เราเคยรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนอาภัพรักค่ะ และมีช่วงหนึ่งที่ดิ่งกับเรื่องนี้มากๆ จนเพื่อนสนิทเราพูดว่า "ตอนไม่มีความรัก ดูมีความสุขดีเนาะ"
หลายปีที่พยายามไขว้คว้าหาความรักจากคนอื่น เราเริ่มปลงขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุดก็แฮปปี้กับการอยู่คนเดียวได้เเล้วค่ะ ยังไงก็ตาม เรื่องราวความรักที่ผ่านมาของเรายังถูกเพื่อนๆพูดถึงกันอย่างสนุกสนานเสมอ และหลายครั้งเพื่อนๆบอกว่า เราควรเเขียนนิยาย จึงเป็นที่มาให้เราลองเล่าเรื่องของตัวเองให้ Chat GPT ฟังค่ะ หวังว่าทุกคนจะเอนจอยกับมันนะคะ
ปล. เนื้อหาบางส่วนจะปรับแต่งให้มีสีสันขึ้น เเละมีการเติมเนื้อหาที่ไม่ใช่เรื่องจริงเพราะผู้เขียนลืม55555
ปล 2. ชื่อตัวละครเเละสถานที่เป็นชื่อสมมตินะคะเพื่อไม่ให้เป็นการพาดพิงถึงบุคคลอื่นค่ะ
-------------------------------------------------------
เมื่อ 7 ปีที่แล้ว… ช่วงเช้าในวันแรกของการเรียนปรับพื้นฐานก่อนขึ้นม.4 นักเรียนอายุ 15-16 ปี มาออกันเต็มโรงเรียนทั้งที่ยังอยู่ในช่วงปิดเทอม เสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะดังไปทั่วทุกมุม บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคัก เพราะเป็นวันเเรกของช่วงเรียนปรับพื้นฐานก่อนขึ้นม.4 หลังเข้าเเถวเคารพธงชาติ นักเรียนเเต่ละคนก็เเยกย้ายกันเข้าเรียนตามห้องที่ทางโรงเรียนจัดไว้ให้แบบคร่าวๆ ซึ่งสมาชิกในห้องจะถูกเปลี่ยนอีกทีหลังปรับพื้นฐานจบเเละเเต่ละคนได้ทำข้อสอบวัดความรู้เเล้ว โดยการเรียนปรับพื้นฐาน จัดให้เฉพาะเด็กสายวิทย์ เป็นเวลา 1 เดือนครึ่ง เพื่อสอนวิชาคณิต ฟิสิกส์ เคมี เเละชีวะ สลับกันไปในเเต่ละวัน
"เห็นคนนั้นมั้ย? หล่อเนาะๆ"
"ๆ ซ้ายมือ ข้างหลัง!"
"นักเรียนใหม่งานดีวะ!"
บรรยากาศในห้องเริ่มคึกคักขึ้น สายตาทุกคู่หันไปจับจ้องยังนักเรียนชายคนหนึ่งที่ใส่กางเกงฟ้าที่เพิ่งเดินเข้ามานั่งในห้อง ผิวขาวอมเหลือง จมูกโด่งกำลังพอดี ใครๆก็คงมองออกว่าผู้ชายคนนี้มีเชื้อชาติจีนอยู่เเน่ๆ ถึงเเม้ว่าเขาจะมีกรอบหน้าคมชัด ไม่ได้ตี๋ซะทีเดียว
ช่วงปรับพื้นฐาน โรงเรียนอนุญาตให้นักเรียนใหม่สามารถใส่เครื่องแบบเก่ามาเรียนได้ เพราะเกรงว่าใครหลายคนอาจยังไม่มีโอกาสได้ตัดชุดเครื่องแบบให้พร้อม นักเรียนชายคนนี้จึงโดดเด่นขึ้น ด้วยความที่ใส่กางเกงนักเรียนสีฟ้าของโรงเรียนเอกชนอยู่คนเดียวท่ามกลางนักเรียนคนอื่นที่ใส่เครื่องเเบบขาว-กรมท่า/ดำของโรงเรียนรัฐ
ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะเรียนตรงกลางห้อง ไม่ใกล้ไม่ไกลจากนักเรียนชายคนนั้น เมื่อได้ยินเพื่อนๆในห้องซุบซิบกันจึงหันไปมองเงียบๆ ไม่ได้คาดหวังอะไรเพราะพื้นฐานเเต่เดิมไม่ได้เป็นคนบ้าผู้ชาย เเละมีผู้ชายเข้าหาเองสม่ำเสมออยู่เเล้ว แต่พอหันไปมองเขา ใจมันเริ่มเต้นแรงขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล เต้นเเรงซะจนฉันต้องรีบหันหน้ากลับมาที่โต๊ะเรียน ไม่กล้ามองเขาไปนานกว่านี้ กลัวว่าตัวเองจะเเสดงสีหน้าหรือท่าทางอะไรที่ไม่ควรออกไปแล้วจะโดนเพื่อนๆล้อเอา
