สวัสดีค่ะพี่ๆ ตอนนี้หนูอายุ15ค่ะ
หนูมีเรื่องเครียดค่ะตอนนี้หนูเรียนอยู่ที่ต่างประเทศเรียนโรงเรียนอินเตอร์ค่ะตอนนีหนูเรียนได้1ปี สิ่งทึ่หนูเครียดคือหนูเครียดกับการเรียนค่ะภาษาหนูด้วยหนูเรียน1ปีแล้วรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้พัฒนาขึ้นเลยค่ะหนูเหนื่อยมาแต่ละวันแต่ไม่ใช่ว่าหนูไม่พยายามพัฒนานะคะหนูพยายามมากเพราะที่บ้านหนูก็คาดหวังค่ะเพราะหนูย้ายมาเรียนต่างประเทศส่วนตัวหนูพอพูดได้ค่ะสื่อสารได้แต่หนูเครียดเรื่องเรียนมากหนูรู้สึกว่าหนูเรียนไปก็ไม่ตุ้มค่าเทอม(หลักแสน) เกรดหนูก็ไม่ได้พัฒนาเลย หนูอยากกลับไทยไปเรียนมากตอนแรกที่หนูตัดสินใจมาเรียนที่ต่างประเทศหนูแค่อยากได้ภาษาอ่ะค่ะ ตอนแรกแม่บอดว่าเรียนดค่ปีเดียวเอาประสบการณ์หนูก็ได้ยินแบบนี้หนูก็ตัดสินใจมาเลยค่ะอยากรู้ว่าบ้านเขาสอนยังไง พอมาเรียนแล้วมันเริ่มไม่ใช่ทางหนูค่ะ(แต่ขอบอกก่อนนะคะว่าหนูเรียนโรงเรียนปกติทั่วไปเลยค่ะ ไม่ได้เรียนอืนเตอร์เเต่แรก) แรกๆที่มาอยู่ไม่ค่อยมีปัญหากับการเรียนค่ะหลังๆหนูสับสนเครียดไม่มีความสุข เวลาหนูเลิกเรียนแม่หนูชอบถามว่าเป็นไงบ้างโรงเรียนหนูก็ชอบตอบว่า ก็โอเคดีปกติ คือหนูเป็นคนที่ไม่กล้าพูดคุยกับพ่อแม่เรื่องไรแบบหนูไม่การปรึกษาเพราะในใจก็รู้คำตอบเพราะแม่หนูก็จะดุๆหน่อย หนูจะชอบทักปรึกษาเพื่อนกับน้าค่ะ อยู่ต่างประเทศหนูก็ไม่ค่อยมีความสุขมากมีเพื่อนไม่เยอะแต่หนูชอบบอกแม่ว่ามี เพราะหนูเลือกคบคนค่ะทุกคนในโรงเรียนไม่ได้niceกับหนู🥲 หนูเรียนก็ไม่ค่อยรู้เรื่องขนาดนั้นแต่ปีหน้าหนูจะขึ้นม.4แล้วต้องเลือกวิชาหนูกลัวว่าถ้าหนูฝืนอยู่ต่อหนูจะไม่รอดแน่ๆ แต่ล่าสุดหนูคุยกับแม่ แม่บอดว่า ทำไมไม่ได้คุยกับเพื่อนจะได้สนิทๆจะได้ไม่เครียก เช่นเคยค่ะหนูไม่ค่อยอยากคุยกับใครยกเว้นเพื่อนที่แบบสนิทใจจริงๆ แต่แบบหนูก็ไม่ไหวกับทุกเรื่องค่ะรู้สึกว่าตัวเองฝืนเรียน เรียนไปก็เริ่มไม่มีความสุข หลายๆคนชอบพูดว่าเรียนต่างประเทศอ่ะดีแล้ว เราโชคดีกว่าคนอื่นเลยนะบลาๆ แต่หนูไม่ได้รู้สึกอบ่างนั้นเลย หนูต้องทำไงดีคะหนูอยากกลับไปเรียรไทยมากหนูไม่ไหวแล้วค่ะ
ควรเรียนต่อที่ไทยหรือตปท.
