กรณีที่เวลาเข้าห้องประชุม แบบโปรเจคงาน ก็เสนอ แล้วก็ก็อถิบายงานเรา บลาๆๆๆ ว่ากลไกในงาน ที่เราทำมันเป็นแบบนี้ บลาๆๆๆ

เจ้านายก็บอก แล้ว ถ้า.... บลาๆๆๆๆ

เราก็อถิบายไป บลาๆๆๆ..

เจ้านายก็เถียงบอกว่า มันไม่ใช่ คุณไม่เข้าใจงาน บลาๆๆ

เราก็เถียงบอกว่า เราเข้าใจงานเพราะเราคิดไว้แล้ว ขั้นตอนการผลิต บลาๆๆๆ

เจ้านายก็เถียงว่า แล้วถ้าในกรณีที่..... บลาๆๆๆ จะทำยังไง?

เราก็บอกว่า เออ..เราคิดถึงเพื่อไว้แล้ว ก็ทำตามนี้ บลาๆๆ

เจ้านายก็บอก โอ้ยยยยยยยยยยยยยย คุณนี่ดื้อด้าน ก็ผมบอกว่ามันไม่ใช่ไง บลาๆๆๆๆ

เราก็บอกว่า.... เราแก้สถานการณ์กรณีนี้ไว้แล้ว ถ้า....ให้ทำตามนี้

เจ้านายเริ่มโมโห แบบว่า............โอ้ยยยยยยยยยยยย ก็บอกแล้วไงว่า มันไม่ใช่ ไม่เข้าใจหรอ?  แล้วก็ต่อว่าเรา

แต่คำพูดที่เราเจ็บมากก็คือ (มาทำงาน หัด เอา สมอง มาที่ทำงานบ้างไหม?  ก็ผมไม่เอาแบบนี้ งี้เง่าจริงๆ)




เราก็เงียบไป....แล้วในใจก็ก็แบบ เออได้...ปล่อยมุงเลย อยากทำไรก็ทำ ไม่เถียงต่อแล้ว ในเมื่อบอกไปแล้ว ให้ตามตามนี้

สุดท้าย เจ้านายไม่ฟัง เจ้านายเอง เป็นคนกำหนดงานแบบ (ให้ทำตามแบบที่เจ้านายคิดเอง)

สรุปงานออกมา มีปัญหามากกกกกกกกกกกกก มันใช้ไม่ได้

สุดท้าย กลไกที่เราคิด คือถูกต้องแล้ว สุดท้าย เจ้านายก็บอกว่า (งั้นก็ทำ ตามที่คุณบอกแล้วกัน)

แต่ เราแค่เจ็บใจ คำว่าของเค้า(คือ ตามปกติ เจ้านาย ควรขอโทษเราไหม) เช่น

เออ..คุณทำถูกแล้วโทษที บลาๆๆๆไรแบบนี้นะ? เราแค่รู้สึก เหมือนเค้าไม่ฟังเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล ทั้งที่เราก็คิด งาน กลไกทุกอย่างให้หมด คิดแม้กระทั้งถ้ามีปัญหาในงานก็จะแก้ไขได้ แต่เหมือนเจ้านายแกเป็นพวก ตรูไม่ฟังใคร

เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ถ้าเราเถียง เค้าจะด่าเราแรงๆๆพอเราทำถูก ต้อง (เจ้านายก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้) ในสิ่งที่เค้าด่าเรา ทั้งที่ตัวเค้าเองผิดในงานเอง