ไม่เข้าใจทำไมคำพูดกับการกระทำถึงขัดแย้งกัน

เรากับแฟนคบกันมาจะ3ปีแล้ว ตลอดเวลาที่คบกันมาแฟนเราเรียนหนังสือ ส่วนเราทำงาน เราเคยคุยกับแฟนว่าเราอยากไปทำงานในกทม.เพราะเงินเดือนที่เยอะแล้วบวกกับจังหวัดที่เราอยู่มันไม่ได้มีงานรองรับเยอะมากมายขนาดนั้น ฐานเงินน้อย เป็นเมืองข้าราชกาลมากกว่า แต่เเฟนเราก็จะไม่พอใจเสมอและบอกเราว่าไม่โอเคที่เราจะไปทำงานอยู่กทม.เราเคยชวนแฟนไปเรียนที่กทม.แล้วเราทำงาน จะได้อยู่ด้วยกันแต่แฟนบอกไม่เอาไม่มีเพื่อน แฟนเลือกเรียนแถวบ้านเพราะมีเพื่อนเรียนด้วย และแฟนก็มีปัญหาทุกครั้งที่เราจะไปทำงานที่กทม. เราเลยตัดปัญหา หางานทำแถวบ้านเพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีปห.และไม่ไกลกัน อยู่มาวันหนึ่งเราทะเลาะกันอยู่ๆแฟนก็บอกเลิกเาไปดื้อๆ แล้วแฟนเราก็ขึ้นไปหาเพื่อนเค้าที่เรียนอยู่กทม. เรามารู้ทีหลังว่าก่อนหน้าที่แฟนเราจะขึ้นไปกทม.เค้าคุยกับผญ.คนหนึ่งซึ่งไม่รู้ว่าไปเจอโซเชี่ยลกันตอนไหนเพราะผญ.เป็นคนกทม. ขึ้นกทม.ไปได้2วันแฟนเราก็ไปเจอกับผญ.เลย แล้วอยู่ๆที่บ้านเค้าก็ทักมาถามเราว่าได้คุยกับเเฟนบ้างมั้ย เราบอกไม่ได้คุยกันเลย ที่บ้านเค้าบอกว่าแฟนทักมาบอกว่าถ้าสอบตร.ไม่ติดจะหางานทำอยู่ที่กทม. คือเรางงมากว่าอะไรทำให้ความคิดคนเรามันเปลี่ยนไป จากคนที่เคยบอกเราว่าถ้าเราไปทำงานที่กทม.ก็จะไม่มาหาเรา ให้เราหาแฟนใหม่ได้เลย บอกเราติดแสงสีเสียงอยากมีสังคมมากใช่มั้ย แตมองกลับมาวันนี้ เค้ากำลังเป็นคนแบบที่เค้าไม่ชอบ สาเหตุมันเกิดจากอะไรได้บ้าง เพื่อนยุ มีคนใหม่ รึมันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วแต่เราพึ่งจะรู้