ข้อพื้นที่ระบาย

สมัยเราเรียน ปวช./ปวส.ปตรี กลางคืนทำงาน กลางวันเรียน หลับบ้างตื่นบ้าง ใครจ้างทำไหรทำเหม็ด กวาดบ้านถูบ้าน ล้างจานจ้างมือเปือยมือเนา ไม่เกี่ยว เก็บขวดขายมั้ง ทำงานร้านอาหารมั้งขายลูกชิ้นหาบลูกชิ้นทอด เอาของไปขายเพื่อนโรงเรียนมั่ง รับจ้างทำรายงานให้เพื่อนมั้ง ปล้ำทำเพหวางติหาตางมาได่แต่อล่ะบาท ทำทุกอย่าง สู้อดทน ทนอด! ดิ้นรน จนจบมาได้ ป.ตรี บช.คอม
    ที่มาของคำว่า(ขยันผิดที่ 10ปีก้อไม่รวย) 😅 และด้วยต้นทุนชีวิตที่ต่ำเตียเรี่ยดิน ทำให้เรากลัวที่สุดคือความจน !!
    เด็กๆทุกวันนี้สบายเกิน.. แบมือขออย่างเดียว ไม่รู้ ไม่สนพ่อแม่มีไม่มี พ่อแม่ติปล้ำตัวเหนื่อยพ่อไม่เกี่ยว  
   ต้องโทษตัวเราเองความผิดนี้ ผิดที่เราเอง! เราสอนลูกไม่ดี! ด้วยความที่ตัวเองเคยลำบาก กลัวลูกติลำบาก ประคบ ประงม ประเคน แทบทุกอย่าง จนลืมนึกไปว่าวันนึงถ้าเราหมดแรง พวกเค้าจะเอาตัวรอดจากสังคม จากโลกแห่งความจริงนี้มั้ย หรือเราคิดมากไป! หรือเราคาดหวังมากไป! เพราะพวกเค้าเองไม่ได้รู้สึก นึกคิด นึกถึงเรยวว่าโตงตางที่กิน ที่ใช้ที่จ่ายได้มาจากหยาดเงื่อแรงกายที่พ่อแม่ สู้อดทน ดิ้นรนหาหนทางให้ได้มายังไง พ่อแม่ จะเหนื่อยมั้ย พ่อแม่กินข้าวแล้วยัง พ่อแม่ได้พักผ่อนนอนหลับสนิทดีมั้ย….🥲ถึงไม่รู้จักรักชีวิตตัวเอง ไม่ตั้งใจเรียน ไม่รู้จักทำมาหากิน ไม่อดทน 🥲
     แต่ในความโชคร้ายก้อยังมีความโชคดี 🙏🏻บุญที่มีกยศ. 🙏🏻บุญที่มีครูบาอาจารย์ดีๆ บุญ🙏🏻ที่มีผู้ใหญ่ดีๆคอยสนับสนุน คอยสอนคอยให้ความช่วยที่ คอยเอ็นดู 🙏🏻บุญที่วันนั้นไม่ตาย🙏🏻บุญยังมีที่สุดท้ายก้อชี้ทางสว่างให้ตัวเราเองที่ไม่ยอมแพ้ อดทนสู้ ดิ้นรนจนทำให้เราได้มีความรู้ติดตัวและไม่เคยยอมแพ้ต่ออุปสรรคใดๆที่ถาโถมเข้ามาในชีวิต
  (เพ้อไปเรื่อย…)ด้วยความที่เหนื่อยเกิน !!
แต่ฉันไม่ยอมแพ้!!!
ฉันจะยืนยิ้มอย่างภาพภูมิใจ ว่าฉันได้ทำทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่ชีวิต ผู้หญิงคนนึงจะทำได้แล้ว😅

ลูกๆของฉันทุกๆคนจะต้องได้ดี!!