ไนปุรานเริกส์-นวนิยายเล่มแรกของสำนักพิมพ์ 13357
นักอ่านหลายต่อหลายคนต่างรู้จัก “เบส-กิตติศักดิ์ คงคา” และ “สำนักพิมพ์ 13357 PUBLISHIHG” เป็นอย่างดี
เนื่องด้วยวรรณกรรมน้ำดีแนวสืบสวน-สอบสวนที่ได้รับความนิยมอย่างล้นหลามอย่าง “กาสักอังก์ฆาต” “รจเลขกัมมันต์”
และ “โอปปาติกะอำพราง” ความนิยมของกาสักอังก์ฆาตอันเป็นงานชิ้นโบแดงของกิตติศักดิ์ไม่สิ้นสุดเพียงแค่เล่มนวนิยาย
หากแต่ได้รับการพัฒนาและดัดแปลงเป็นละคร หนังสือเสียง และมังงะ ให้ผู้อ่านอย่างเรา ๆ ได้ติดตามต่อไปในอนาคตอันใกล้
กิตติศักดิ์ คงคา ไม่ได้ฝากผลงานน้ำดีแก่วงการวรรณกรรมเพียงแค่นวนิยายสืบสวนสอบสวน หากแต่เขาฝากผลงาน
หลายชิ้นที่เรียกได้ว่าควรค่าแก่อ่าน ทั้งแนวอิงเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์และสงครามเขมรแดงจาก “จวบจนสิ้นแสงแดงดาว”
แนวไซไฟโลกอนาคตหักมุมจาก “หนึ่งนับวันนิรันดร” แนววันโลกาวินาศผสมดิสโทเปียอย่าง “สุดเส้นเมฆขาวยาวเงิน”
แนวร้านวิเศษที่แฝงเร้นไปด้วยความพิสดารและความอบอุ่นอย่าง “ร้านหนังสือยี่สิบสี่ชั่วโมงสุดท้าย” “ร้านเครื่องหอมต้องมนตร์ของคนโสด”
หรือ “ร้านขายเรื่องสั้นแด่ผู้ใฝ่ฝันจะมีชีวิตอยู่” หรือรวมเรื่องสั้นแนววิทยาศาสตร์อย่าง “ไม่มีลูกเต๋าอยู่ในดาวหลุมดำ”
และผลงานอีกหลายแนวจนไม่อาจยกขึ้นแสดงได้หมด เช่นแนวจิตวิทยา โลกของโรคซึมเศร้า วรรณกรรมกึ่งเยาวชน
การเงิน เศรษฐศาสตร์และการ์ตูนนิทาน
ซึ่งบทความนี้จะพาทุกท่านย้อนกลับไปหาผลงานชิ้นแรกที่ได้รับการตีพิมพ์ในนามสำนักพิมพ์ 13357 นั่นคือ ไนปุรานเริกส์
ครั้งแรกที่เห็นชื่อเรื่อง ใครหลายคนอาจขมวดคิ้วพร้อมตั้งข้อสงสัย ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น “ไนปุรานเริกส์” เป็นนวนิยายชื่อแปลกที่แรกเห็น
ต้องคาดเดาว่าเป็นนิยายแปล แต่เมื่อสังเกตลงไปด้านล่างของปก ก็เข้าใจในทันทีว่าตนเองคิดผิด
“ไนปุรานเริกส์” เป็นคำมากความหมายที่ก่อร่างจากความตั้งใจของผู้เขียน ที่มาของคำนี้มาจากคำว่า “ในปุราณฤกษ์”
เมื่อทราบที่มาย่อมคาดเดาถึงสาเหตุได้ไม่ยาก ยุคสมัยหนึ่งกระบวนวิธีทางภาษาไทยเปลี่ยนแปลงชนิดพลิกหน้าเป็นหลัง
ยุคปฏิวัติวัฒนธรรมสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามเป็นมูลเหตุสำคัญและถือเป็นแก่นหลักของเรื่องก็ว่าได้
