เรากับเขาอยู่ห้องเดียวกันตอนนั้นอยู่ช่วงม.3เทอม1 ตอนนั้นใกล้จะปิดเทอมแล้ว ช่วงเวลาตอนนั้นกำลังเรียนวิชาภาษาจีน ในห้องโต๊ะมันจัดเป็นตัวUเรานั่งฝั่งซ้ายเขานั่งฝรั่งขวาอยู่ตรงข้ามกันแต่ห่างกันมาก ตอนนั้นเราเผลอไปสบตากับเขานานอยู่ ตอนนั้นเหมือจะรู้สึกปิ๊งเขามั้งทั้งที่อยู่ห้องเดียวกันมาตั้งแต่ม.1แต่ไม่เคยคุยกันและไม่เคยรู้สึกแบบนั้นเลย จากนั้นเราก็เริ่มสับสนในความรู้สึกตัวเองเลยแอบมองเขาบ่อยๆเพื่อให้ตัวเองแน่ใจในความรู้สึกตัวเอง   ​พอปิดเทอมครูจะพาไปทัศนศึกษา เรากับเพื่อนนั่งเบาะข้างหน้าเขาเขานั่งข้างหลัง พอถึงช่วงที่ครูพาแวะเซเว่นเราซื้อขนมมาและกินไม่หมดเพราะมันเปรี้ยวเลยยื่นไปให้เขาข้างหลังแต่จะให้เขาคนเดียวมันก็แปลกเลยให้เพื่อนเขาด้วย555พอจะให้อีกทำตกเลยหยิบขึ้นมา555ต่อจากนั้นก็ลืมละ   ​ต่อ ตอนนั้นเริ่มมั่นใจในความรู้สึกของตัวเองขึ้นในทุกๆวันเราแอบมองเขาจนเขาจับได้แต่เราไม่รู้ตัว   พอเพื่อนในห้องรู้เพื่อนก็แซวเราเลยกลัวเขาอึดอัดเลยห้ามเพื่อนแต่เขาก็ดูไม่ได้อึดอัดเลย พอถึงวันเกิดเขาเราเลยตั้งใจซื้อของขวัญไปให้ เราเลือกตุ๊กตาหมี สมุดโน๊ตเล็กๆ และจดโน๊ตไปอวยพรขอให้มีความสุข ยิ้มเยอะๆในทุกๆวัน มันมีอยู่ครั้งนึงที่เขาลงสตอรี่ว่าอยากได้เงินเติมเกม เลยบอกเพื่อนเราให้บอกเขาว่าถ้าอยากได้ต้องส่งรูปมา55เอาจริงๆก็แค่อยากเห็นหน้าเขาแหละอยากได้รูปที่ฉันมีคนเดียวก็เท่านั้น555แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะตกลงจริงๆ ก็เลยเอาเงินให้เพื่อนเอาไปให้เขาโดยไม่ต้องบอกว่าเราป็นคนเอาไปให้แต่เขาคงรู้แหละ🥲🥲
   จนพอชอบเขานานๆเข้าเราก็เริ่มรู้สึกถึงความต่างกันระหว่างเรากับเขาในหลายๆเรื่อง  ก็เลยพยายามตัดใจเลยมันดิ่งมากตอนนั้นถึงแม้เขาจะไม่ได้ทำอะไรไม่ดีใส่ เราเลย ตอนนั้นไปตัดผมสั้นเหมือนทอม จนมันมีช่วงนึงที่คิดว่าไม่ได้สนใจเขาแล้วล่ะ แต่ก็กลับไปชอบเขาอีกจนได้ ขนาดเราตัดทรงทอมเขาก็ยังแซวเรา555 จนถึงวันปัจฉิมจบม.3เราตั้งใจซื้อดอกไม้แล้วพยายามเดินหาเขาทั่วรร.เพื่อเอาดอกไม้ไปให้เขาเพราะกลัวว่าอาจจะไม่ได้เจอกันอีกอย่างน้อยก็ให้อะไรไว้ยังดีกว่า ตอนเราเอาไปให้ตอนนั้นเขาถือเอกสารอยู่พอเรายื่นไปให้เขาทำตกด้วยแหละไม่รู้ตอนนั้นเขาเขินหรืออะไรแต่เราไม่อยากคิดไปเอง555เขาอาจจะคิดว่าเราจะไปสารภาพรักล่ะมั้งงง แต่เราไม่กล้าพอที่จะทำแบบนั้นหรอกก หลังจากจบเราก็สมัครเรียนม.4ที่รร.