เราอาจะพูดไม่ค่อยรู้เรื่องหรือไม่ค่อยเข้าใจนะคะคือตั้งแต่อนุบาลพ่อกับแม่ทะเลาะกันมาตลอดเราเป็นคนพูดน้อยมากเคยโดนบูลี่เรื่องหน้าตาเรื่องหุ่นตอนเด็กเวลาพูดจะชอบทำปากพูดซ้ำจนคนอื่นทักแล้วเราก็มีความคิดตั้งแต่เด็กๆว่ากลัวมีคนมาจับไปทำไม่ดีไม่ร้ายจับไปฆ่าหลังๆตอนป.5เราเคยถูกแบล็คเมล์คลิปโป๊ค่ะคือตอนนั้นเราไม่รู้เราไว้ใจเขาเราเกลียดตัวเองมากเลยกรีดแขนตัวเองเป็นแผลยาวลึกเลยค่ะเพราะเกลียดตัวเองเริ่มกลัวคนแปลกหน้าจากทางเฟสพาอกับแม่ก็ทะเลาะกันมาตลอดและแยกทางกันเราต้องอยู่ห้องแถวคนเดียวพอม.1เราเริ่มไปหาหมอกินยาจิตเวชม.2เราเริ่มคบเพื่อนเกเรค่ะเลาเลิกกินยาจิตเวชแล้วไปลองสูบกัญชาเราชอบมากมันเคลิ้มมันลอยสูบหนักมากค่ะวันละ10+หวีดแก้วมาได้1ปีเราเริ่มคิดมากขึ้นทุกวันคิดว่าเพื่อนที่สนิทเล่นด้วยกันทุกวันนินทาไม่ชอบหน้าเราพูดใส่เรารุมว่าเราอะไรแบบนี้ค่ะเราเลยร้องไห้ทุกคนบอกเลาคิดไปเองวันเกิดเราเราสูบกัญชา+เหล้าขาวอาการหนักเลยค่ะเขาบอกเราเหมือนคนหลุดยาเราเลยไปหาหมอหมอก็ให้ยาซึมเศร้ามากินค่ะแต่กินแล้วทรมานมากค่ะหายใจไม่ออกต้องอ้าปากนอนตอนนี้เราเลิกสูบกัญชาแล้วค่ะแล้วเราก็เลิกกินยาจิตเวชเพราะแม่ไม่พาไปหาหมอค่ะรพที่รักษาห่างจากบ้านเรา60กิโลแต่พอขึ้นม.4มาเราโดนเพื่อนใหม่ในห้องเป็นสาวสองบูลี่หุ่นเราอีกเหมือนเดิมค่ะแล้วก็หน้าตาเราร้องไห้ไม่หยุดเลยค่ะรู้สึกทำไมโลกนี้ไม่ยุติธรรมเลยทำไมใจร้ายจังเรามีความคิดอยากฆ่าตัวตายค่ะบางที่พ่อแม่ทัเลาะกันบนรถเรารู้สึกอยากเปิดประตูรถแล้วกระโดดออกไปเลยค่ะไม่รู้ว่าทุกคนเข้าใจที่เราจะสื่อมั้ยแต่เราควรทำไงดีคะตันไปช่วยด้วยค่ะไม่รู้จะระบายกับใครแล้วไม่ไว้ในใครเลย
โรคหวาดระแวงมีอาการแบบนี้มั้ยคะ