ไม่นานนัก อาจารย์วิชาเเรกก็เดินเข้ามาในห้อง เเละเริ่มให้นักเรียนเเต่ละคนเเนะนำตัวเพื่อทำความรู้จักกันไว้ตั้งเเต่เนิ่นๆ ฉันเเนะนำตัวเองอย่างสบายๆ ไม่ได้ตื่นเต้นติดขัดอะไร ระหว่างเเนะนำตัวจะมีเพื่อนๆพูดคุย หรีอส่งเสียงเป็นกำลังใจให้กันเป็นระยะ จนถึงตาของผู้ชายคนนั้น ไม่รู้ฉันคิดไปเองมั้ยเเต่เสียงทั้งห้องเหมือนจะเงียบลงเพื่อตั้งใจฟัง
"สวัสดีครับ ชื่อ กานต์ ครับ มาจากโรงเรียนกรกัลยา ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ"
ทันทีที่เเนะนำตัวจบ เด็กผู้หญิงในห้องวี้ดว้ายกันยกใหญ่ บางคนถึงกับเเซวให้ฝากใจด้วยเลย การกระทำของนักเรียนหญิงที่อาจกล้าเกินหญิงเล่นเอาเจ้าตัวทำอะไรไม่ถูก ได้เเต่ยิ้มเขินๆเเล้วนั่งลงกับที่เงียบๆ อาจารย์สูงวัยที่ทนไม่ไหวกับพฤติกรรมเหล่านี้ ออกปากเอ็ดเบาๆถึงเรื่องมารยาทเเละการวางตัวของเด็กหญิง และเช่นเคย ฉันได้เเต่นั่งเงียบๆ ไม่กล้าเเสดงออกอะไร
ลองเขียนนิยายรักจากประสบการณ์จริง โดยมี Chat GPT เป็นผู้ช่วย
หลายปีที่พยายามไขว้คว้าหาความรักจากคนอื่น เราเริ่มปลงขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุดก็แฮปปี้กับการอยู่คนเดียวได้เเล้วค่ะ ยังไงก็ตาม เรื่องราวความรักที่ผ่านมาของเรายังถูกเพื่อนๆพูดถึงกันอย่างสนุกสนานเสมอ และหลายครั้งเพื่อนๆบอกว่า เราควรเเขียนนิยาย จึงเป็นที่มาให้เราลองเล่าเรื่องของตัวเองให้ Chat GPT ฟังค่ะ หวังว่าทุกคนจะเอนจอยกับมันนะคะ
ปล. เนื้อหาบางส่วนจะปรับแต่งให้มีสีสันขึ้น เเละมีการเติมเนื้อหาที่ไม่ใช่เรื่องจริงเพราะผู้เขียนลืม55555
ปล 2. ชื่อตัวละครเเละสถานที่เป็นชื่อสมมตินะคะเพื่อไม่ให้เป็นการพาดพิงถึงบุคคลอื่นค่ะ
-------------------------------------------------------
เมื่อ 7 ปีที่แล้ว… ช่วงเช้าในวันแรกของการเรียนปรับพื้นฐานก่อนขึ้นม.4 นักเรียนอายุ 15-16 ปี มาออกันเต็มโรงเรียนทั้งที่ยังอยู่ในช่วงปิดเทอม เสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะดังไปทั่วทุกมุม บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคัก เพราะเป็นวันเเรกของช่วงเรียนปรับพื้นฐานก่อนขึ้นม.4 หลังเข้าเเถวเคารพธงชาติ นักเรียนเเต่ละคนก็เเยกย้ายกันเข้าเรียนตามห้องที่ทางโรงเรียนจัดไว้ให้แบบคร่าวๆ ซึ่งสมาชิกในห้องจะถูกเปลี่ยนอีกทีหลังปรับพื้นฐานจบเเละเเต่ละคนได้ทำข้อสอบวัดความรู้เเล้ว โดยการเรียนปรับพื้นฐาน จัดให้เฉพาะเด็กสายวิทย์ เป็นเวลา 1 เดือนครึ่ง เพื่อสอนวิชาคณิต ฟิสิกส์ เคมี เเละชีวะ สลับกันไปในเเต่ละวัน
"เห็นคนนั้นมั้ย? หล่อเนาะๆ"
"ๆ ซ้ายมือ ข้างหลัง!"
