20 ปีที่ผ่านไป… พึ่งรู้ว่าทั้งหมดคือ "ความลวง"
บางครั้งเราก็คิดว่า… คนที่อยู่ข้างเรามานาน เขาน่าจะรักเราบ้าง เห็นค่าบ้าง หรืออย่างน้อยก็ควร "จริงใจ" กับชีวิตที่ใช้ร่วมกันมาสองทศวรรษ
แต่เปล่าเลย...
ความจริงมันโหดร้ายกว่าฝันร้าย
และยิ่งโหดร้ายกว่าคือ… เรา "พึ่งตาสว่าง" เอาตอนนี้
20 ปี ที่ใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายคนหนึ่ง คนที่เราคิดว่าเป็น “ครอบครัว” เป็น “ที่พึ่ง” และเป็น “คนของเรา” กลับกลายเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่สุด หลอกลวงที่สุด และไม่เคยรักเราจริงแม้แต่นาทีเดียว
ทุกอย่างที่เคยคิดว่าแน่นอน วันนี้กลายเป็นแค่ภาพลวงตา
ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ที่แค่โกหกเรื่องเดียว แต่คือ “หลอกทุกวัน”
เรื่องแล้วเรื่องเล่า... ความจริงที่ไหลมาทุกวัน
ทำให้เรานั่งอึ้ง นิ่ง ช็อก และเจ็บแบบที่ไม่มีคำไหนจะอธิบายได้
ใช่ค่ะ...
ผู้ชายแบบนี้ ก็มีอยู่จริงบนโลก
ผู้ชายที่ใช้ความดีของผู้หญิงเป็นเครื่องมือ
ผู้ชายที่ไม่รู้จักคำว่ารับผิดชอบ
ผู้ชายที่รักแต่ตัวเอง เอาแต่ได้ และไม่เคยสำนึกผิด
วันนี้ฉันไม่ได้เสียใจที่ตาสว่าง
แต่เสียใจที่ "ตาสว่างช้า"
แต่ถึงแม้จะเจ็บ… ฉันก็ไม่โทษตัวเอง
เพราะฉันรักด้วยใจจริง ฉันให้ด้วยความบริสุทธิ์
และนั่นคือคุณค่าที่ “เขา” ไม่มีวันเข้าใจ
จากนี้ไปฉันจะไม่มองย้อนกลับ
20 ปีที่เสียไป ขอถือว่าเป็นบทเรียนที่โคตรแพง
และขอเริ่มต้นใหม่กับชีวิตที่ไม่มีคนหลอกลวงอยู่ในนั้นอีกต่อไป
ฉันขอเลือก รักตัวเองให้มากที่สุดในวันที่ยังมีลมหายใจ
20 ปีที่ผ่านไป… พึ่งรู้ว่าทั้งหมดคือ "ความลวง"
บางครั้งเราก็คิดว่า… คนที่อยู่ข้างเรามานาน เขาน่าจะรักเราบ้าง เห็นค่าบ้าง หรืออย่างน้อยก็ควร "จริงใจ" กับชีวิตที่ใช้ร่วมกันมาสองทศวรรษ
แต่เปล่าเลย...
ความจริงมันโหดร้ายกว่าฝันร้าย
และยิ่งโหดร้ายกว่าคือ… เรา "พึ่งตาสว่าง" เอาตอนนี้
20 ปี ที่ใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายคนหนึ่ง คนที่เราคิดว่าเป็น “ครอบครัว” เป็น “ที่พึ่ง” และเป็น “คนของเรา” กลับกลายเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่สุด หลอกลวงที่สุด และไม่เคยรักเราจริงแม้แต่นาทีเดียว
ทุกอย่างที่เคยคิดว่าแน่นอน วันนี้กลายเป็นแค่ภาพลวงตา
ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ที่แค่โกหกเรื่องเดียว แต่คือ “หลอกทุกวัน”
เรื่องแล้วเรื่องเล่า... ความจริงที่ไหลมาทุกวัน
ทำให้เรานั่งอึ้ง นิ่ง ช็อก และเจ็บแบบที่ไม่มีคำไหนจะอธิบายได้
ใช่ค่ะ...
ผู้ชายแบบนี้ ก็มีอยู่จริงบนโลก
ผู้ชายที่ใช้ความดีของผู้หญิงเป็นเครื่องมือ
ผู้ชายที่ไม่รู้จักคำว่ารับผิดชอบ
ผู้ชายที่รักแต่ตัวเอง เอาแต่ได้ และไม่เคยสำนึกผิด
วันนี้ฉันไม่ได้เสียใจที่ตาสว่าง
แต่เสียใจที่ "ตาสว่างช้า"
แต่ถึงแม้จะเจ็บ… ฉันก็ไม่โทษตัวเอง
เพราะฉันรักด้วยใจจริง ฉันให้ด้วยความบริสุทธิ์
และนั่นคือคุณค่าที่ “เขา” ไม่มีวันเข้าใจ
จากนี้ไปฉันจะไม่มองย้อนกลับ
20 ปีที่เสียไป ขอถือว่าเป็นบทเรียนที่โคตรแพง
และขอเริ่มต้นใหม่กับชีวิตที่ไม่มีคนหลอกลวงอยู่ในนั้นอีกต่อไป
ฉันขอเลือก รักตัวเองให้มากที่สุดในวันที่ยังมีลมหายใจ