ทำไมปู้ไม่ฟังผมเลย

วันนั้ตอนเย็น ปู่อาบน้ำเสร็จ ปู่เดินมาถามผมว่า คิดจะทำไรมั้ยแล้วเอาเหล็กมาฝาดผมก็บอกไปว่า ผมตื่นมาตอนเช้าปู่ก็นอนไม่ตื่นถึงบ่าย พอผมเข้าบ้านเขาก็ไปใช้พี่ชายผมเก็บข้างบ้าน ด้วยความที่ว่าผมตื่นเเต่เช้าเลยง่วงก็ได้ไปนอน แล้วปู่ก็ด่าผมสารพัด ผมเป็นคนที่อยากอยู่สงบๆ อยุ่คนเดียวไม่สุงสิงกับใคร ปู่ก็บอกให้ผมไปอยุ่นอกบ้าน ผมก็ไม่เข้าใจปู่เหมือนกัน ผมเเค่อยากอยุ่ในเซฟโซนของผม ทะเลาะกับปู่ทีไรก็ต้องมีแผลทุกครั้งจนเพื่อนก็ไม่อยากคบกับผมแล้ว เพราะมาหาที่บ้านทีไร ปู่จะทำเหมือนจะไปต่อยเพื่อนผม ไปด่าเพื่อนผมไร้อนาคต ผมโตมา16ปี เพื่อนที่ผมคบมามีแค่7-8คน แล้วเขาก็เลิกคบกับผมเพราะ ป้ากับปู่ทั้งนั้น ตอนเด็กเเม่จะมาหาผม ปู่ก็ไม่ให้มาจนกว่าแม่ผมจะตาย ผมได้เห็นหน้าเเม่แค่ครั้งเดียว ผมจะอยู่เผาก็ไม่ได้ ปู่ไม่ให้อยู่ ผมเรียกร้องไรไปปู่ไม่เคยฟังผมเลย ผมบอกผมอยากเรียนแบบปกติ ปู่ก็บอกผมไม่มีปัญญาเรียนหรอก ให้ไปเรียน กศน. ผมแค่อยากได้รถสักคันไว้ขี่ไปเจอโลกด้านนอก ไปเจอเพื่อนบ้าง ผมไม่เคยได้เลย ต่างกับพี่ชายผม อายุเเค่17 ได้ทั้งดัดฟัน ที้งรถpcx ผมผิดตรงไหนรึป่าวที่ผมออกบ้านไปทำงานกับเพื่อน ก็ไปด่าเพื่อนผม แล้วให้ผมกลับบ้าน จนทุกวันนี้ไม่กล้าออกนอกบ้านเเล้วด้วยซ้ำ ทำไมปู่ไม่เข้าใจผมเลย.