เดิมแล้วเขาพึ่งแก้ผลการเรียนเสร็จวันเปิดเทอมในเพจรร.ก็แจ้งห้องเรียนที่ได้อยู่สรุปคือเขาอยู่ห้องเดียวกันกับฉันเหมือนเดิมฉันตกใจมาก!!​ตอนนั้นไม่คิดว่ามันจะบังเอิญขนาดนั้น เรากลัวว่าตัวเองจะกลับไปชอบเขาอีกกลัวเขาอึดอัดใจมาก พอบางครั้งได้อยู่กลุ่มเดียวกันเรายังรู้สึกว่าระหว่างพวกเรามีแต่ความอึดอัดต่อกัน คือในห้องมีเพื่อนเก่าที่มาอยู่ห้องเดียวกันอีก1คน เพื่อนเราคนนั้นก็เป็นเพื่อนกับเขา ตอนนั้นเขาก็ยังไม่สนิทกับเพื่อนใหม่เท่าไหร่เลยได้มาอยู่กับเพื่อนคนนั้นและกับเรา  แต่ไม่นานเขาก็เริ่มไม่มาอยู่กลุ่มนี้อาจจะเป็นเพราะเราทำให้เขาอึดอัดนั่นแหละ เราเข้าใจเขาเลยตอนนั้น😞 เรายังชอบเขาอยู่เลยตอนนั้นถึงแม้จะพยายามตัดใจแต่มันก็ยากมากถึงแม้จะเคยลงสตอรี่ว่าต้องเกลียดถึงจะเลิกชอบได้แต่ก็เกลียดไม่เคยลงถึงแม้ตอนนี้จะตัดในได้แล้วแต่ความรู้สึกเป็นห่วงและอยากเห็นเขามีความสุขก็ไม่เคยลดลงเราเคยเห็เขาร้องไห้ครั้งนึงตอนนั้นเราใจแทบสลายเลยแหละที่เห็นคนที่ตัวเองรักขนาดนั้นร้องไห้เสียใจ เราจึงหวังว่าในชีวิตเขาจะเจอแต่เรื่องดีๆและขอให้เขายิ้มเยอะๆมีความสุขก็พอแล้ว
   พอเขามีแฟนเอาจริงๆเราก็แอบเสียใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้คิดจะไปแย่งหรือยุ่งอะไรกับพวกเขา  เราแค่ว่าหวังว่ารักแรกของฉันจะมีความสุขในทุกๆวัน ยิ้มเยอะๆอยากให้เขารักตัวเองให้มากๆ ฉันก็เลยพิมพ์ส่งไปในnglแอปที่ไม่ระบุตัวตนฉันคัดลอกลิ้งค์และวางลงในโหมดไม่ระบุตัวตน เพราะไม่อยากให้เขารู้ว่าเป็นเรา เราก็มีสิทธิ์ทำได้แค่นี้แหละ
ตั้งแต่เราตัดใจได้เวลามีคนมาจีบหรือเข้าหาเราเรารู้สึกเฉยๆยังไงก็ไม่รู้เลยค่ะดูไม่ตื่นเต้นเท่าตอนที่ชอบเขา
เราพยายามเปิดใจแล้วแต่ก็เหมือนเดิมม
เอาจริงเราก็ไม่แน่ใจนะว่าสิ่งที่เรารู้สึกมันเรียกว่ารักได้ป่าวเพราะเรารักเขาฝ่ายเดียวแล้วเราก็รู้สึกว่าเราไม่เคยรู้สึกดีมีความสุขอะไรแบบนี้กับใครมาก่อนจนได้มาเจอเขา

ปัจจุบันตอนนี้กำลังขึ้นม.6 ปีสุดท้ายแล้วด้วย🙃
ได้ฟังแล้วรู้สึกยังไงบ้างคะ ในใจลึกๆเราก็แอบหวังว่าเขาจะเห็นกระทู้นี้นะคะ555แต่ก็คงไม่เห็นหรอกก
คนใบ้คนเขียนมีชื่อเป็นขนมอิอิ
ที่ตั้งกระทู้นี้ก็เพื่ออยากเล่าและแชร์ประสบการณ์ค่ะ555