ผู้ป่วยจิตเวช ควรไปอยู่ในที่ๆมีคนดูเเลใช่ไหมคะ หรือหนูควรรับมือกับเขายังไงดีคะ หนูเครียดมากๆ

สวัสดีค่ะหนูอายุ18ปี ตอนนี้กำลังเจอเรื่องที่หนักใจมากๆเเละหนูก็ไม่รู้จะทำยังไงดี หนูหาทางเเก้ไขมันไม่ได้หนูขออนุญาตเล่าเรื่องของหนูเผื่อจะมีผู้ใหญ่คนไหนเข้ามารับฟังปัญหาหรือพอจะเเนะนำหนูได้บ้างนะคะ คือเรื่องนี้เป็นปัญหาครอบครัวค่ะ

หนูมีพี่สาวอายุ26ปีมีประวัติเป็นผู้ป่วยจิตเวชเขามีอาการคือ ชอบพูดจาทำท่าทางกวนตีน เเลบลิ้นใส่หนู หรือพูดโกหกไม่รู้ว่าตัวเองผิดอะไรเลยค่ะโยนความผิดมาให้หนูคนเดียว หนูต้องนอนห้องเดียวกับเขาค่ะเพราะบ้านเราค่อนข้างเล็ก ที่หนูเดือดร้อนอีกเรื่องคือเขาสูบบุหรี่ค่ะ ใน1วันเขาสูบหลายครั้งเเละเข้ามานอนในห้องเดียวกับหนูประจำหนูเป็นคนที่เห็นหวันบุหรี่มากๆค่ะ หายใจไม่ออกถ้าได้กลิ่นคือรู้สึกอึดอัด หายใจไม่ออกเเน่นหน้าอกหนูเคยพูดดีๆกับเขาเเล้วค่ะว่าถ้าสูบบุหรี่ก็ไม่ต้องเข้ามาในห้องเพราะหนูไม่ชอบ เป็นเเบบนี้มา3-4เดือนเเล้วค่ะหนูจะบอกส่าพี่ที่ป่วยจิตเวชคนนี้เขาไม่ฟังอะไรเลยค่ะ พูดใส่หนูว่าไม่ต้องมาบ้างเเหละกูจะสูบเเล้วมันทำไม คือเขาสูบหนูไม่ส่าอะไรเลยค่ะ เเต่ควันบุหรี่ลอยเข้ามาในบ้าน ลอยเข้ามาในห้องมันทำให้คนอื่นเดือดร้อนหนูก็พยายามเเก้ไขโดยการปิดประตูล็อกก็เเล้วเเต่เขาก็ทุบประตูจะมานอนในห้องให้ได้ค่ะ พูดเสียงดังลั่นบ้านมันก็รบกวนคนอื่นคือเขาไม่ฟังอะไรเลยค่ะ หนูบอกเรื่องนี้กับเเม่ เเต่เเม่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยค่ะ เเม่ช่วยพูดให้เเต่พี่เขาก็ยังทำเหมือนเดิมค่ะ ยังสูบบุหรี่เเละไม่สนว่าใครจะเดือดร้อนบ้างสุดท้ายหนูก็ต้องทะเลาะกับพี่เขาค่ะเพราะหนูทนมาหลายรอบเเล้วที่บ้านหนูก็มีคุณตาอายุ70+เเต่ร่างกายยังเเข็งเเรงดีนะคะ หนูพูดทุกอย่างเลยค่ะว่ามันเป็นยังไง พูดเรื่องที่ถึงไม่สูบบุหรี่ก็ยังเป็นอันตรายได้เพราะอยู่ใกล้คนสูบเเต่ ตาไม่ได้สนใจอะไรมากค่ะบางทีก็เข้าข้างพี่ อีกเรื่องนึงพี่ที่ป่วยจิตเวชเขาเอามีดทำครัวเข้ามาไว้ในห้องนอนที่หนูนอนด้วยค่ะ ทีเเรกหนูก็ไม่รู้จนกระทั่งตาหนูมาค้นเจอมีดหนูยังตกใจเลยค่ะว่าของเเบบนี้เอามาอยในห้องนอนทำไมเเต่ว่า ตาหนูกลับไม่ได้ด่าหรือว่าอะไรพี่เลยค่ะปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้น หนูที่นอนห้องเดียวกับพี่ที่เป็นจิตเวชรู้สึกไม่ปลอดภัยค่ะ หนูนอนไม่ค่อยหลับบางทีต้องรอให้เขาหลับก่อนหนูถึงจะนอนได้ เเละบางทีที่เขาออกไปสูบบุหรี่เเละกลับเข้ามาในห้องเที่ยงคืนตี1หนูก็ยังไม่ได้นอนเลยค่ะ หนูต้องออกไปนอกห้องเพื่อนั่งรอให้กลิ่นหายไป กว่าจะได้นอนก็กินเวลาไปมากเเล้ว เป็นเเบบนี้เเหละค่ะประมาณ3-4เดือนยังมีอีกค่ะบางทีหนูทนไม่ไหวหนูก็ทะเลาะกับพี่ หนูได้เเต่พูดเหตุผลให้ตาฟังว่าทำไมถึงทะเลาะหนูบอกว่าเขาทำเเบบนี้อารตอนนั้นหนูก็โกรธพี่มากๆจนน้ำตาไหล เขาปาของใส่หนู เขาข่วน เขาพูดจากวนตีนทำหน้าทำตาเเลบลิ้นใส่ค่ะ ทนได้นะในบางทีเเต่เขาไม่ได้ทำครั้งเเรกความอดทนก็มีขีดจำกัดค่ะ ถึงหนูจะโมโหอะไรขนาดนั้นเเต่หนูก็ยับยั้งชั่งใจที่จะไม่ทำร้ายเขา ถึงหนูจะโกรธมากน้ำตาไหลร้องไห้เพราะไม่มีใครฟังหนูเลยด่าหนูกลับด้วยซ้ำ จริงๆเรื่องมันมีเยอะกว่านี้ค่ะมีรายละเอียดเยอะ หนูต้องเผชิญหน้ากับผู้ป่วยจิตเวชเเบบนี้ไปอีก 4-5ปีในอนาคตเพราะหนูเรียนใกล้บ้าน หนูเหนื่อยใจมากๆค่ะ หนูเองก็อยากจะเเจ้งตำรวจว่าควรทำยังไงกับผู้ป่วยคนนี้ค่ะ เเต่เขาเป็นคนในบ้านถ้าเเจ้งมันก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ เเต่ผู้ใหญ่ที่หนูคุยและปรึกษาได้มีเเค่เเม่ หนูโทรไปร้องไห้กับเเม่บ่อยนะคะ เเม่เองก็บอกเเค่ว่าให้หนูอดทน เเม่ทำไรไม่ได้ อย่าไปยุ่งกับพี่ หนูก็ทำตามนะคะ หนูไม่ยุ่งอะไรเลยค่ะ ปกติก็ไม่ยุ่งอยู่เเล้ว มีเเต่เขาที่ชอบมายุ่งกับหนู มายุ่งกับของๆหนูด้วยค่ะเสื้อผ้าหนูเขาก็เอาไปใส่ ขยาดเเปรงสีฟันยังเอาของหนูไปเเปรงเลยค่ะ หนูเห็นเพราะลิปสติกมันติดเเปรงดีนะที่หนูสังเกตก่อนจะหยิบมาใช้ นี่ค่ะทั้งที่ของส่วนตัวควรเป็นของใครของมัน ล่าสุดหนูก็ทะเลาะกับเขาเพราะ เขาเเอบเอาหูฟังหูไปใช้ หลายคนอาจจะบอกว่าเป็นพี่น้องต้องเเบ่งกัน เเต่สำหรับหนูของใครของมันค่ะ หูฟังเป็นของส่วนตัวนี่คะ ไม่ควรใช้ต่อจากใครเลยเราไม่รว่าหูใครสะอาดขนาดไหนบ้างเเล้วมาใช้ของๆเรา ทุกคนจะไม่ให้หนูโกรธได้ไงล่ะ เขาไม่คิดเรื่องนี้เลยค่ะ เเอบเอาไปใช้ตอนหนูไม่อยู่บ้านหนูกลับบ้านมาเจอพอดี เขาก็ทำเปพูดว่าหูฟังเขาพังเเต่มันเป็นเรื่องโกหกค่ะ หูฟังเขาไม่ได้พังเลย หนูก็พูดใส่เขาไปนะคะว่าของๆเขาหนูยังไม่ไปใช้เลยเเล้วทำไมต้องมาใช้ของๆหนู เเล้วพี่เขาตอบกลับมาว่า ทำไมกูจะใช้ไม่ได้ คำนี้คือคุ้นๆนะคะเหมือนคำว่าทำไมกูจะสูบบุหรี่ไม่ได้ นี่เเหละค่ะที่ทำให้หนูของขึ้นเขาไม่สนใจอะไรเลยจริงๆค่ะ หนูโกรธมากๆจนร้องไห้อะหนูทำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ สุดท้ายหนูก็โดนตา พี่เขาไม่โดนอะไรเลยค่ะ