หนูมีเรื่องเครียดค่ะตอนนี้หนูเรียนอยู่ที่ต่างประเทศเรียนโรงเรียนอินเตอร์ค่ะตอนนีหนูเรียนได้1ปี สิ่งทึ่หนูเครียดคือหนูเครียดกับการเรียนค่ะภาษาหนูด้วยหนูเรียน1ปีแล้วรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้พัฒนาขึ้นเลยค่ะหนูเหนื่อยมาแต่ละวันแต่ไม่ใช่ว่าหนูไม่พยายามพัฒนานะคะหนูพยายามมากเพราะที่บ้านหนูก็คาดหวังค่ะเพราะหนูย้ายมาเรียนต่างประเทศส่วนตัวหนูพอพูดได้ค่ะสื่อสารได้แต่หนูเครียดเรื่องเรียนมากหนูรู้สึกว่าหนูเรียนไปก็ไม่ตุ้มค่าเทอม(หลักแสน) เกรดหนูก็ไม่ได้พัฒนาเลย หนูอยากกลับไทยไปเรียนมากตอนแรกที่หนูตัดสินใจมาเรียนที่ต่างประเทศหนูแค่อยากได้ภาษาอ่ะค่ะ ตอนแรกแม่บอดว่าเรียนดค่ปีเดียวเอาประสบการณ์หนูก็ได้ยินแบบนี้หนูก็ตัดสินใจมาเลยค่ะอยากรู้ว่าบ้านเขาสอนยังไง พอมาเรียนแล้วมันเริ่มไม่ใช่ทางหนูค่ะ(แต่ขอบอกก่อนนะคะว่าหนูเรียนโรงเรียนปกติทั่วไปเลยค่ะ ไม่ได้เรียนอืนเตอร์เเต่แรก) แรกๆที่มาอยู่ไม่ค่อยมีปัญหากับการเรียนค่ะหลังๆหนูสับสนเครียดไม่มีความสุข เวลาหนูเลิกเรียนแม่หนูชอบถามว่าเป็นไงบ้างโรงเรียนหนูก็ชอบตอบว่า ก็โอเคดีปกติ คือหนูเป็นคนที่ไม่กล้าพูดคุยกับพ่อแม่เรื่องไรแบบหนูไม่การปรึกษาเพราะในใจก็รู้คำตอบเพราะแม่หนูก็จะดุๆหน่อย หนูจะชอบทักปรึกษาเพื่อนกับน้าค่ะ อยู่ต่างประเทศหนูก็ไม่ค่อยมีความสุขมากมีเพื่อนไม่เยอะแต่หนูชอบบอกแม่ว่ามี เพราะหนูเลือกคบคนค่ะทุกคนในโรงเรียนไม่ได้niceกับหนู🥲 หนูเรียนก็ไม่ค่อยรู้เรื่องขนาดนั้นแต่ปีหน้าหนูจะขึ้นม.4แล้วต้องเลือกวิชาหนูกลัวว่าถ้าหนูฝืนอยู่ต่อหนูจะไม่รอดแน่ๆ แต่ล่าสุดหนูคุยกับแม่ แม่บอดว่า ทำไมไม่ได้คุยกับเพื่อนจะได้สนิทๆจะได้ไม่เครียก เช่นเคยค่ะหนูไม่ค่อยอยากคุยกับใครยกเว้นเพื่อนที่แบบสนิทใจจริงๆ แต่แบบหนูก็ไม่ไหวกับทุกเรื่องค่ะรู้สึกว่าตัวเองฝืนเรียน เรียนไปก็เริ่มไม่มีความสุข หลายๆคนชอบพูดว่าเรียนต่างประเทศอ่ะดีแล้ว เราโชคดีกว่าคนอื่นเลยนะบลาๆ แต่หนูไม่ได้รู้สึกอบ่างนั้นเลย หนูต้องทำไงดีคะหนูอยากกลับไปเรียรไทยมากหนูไม่ไหวแล้วค่ะ