จากกระทู้ก่อนหน้านี้ แฟนเราประสบอุบัติเหตุชน 18 ล้อ เจ็บสาหัสตอนนั้นกู้ภัยบอกว่ายังมีชีพจรอยู่เลยรีบกู้ร่างออกจากรถแล้วไปส่งรพ. เหตุเกิด ตี 4.30 น.กว่าๆ กู้ร่างออกมาก็ ตี 5.30 กว่าๆไปส่งโรงบาล จุฬารัตน์ 9 ซึ่งเราไปถึง รพ.ช่วง 6 โมง ประมาน 7-8 โมง เป็นเจ้าหน้าที่เดินมาถามเรื่อง พรบ.ประกัน อะไรพวกนี้แต่ยังไม่รู้อาการ จนสักพักนึงน่าจะเป้นผู้ช่วยหมอหรืออะไรสักอย่างเดินมาถามเรื่อง พรบ.แล้วบอกว่าคนไข้มีอาการเลือดออกในสมอง กำลังจะทำการรักษา จนผ่านไป 9 โมงกว่าๆเกือบ 10 โมงแล้ว หมอเรียกขึ้นไปห้องป่วยวิกฤตบอกว่าก้านสมองคนไข้ไม่ทำงานแล้วรูม่านตาปิดหมดแล้ว พร้อมบอกทางเลือกเรามา 2 ทาง คือ 1.ผ่าตัดพิการติดเตียงตลอดชีวิต 2.ไม่ผ่าเท่ากับตาย ตอนนั้นใจของพวกเราสลายไปหมดเลยยังไม่ทันคิดอะไรจำได้แค่ภาพหมอที่สวมถุงมือทำเป็นรีบร้อนแล้วเดินกลับไป แล้วเราหมดสติกันไปเลย ป็นแม่กับปู่ที่ให้คำตอบไปว่าปล่อยให้แฟนเราไปดีกว่า เพราะไม่อยากเห็นเขาต้องมานอนทรมาน ตอนนี้ จิตใจเราก็ยังไม่ค่อยโอเคเลย แต่มีคำถามอยู่ไม่กี่ข้อเกี่ยวกับ รพ.จุฬารัตน์9 ว่า ตั้งแต่ที่แฟนเราข้ารักษาอยู่ใน รพ.คุณได้ทำการรักษาอะไรไปแล้วบ้างนอกจากให้น้ำเกลือกับเจาะเลือดตรวจแอลกอฮอร์ เพราะเขาอายุ 25 เอง รามั่นใจว่าร่างกายเขาแข็งแรงมากๆ หรือว่าปล่อยให้แฟนเรานอนรอหมอที่มาเข้างานจนเช้า เพราะช่วงเวลานั้นนอนอยู่บ้านอะไรแบบนี้หรือป่าว เราก็ไม่เข้าใจนะ เพราะจรรยาบรร ไม่ว่าจะคนมีเงินหรือไม่มี ยังไงการรักษาคนไข้รักษาชีวิตคนก็ต้องมาที่ 1 ก่อนไหม เราเลยตั้งคำถามกับตัวเองมตลอดเลยว่า ระหว่าที่มาถามเราเรื่องเงินประกัน พรบ.อะไรพวกนี้คือหมอแม่ทำอะไรกันอยู่ แล้วแฟนเราได้รับการรักษาอะไรไปแล้วบ้างมั้ย หรือนอนอยู่แบบนั้น มันเจ็บปวดมากๆเลยค่ะ จนตอนนี้เรายังไม่หายส่งสัยเลย ว่าทำไมเขาไม่รีบทำอะไรสักอย่างปล่อยให้ก้านสมองตายแบบนั้นได้ยังไง มันแย่มากๆเลย