ช่วงนี้ได้มีโอกาสเล่นดัมมี่กับเพื่อนบ่อย แล้วก็รู้สึกว่า...ดัมมี่ไม่ใช่แค่เรื่องของความจำหรือดวงอย่างที่เคยคิดแหะ
เราเริ่มสังเกตว่า คนที่เก่งจริงๆ ไม่ใช่แค่จำไพ่เก่ง แต่ “อ่านคนเก่ง” ด้วย บางคนเก็บไพ่เงียบๆ ไม่พูดอะไรเลย แต่พอถึงจังหวะกลับลงมาเป็นชุดซะงั้น เหมือนเขามองเกมอยู่ตลอด แล้วเดาทางคนอื่นได้แม่นมาก เจ็บสุดคือ โดนหลอกให้ทิ้งไปให้ เขาก็เก็บแบบเนียนๆ แล้วทำหน้าเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น (เลือดเย็นมาก555)
บางครั้งเจอเทคนิคทิ้งหลอก ให้เราเกิดแล้วมาฝากเราเฉย เลยเริ่มสงสัยว่าดัมมี่เป็นเกมที่ต้องใช้จิตวิทยาเยอะกว่าที่คิด หรือเราอินเกินไป คิดไปเองว่าเขาอ่านใจเราออก 555
ใครเล่นบ่อยๆ หรือมีประสบการณ์การเล่นดัมมี่อย่างโชกโชน มาแชร์กันได้เลยจ้า
ดัมมี่เป็นเกมที่ต้องใช้จิตวิทยาเยอะกว่าที่คิด
เราเริ่มสังเกตว่า คนที่เก่งจริงๆ ไม่ใช่แค่จำไพ่เก่ง แต่ “อ่านคนเก่ง” ด้วย บางคนเก็บไพ่เงียบๆ ไม่พูดอะไรเลย แต่พอถึงจังหวะกลับลงมาเป็นชุดซะงั้น เหมือนเขามองเกมอยู่ตลอด แล้วเดาทางคนอื่นได้แม่นมาก เจ็บสุดคือ โดนหลอกให้ทิ้งไปให้ เขาก็เก็บแบบเนียนๆ แล้วทำหน้าเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น (เลือดเย็นมาก555)
บางครั้งเจอเทคนิคทิ้งหลอก ให้เราเกิดแล้วมาฝากเราเฉย เลยเริ่มสงสัยว่าดัมมี่เป็นเกมที่ต้องใช้จิตวิทยาเยอะกว่าที่คิด หรือเราอินเกินไป คิดไปเองว่าเขาอ่านใจเราออก 555
ใครเล่นบ่อยๆ หรือมีประสบการณ์การเล่นดัมมี่อย่างโชกโชน มาแชร์กันได้เลยจ้า