พ.ญ. อินทิรา ผู้มีศักดิ์เป็นหม่อมราชวงศ์แต่หัวสมัยใหม่แห่งยุค 2485 เกิดเหตุวิกลให้หลุดยุคข้ามสมัยมาในโลกปัจจุบันที่เต็มไป
ด้วยเทคโนโลยี ร่างใหม่ ชีวิตใหม่ แต่หัวใจและความคิดยังคงเดิม พ่วงด้วยปัญหาก้อนโตที่ตามติดอย่างการถูกช่วงชิง “เรือนปุราณ”
อันเป็นสถานแห่งความหลัง ความรัก และความชัง
เวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน โลกเปลี่ยน อินทิราต้องปรับตัวเสียยกใหญ่เพื่อให้ตนเองตามทันโลก กระแสชาตินิยมถูกกลบทับจนหมดสิ้น
แนวคิดเก่าถูกฝังถ่วงไปกับกาลเวลา โลกที่เธอกำลังเผชิญไม่ใช่โลกที่เธอรู้จักอีกต่อไป เธอต้องเปิดใจ-เรียนรู้-ปรับตัว-เข้าใจในโลกแห่งความเป็นจริง
แรกเริ่มต้องยอมรับว่าไม่ได้คาดหวังกับเรื่องไนปุรานเริกส์แม้แต่น้อย เรียกได้ว่า “อ่านเพราะตามเก็บงานของกิตติศักดิ์ คงคา”
แต่เมื่ออ่านไปจนหน้าสุดท้ายมาเยือน ต้องสารภาพตามตรงว่าคิดผิดอย่างไม่น่าให้อภัย เพราะถึงแม้จะเป็นงานเล่มแรกของสำนักพิมพ์
แต่กลับแฝงเร้นไปด้วยความพิสดารมากฝีมือ
เป็นที่ทราบกันดีว่ากิตติศักดิ์เป็นคนใช้ภาษาสละสลวย เขาบรรจงเรียงร้อยจนมิอาจอ่านข้ามได้แม้เพียงตัวอักษรเดียว
ภาษาของเขาแพรวพราว ละเมียดละไม และสะท้อนวิถีชีวิตของทุกตัวละครได้อย่างชัดเจน ตัวละครของเขาไม่เคยแบน เรียกได้ว่ามีมิติ
และสมแก่ความเป็นมนุษย์มากกว่าตัวละคร การเดินเรื่องคมคายแฝงความคิดบางประการอันเป็นเอกลักษณ์ ที่ชอบที่สุดเห็นจะเป็น
เรื่องครอบครัว เรื่องความรู้สึกผิด และเรื่องความรัก
ไนปุรานเริกส์แฝงช่องว่างเล็ก ๆ ไว้อย่างแยบคาย เป็นช่องว่างขนาดเสี้ยวตัวอักษรที่สามารถทวีความกว้างได้มากกว่าที่คาดคิด
ช่องว่างของเขาไม่ใช่ช่องโหว่ หากแต่เป็นช่องสำหรับเติมบางสิ่งให้พวกเรารู้สึกเต็ม ซึ่งตามมารยาทก็ไม่ควรแพร่งพรายเนื้อหามากไปกว่านี้
เพราะตัวอักษรที่เรียงร้อยเป็นหน้ากระดาษต่างตีตราพร้อมปรามาสผมว่า ไม่อาจบรรยายได้จนครบถ้วน ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องจริง
สุดท้ายนี้ หากสนใจเรื่องราวที่โครงเรื่องแน่น แก่นเรื่องชัด ภาษาสวย ตัวละมิติ แฝงเร้นด้วยบางสิ่งให้ขบคิด และซ่อนงำ
บางอย่างให้ผู้อ่านส่องหา “ไนปุรานเริกส์” เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวของกิตติศักดิ์ คงคา ที่มีทุกอย่างอย่างครบเครื่อง
[CR] ไนปุรานเริกส์-นวนิยายเล่มแรกของสำนักพิมพ์ 13357
