มีหมอคนไหนที่เบื้องหลังครอบครัวไม่ให้กำลังใจแต่เป็นหมอได้ดีไหมคะ

​อันนี้อยากรู้จริงๆค่ะ จะเอาไปเป็นแรงพลักดันตัวเอง เพราะเราอยากเป็นหมอ เราเรียนได้ดีระดับนึงเลย แต่ทุกวันนี้อ่านหนังสือที่บ้านก็มีเรื่องมาให้เครียด ให้คิดมากทุกวัน แม่ไม่ค่อยใส่ใจมีแต่ด่าว่า รักเราน้อยรักพี่สาวมากกว่า เราไม่เคยปรึกษาพ่อแม่ได้เลยตั้งแต่เด็กจนโตเพราะเค้าไม่เคยเป็นที่ปรึกษาให้เราได้ ไม่เคยมีกำลังใจดีๆ เราได้รางวัลอะไรก็ไม่เคยรับรู้ไม่ใส่ใจ ไม่เคยไปงานรร.ที่เค้าให้พ่อแม่ไปด้วย เราเห็นเกือบทุกคนที่เป็นหมอได้เพราะมีครอบครัวเป็นเซฟโซนตั้งแต่เด็กจนเค้าโต คอยไปรับไปส่งเรียนพิเศษ ให้กำลังใจ หาของกินดีๆให้ เหมือนมีแบ็คหลังที้ข้มแข็งเค้าเลยผ่านอุปสรรคต่างๆมาได้ ส่วนเราไม่มีกำลังใจที่ไหนเลย​ น้อยใจแล้วก็เครียดทุกวัน แต่เข้าใจนะว่ายังไงก็เป็นหมอได้แน่นอนถ้าเราเชื่อมั่นในตัวเองซะอย่าง แต่ก็ยอมรับว่ามันส่งผลกระทบมากจริงๆ เลยอยากหาหมอที่เป็นตัวอย่างเป็นแรงพลักดันในเรื่องนี้