"นักเรียนใหม่งานดีวะ!"
บรรยากาศในห้องเริ่มคึกคักขึ้น สายตาทุกคู่หันไปจับจ้องยังนักเรียนชายคนหนึ่งที่ใส่กางเกงฟ้าที่เพิ่งเดินเข้ามานั่งในห้อง ผิวขาวอมเหลือง จมูกโด่งกำลังพอดี ใครๆก็คงมองออกว่าผู้ชายคนนี้มีเชื้อชาติจีนอยู่เเน่ๆ ถึงเเม้ว่าเขาจะมีกรอบหน้าคมชัด ไม่ได้ตี๋ซะทีเดียว
ช่วงปรับพื้นฐาน โรงเรียนอนุญาตให้นักเรียนใหม่สามารถใส่เครื่องแบบเก่ามาเรียนได้ เพราะเกรงว่าใครหลายคนอาจยังไม่มีโอกาสได้ตัดชุดเครื่องแบบให้พร้อม นักเรียนชายคนนี้จึงโดดเด่นขึ้น ด้วยความที่ใส่กางเกงนักเรียนสีฟ้าของโรงเรียนเอกชนอยู่คนเดียวท่ามกลางนักเรียนคนอื่นที่ใส่เครื่องเเบบขาว-กรมท่า/ดำของโรงเรียนรัฐ
ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะเรียนตรงกลางห้อง ไม่ใกล้ไม่ไกลจากนักเรียนชายคนนั้น เมื่อได้ยินเพื่อนๆในห้องซุบซิบกันจึงหันไปมองเงียบๆ ไม่ได้คาดหวังอะไรเพราะพื้นฐานเเต่เดิมไม่ได้เป็นคนบ้าผู้ชาย เเละมีผู้ชายเข้าหาเองสม่ำเสมออยู่เเล้ว แต่พอหันไปมองเขา ใจมันเริ่มเต้นแรงขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล เต้นเเรงซะจนฉันต้องรีบหันหน้ากลับมาที่โต๊ะเรียน ไม่กล้ามองเขาไปนานกว่านี้ กลัวว่าตัวเองจะเเสดงสีหน้าหรือท่าทางอะไรที่ไม่ควรออกไปแล้วจะโดนเพื่อนๆล้อเอา
ไม่นานนัก อาจารย์วิชาเเรกก็เดินเข้ามาในห้อง เเละเริ่มให้นักเรียนเเต่ละคนเเนะนำตัวเพื่อทำความรู้จักกันไว้ตั้งเเต่เนิ่นๆ ฉันเเนะนำตัวเองอย่างสบายๆ ไม่ได้ตื่นเต้นติดขัดอะไร ระหว่างเเนะนำตัวจะมีเพื่อนๆพูดคุย หรีอส่งเสียงเป็นกำลังใจให้กันเป็นระยะ จนถึงตาของผู้ชายคนนั้น ไม่รู้ฉันคิดไปเองมั้ยเเต่เสียงทั้งห้องเหมือนจะเงียบลงเพื่อตั้งใจฟัง
"สวัสดีครับ ชื่อ กานต์ ครับ มาจากโรงเรียนกรกัลยา ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ"
ทันทีที่เเนะนำตัวจบ เด็กผู้หญิงในห้องวี้ดว้ายกันยกใหญ่ บางคนถึงกับเเซวให้ฝากใจด้วยเลย การกระทำของนักเรียนหญิงที่อาจกล้าเกินหญิงเล่นเอาเจ้าตัวทำอะไรไม่ถูก ได้เเต่ยิ้มเขินๆเเล้วนั่งลงกับที่เงียบๆ อาจารย์สูงวัยที่ทนไม่ไหวกับพฤติกรรมเหล่านี้ ออกปากเอ็ดเบาๆถึงเรื่องมารยาทเเละการวางตัวของเด็กหญิง และเช่นเคย ฉันได้เเต่นั่งเงียบๆ ไม่กล้าเเสดงออกอะไร