นักอ่านหลายต่อหลายคนต่างรู้จัก “เบส-กิตติศักดิ์ คงคา” และ “สำนักพิมพ์ 13357 PUBLISHIHG” เป็นอย่างดี
เนื่องด้วยวรรณกรรมน้ำดีแนวสืบสวน-สอบสวนที่ได้รับความนิยมอย่างล้นหลามอย่าง “กาสักอังก์ฆาต” “รจเลขกัมมันต์”
และ “โอปปาติกะอำพราง” ความนิยมของกาสักอังก์ฆาตอันเป็นงานชิ้นโบแดงของกิตติศักดิ์ไม่สิ้นสุดเพียงแค่เล่มนวนิยาย
หากแต่ได้รับการพัฒนาและดัดแปลงเป็นละคร หนังสือเสียง และมังงะ ให้ผู้อ่านอย่างเรา ๆ ได้ติดตามต่อไปในอนาคตอันใกล้
กิตติศักดิ์ คงคา ไม่ได้ฝากผลงานน้ำดีแก่วงการวรรณกรรมเพียงแค่นวนิยายสืบสวนสอบสวน หากแต่เขาฝากผลงาน
หลายชิ้นที่เรียกได้ว่าควรค่าแก่อ่าน ทั้งแนวอิงเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์และสงครามเขมรแดงจาก “จวบจนสิ้นแสงแดงดาว”
แนวไซไฟโลกอนาคตหักมุมจาก “หนึ่งนับวันนิรันดร” แนววันโลกาวินาศผสมดิสโทเปียอย่าง “สุดเส้นเมฆขาวยาวเงิน”
แนวร้านวิเศษที่แฝงเร้นไปด้วยความพิสดารและความอบอุ่นอย่าง “ร้านหนังสือยี่สิบสี่ชั่วโมงสุดท้าย” “ร้านเครื่องหอมต้องมนตร์ของคนโสด”
หรือ “ร้านขายเรื่องสั้นแด่ผู้ใฝ่ฝันจะมีชีวิตอยู่” หรือรวมเรื่องสั้นแนววิทยาศาสตร์อย่าง “ไม่มีลูกเต๋าอยู่ในดาวหลุมดำ”
และผลงานอีกหลายแนวจนไม่อาจยกขึ้นแสดงได้หมด เช่นแนวจิตวิทยา โลกของโรคซึมเศร้า วรรณกรรมกึ่งเยาวชน
การเงิน เศรษฐศาสตร์และการ์ตูนนิทาน
ซึ่งบทความนี้จะพาทุกท่านย้อนกลับไปหาผลงานชิ้นแรกที่ได้รับการตีพิมพ์ในนามสำนักพิมพ์ 13357 นั่นคือ ไนปุรานเริกส์
ครั้งแรกที่เห็นชื่อเรื่อง ใครหลายคนอาจขมวดคิ้วพร้อมตั้งข้อสงสัย ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น “ไนปุรานเริกส์” เป็นนวนิยายชื่อแปลกที่แรกเห็น
ต้องคาดเดาว่าเป็นนิยายแปล แต่เมื่อสังเกตลงไปด้านล่างของปก ก็เข้าใจในทันทีว่าตนเองคิดผิด
“ไนปุรานเริกส์” เป็นคำมากความหมายที่ก่อร่างจากความตั้งใจของผู้เขียน ที่มาของคำนี้มาจากคำว่า “ในปุราณฤกษ์”
เมื่อทราบที่มาย่อมคาดเดาถึงสาเหตุได้ไม่ยาก ยุคสมัยหนึ่งกระบวนวิธีทางภาษาไทยเปลี่ยนแปลงชนิดพลิกหน้าเป็นหลัง
ยุคปฏิวัติวัฒนธรรมสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามเป็นมูลเหตุสำคัญและถือเป็นแก่นหลักของเรื่องก็ว่าได้
