ครอบครัวเเละเเฟนของผมในวัย 21ปี

ต้องเริ่มตรงที่ผมมีที่เรียนอยู่ไกลบ้านเกิด จึงทำให้ไม่ได้มีโอกาสกลับมาอยู่บ้านกับปู่ย่าหรือคนในบ้านบ่อยนัก ปัจจุบันคุณย่าป่วยเป็นดโรคมะเร็ง ผมเเค่อยากอยู่กับท่านเพราะท่านเลี้ยงผมมาตั้งเเต่ผม3เดือน
ช่วงปิดเทอมทำให้ผมต้องกลับมาดูเเลคุณย่าที่บ้าน ส่วนเเฟนผมอยู่ต่างจังหวัดเพราะฝึกงาน ทำให้ผมต้องห่างกับเเฟน เเฟนของผมก็อยากให้ผมกลับไปหา ผมก็เเบ่งเวลาให้ทั้งเเฟนเเละคนในครอบครัว ถึงเเม้มันจะไม่มีทางเท่ากันอยู่เเล้วเพราะต้องเรียงลำดับความสำคัญ บางครั้งเเฟนผมต้องการผมมากๆ อยากให้ช่วยเหลือเพราะฝึกงานอยู่ตจว.คนเดียว  ผมก็เเบ่งเวลาให้ทั้ง2อย่างเเต่เหมือนจะไม่พอ เคยคุยกับเเฟนเเล้วว่ามีเรื่องเเบบนี้กับทางบ้านก็ต้องดูเเลคนที่บ้าน หรือมันเป็นเพราะมีเเค่เราที่รู้สึกอึดอัดเเละเครียดที่ต้องเลือกทั้ง2 ต้องเเบ่งเวลาให้ทั้งสอง เราก็เเค่อยากจะอยู่กับท่านก่อนที่ท่านจะไม่ได้อยู่กับเราเเล้ว