ขำหนักมากว์ เรื่องทักษิณพลาดโอกาสไปการ์ต้าพบปะทรัมป์

บรรดาแบก  ลูกจ้างเต้น  ประโคมกันเหลือเกินว่าไทยเสียโอกาส
โถ.. แค่แต่งตั้ง สทร.เป็นที่ปรึกษาของนายกฯ ยังไม่ทำ เพราะกลัวมีผลพัวพันถึงลูกสาว

แล้วทำไมชอบเล่นนอกลู่ ?
หากทักษิณมีคอนเนคชั่นระดับสามารถพูดคุยกับสหรัฐได้ผล  ทำไมไม่แต่งตั้งเป็นหนึ่งในทีมเจรจาไปเลยล่ะ
(จะได้ขอศาลไปต่างประเทศได้สะดวก  แต่ก็คงกลัว  หากจำเป็นต้องหนีก็จะส่งผลถึงลูกสาว)

ชอบเล่นนอกลู่  อยากมีบทบาท  แต่ไม่อยากรับผล  กลัวนิติสงคราม  เอาเรื่องนอกลุ่มาอ้างว่าเพื่อบ้านเมือง  ไม่เหมาะฟร่ะ


เหมือนเรื่องอภัยโทษ   ยอมรับผิด  ยินดีรับอภัยโทษ  แต่ไม่ยอมรับโทษ  นอกลู่ไปอยู่ชั้น 14
ปัญหาเลยไม่จบ  นัวเนียอลวนกับปัญหาส่วนตัวส่วนครอบครัวมาสองปี

ยังงี้พวกกีกี้ไม่เห็นว่าเสียโอกาสสักนิด


อ้างเรื่องนอกลู่เหยง ๆ   แต่เรื่องในลู่  ไม่รู้ว่าจะได้เจรจาเมื่อไร คิวไหน ยังไง
ขณะที่ประเทศอื่น ๆ เขาไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

เพื่อตัวเองแท้ ๆ แต่อ้างบ้านเมืองตลอด
ตัวนายกฯที่พ่อดันมาเป็น  ให้สัมภาษณ์สื่อยังต้องมีพรายกระชิบข้างหลังคอยบอกบท
อะไรจะไร้ความสามารถขนาดนั้น  ไม่เรียนรู้ทำความเข้าใจอะไรสักเรื่องเลยเหรอ  ทีมบริ๊ฟงานก็น่าจะมีอยู่

บ่งบอกถึงสติปัญญา  ความรู้ความสามารถชัดเจน
แล้วบ้านเมืองจะหวังอะไร   นอกจากทนเห็นจเกมชิงอำนาจและผลประโยชน์กันไม่เลิก


งบประมาณปี 69   ขาดดุลเกือบเก้าแสนล้านบาท
มองเข้าไปในบรรดาพรรคการเมือง นักการเมือง ที่กุมอำนาจรัฐอยู่ในตอนนี้
เห็นแต่อาการจ้องตาเป็นมัน  ขณะที่ประเทศและประชาชนแบกหนี้หลังแอ่น  ไม่มีใครคิดแก้ปัญหาบ้านเมืองเลย
เอาแต่เลีย เอาอกเอาใจอำนาจนอกระบบ  เพื่อให้ตัวเองได้รับไฟเขียวในการกัดกินประเทศได้สะดวก  โหนกันเต็มที่ แย่งกันโหน

คนไทยนี่ทนจริง ๆ