที่เปิดเรียนมา ทั้งเราทั้งเพื่อนโดนหมด เราโดนนินทาในห้องเลยเขาเยาะเย้ยเราที่เราโดนแฟนทิ้งและเราตรแดงมาโรงเรียนเพราะร้องไห้ทั้งๆที่เราไม่ได้ร้องไห้แค่เรื่องแฟนทั้งอย่างเดียวด้วยซ้ำ เรารู้สึกมันก้าวก่ายชีวิตเราเกินไป เราโดนวางหนังสือใส่มือแรงๆขณะที่กำลังทำโจทย์อยู่ โดนถามว่ามองอะไรเพราะเราเผลอไปสบตากับเขา โดนกลุ่มBบูลลี่เรื่องสำเนียงอังกฤษ(แต่ไม่แน่ใจเขาบูลลี่เราไหม) เรามองเพื่อนคนอื่นที่ตอบคำถามไม่ได้ หรือติดตลก จะโดนกลุ่มAมองแรงและชักสีหน้าใส่ตลอด เราก็โดนค่ะ แค่ถอยหลังไปหยิบรองเท้าก็โดนชักสีหน้าใส่และจิ๊ปากแล้ว เรารู้สึกว่าเราโดนบูลลี่ ทั้งหน้าตาทั้งบุคลิคภาพ วันนี้ตอนเลิกเรียนเราก็โดนแกล้งเอารองเท้าไปวางไว้ที่ห้อง5ทั้งๆที่อยู่ห้อง4และห้อง5ก็ออกไปจากห้องเก็บกระเป๋าถือรองเท้าออกตั้งแต่คาบ5แล้ว รองเท้าเราวางไว้เกือบจะห้อง3ด้วยซ้ำค่ะ ทุกวันนี้เราร้องไห้ตลอดเวลาถึงบ้านเครียดทุกวันไม่มีอารมณ์ทำอะไรซักนิดไม่มีความสุขไม่อยากไปเรียนเราไม่อยากแคร์พวกนั้นแต่เราก็ห้ามไมได้ตลอดเราเหนื่อยจริงๆค่ะ เหนื่อยมากๆด้วย ปกติเราจะเป้นคนที่ไม่มีใครรุ้ว่าร้องไห้เลย แต่ตอนนี้เพื่อนกลับรู้กันเกือบหมด เราอ่อนแอมากๆ เอาไปบอกแม่ว่าอยากย้ายห้องแต่ก็จ่ายค่าเทอมและซื้อเสื้อพละไปแล้ว แม่เราก็ไม่ได้มีเงินมากมายขนาดนั้นแต่เราก็ไม่อยากจะเสียการเรียนและสุขภาพจิตค่ะ