การคิดจะให้สิ่งของใครๆด้วยอารมชั่ววูบ.เเต่ยังไม่มีผู้รับ.เเละผู้รับยังไม่รับรู้ว่าเราคิดจะให้

การที่เรานึกในใจว่า.ถ้าตัวเราไม่อยู่บ้านเเบบไปไม่กลับ ไปบวชอะไรเเบบนี้เลยคิดว่าสิ่งของๆเราที่มีคงไม่มีใครดูเเลได้..(จึงเขียนใส่กระดาษว่าจะมอบสิ่งนั้นๆให้กับสถานที่ๆหนึ่ง.)โดยที่สถานที่ดังกล่าวยังมิได้รับรู้เเต่อย่างใดเพราะเราเเค่คิดในใจเเล้วเขียนใส่กระดาษ...

เเต่ทีนี้มีเหตุบางประการที่เราไม่สามารถมอบของให้สถานที่ดังกล่าวได้.เเละเราก็ได้กลับมาบ้าน...เเบบนี้จะเป็นการเสียสัจจะไหม