ตอนนี้หนูเครียดมากเลยค่ะ เครียดสะสมหนูอยากให้เรื่องนี้ไปถึงหูตำรวจหรือไปถึงหน่วยงานอะไรก็ได้ที่สามารถช่วยหนูได้ หนูช่วยทำให้พี่คนนี้เขาไปอยู่ที่อื่น เขาไม่ควรอยู่ในบ้านค่ะ ไม่มีอะไรปลอดภัยตั้งเเต่เรื่องมีดเเล้วค่ะ วันนึงถึาเขาสติหลุดเอามีดมาฆ่าหนูตอนหลับทำไง เขาจะทำอะไรก็ได้ค่ะเพราะ ผู้ใหญ่ในบ้านไม่ได้สนใจ อีกอย่างหนูคนโดนฆ่าตายก่อนที่เขาจะโดนจับอีก ไม่มีอะไรรับรองความปลอดภัยของหนูได้เลย หนูยังมีอนาคต ตอนนี้หนูไม่อยากเจอเรื่องเเบบนี้เเล้วค่ะ หนูรู้สึกว่าหนูสุขภาพจิตเเย่ลงด้วย อยู่ใกล้มากๆมันทำให้เครียดจริงๆนะคะ ไม่ให้หนูอยู่ในบ้านเเล้วจะให้หนูไปอยู่ที่ไหนล่ะ เขาสิต้องออกไปจากที่นี่ คนผิดค่ะควรออกไปไกลๆ ออกห่างจากคนปกติที่โเนกระทำเเบบหนู ขอบคุณที่อ่านนะคะหนูอยากให้ช่วยมากๆเลยค่ะ