ตกงาน รู้สึกมืดๆ หม่นๆ หาทางไปไม่เจอ

สวัสดีครับ ผมเอครับ อายุ29ปี ตอนนี้ผมว่างงานมาจะ3เดือนแล้วครับ เป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุด ผมตัดสินใจลาออกจากงานโดยที่ไม่มีงานรองรับ เพราะผมทนกับระบบการทำงานกับบริษัทเดิมไม่ไหว มันกินเวลาชีวิตผมมาก เลิกงานมาเหมือนไม่ได้เลิกงาน ต้องแบกความรับผิดชอบมาที่บ้านด้วยการเช็คไลน์ตอบคำถาม รับสาย ติดต่อคนนู้นคนนี้ ผมรู้สึกเครียดและจัดการความเครียดไม่ไหวครับกับการทำงานที่นี่ มันทำให้ผมเป็นคนคิดถึงเรื่องงานตลอดเวลา จนชีวิตผมเริ่มแย่ลงครับ แฟนที่คบกันมาขอเลิก เท่าที่จับใจความได้ตอนนั้นผมคิดถึงเรื่องงานจนบางครั้งมันทำให้ผมไม่อยากพูดคุยกับใคร รวมถึงครอบครัวและแฟนผมด้วย แต่ก็นั่นละครับ ช่วงนั้นผมลืมไปเลยว่าผมกำลังอกหักเพราะมันคิดแต่เรื่องงานเอามากๆ จนมาช่วงเดือนกุมภาพันธ์ผมได้ตัดสินใจลาออกจากงานครับ เป็นช่วงเวลาที่ผมรู้สึกโล่งมากที่สุดเหมือนยกหินที่ทับกลางหน้าอกไว้ ผมยอมทิ้งงานที่รายได้และความมั่นคงดีมากๆระดับนึง และผมก็พยายามสมัครงานใหม่ แต่แทบจะไม่มีที่ไหนตอบกลับ เอาตรงๆความสามารถผมคงระดับกลางๆไม่ได้โดดเด่นอะไร แถมประวัติการทำงานก็ไม่ค่อยดีเท่าไรครับ มีการเปลี่ยนงานค่อนข้างบ่อย แต่ทุกครั้งที่เปลี่ยนมันมีเหตุผลและการเติบโตขึ้นครับ ตรงนี้นี่เองผมคิดว่ามันกลับมาทำให้ผมเกิดความยากลำบากในการสมัครงาน ให้เค้าเรียกสัมภาษณ์ว่ายากแล้ว ต้องตอบคำถามสัมภาษณ์มันยากกว่า ช่วงนี้ผมเหมือนหายใจทิ้งไปวันๆครับ พยายามหาอะไรทำเพิ่มสกิลตัวเอง แต่แปบๆก็เบื่อครับ และไม่รู้จะเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ ไม่มีอะไรมากครับแค่อยากมาหาที่ระบายความรู้สึกหรือใครกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ใกล้เคียงกัน มาแชร์กันได้นะครับ