พ.ญ. อินทิรา ผู้มีศักดิ์เป็นหม่อมราชวงศ์แต่หัวสมัยใหม่แห่งยุค 2485 เกิดเหตุวิกลให้หลุดยุคข้ามสมัยมาในโลกปัจจุบันที่เต็มไป
ด้วยเทคโนโลยี ร่างใหม่ ชีวิตใหม่ แต่หัวใจและความคิดยังคงเดิม พ่วงด้วยปัญหาก้อนโตที่ตามติดอย่างการถูกช่วงชิง “เรือนปุราณ”
อันเป็นสถานแห่งความหลัง ความรัก และความชัง
เวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน โลกเปลี่ยน อินทิราต้องปรับตัวเสียยกใหญ่เพื่อให้ตนเองตามทันโลก กระแสชาตินิยมถูกกลบทับจนหมดสิ้น
แนวคิดเก่าถูกฝังถ่วงไปกับกาลเวลา โลกที่เธอกำลังเผชิญไม่ใช่โลกที่เธอรู้จักอีกต่อไป เธอต้องเปิดใจ-เรียนรู้-ปรับตัว-เข้าใจในโลกแห่งความเป็นจริง
แรกเริ่มต้องยอมรับว่าไม่ได้คาดหวังกับเรื่องไนปุรานเริกส์แม้แต่น้อย เรียกได้ว่า “อ่านเพราะตามเก็บงานของกิตติศักดิ์ คงคา”
แต่เมื่ออ่านไปจนหน้าสุดท้ายมาเยือน ต้องสารภาพตามตรงว่าคิดผิดอย่างไม่น่าให้อภัย เพราะถึงแม้จะเป็นงานเล่มแรกของสำนักพิมพ์
แต่กลับแฝงเร้นไปด้วยความพิสดารมากฝีมือ
เป็นที่ทราบกันดีว่ากิตติศักดิ์เป็นคนใช้ภาษาสละสลวย เขาบรรจงเรียงร้อยจนมิอาจอ่านข้ามได้แม้เพียงตัวอักษรเดียว
ภาษาของเขาแพรวพราว ละเมียดละไม และสะท้อนวิถีชีวิตของทุกตัวละครได้อย่างชัดเจน ตัวละครของเขาไม่เคยแบน เรียกได้ว่ามีมิติ
และสมแก่ความเป็นมนุษย์มากกว่าตัวละคร การเดินเรื่องคมคายแฝงความคิดบางประการอันเป็นเอกลักษณ์ ที่ชอบที่สุดเห็นจะเป็น
เรื่องครอบครัว เรื่องความรู้สึกผิด และเรื่องความรัก
ไนปุรานเริกส์แฝงช่องว่างเล็ก ๆ ไว้อย่างแยบคาย เป็นช่องว่างขนาดเสี้ยวตัวอักษรที่สามารถทวีความกว้างได้มากกว่าที่คาดคิด
ช่องว่างของเขาไม่ใช่ช่องโหว่ หากแต่เป็นช่องสำหรับเติมบางสิ่งให้พวกเรารู้สึกเต็ม ซึ่งตามมารยาทก็ไม่ควรแพร่งพรายเนื้อหามากไปกว่านี้
เพราะตัวอักษรที่เรียงร้อยเป็นหน้ากระดาษต่างตีตราพร้อมปรามาสผมว่า ไม่อาจบรรยายได้จนครบถ้วน ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องจริง
สุดท้ายนี้ หากสนใจเรื่องราวที่โครงเรื่องแน่น แก่นเรื่องชัด ภาษาสวย ตัวละมิติ แฝงเร้นด้วยบางสิ่งให้ขบคิด และซ่อนงำ
บางอย่างให้ผู้อ่านส่องหา “ไนปุรานเริกส์” เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวของกิตติศักดิ์ คงคา ที่มีทุกอย่างอย่างครบเครื่อง
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้