ยายเราโกหกแม่ว่าไปยืมเงินญาติเพื่อมาทับวัวเพราะเงินไม่พอแต่จริงๆ แล้วไม่ได้ยืม เพราะยายกลัวว่าจะไม่ได้เงินคืน  แม่เราน้อยใจ


เวลาทะเลาะกันยายจะเข้าข้างลูกชาย เช่น ทะเลากันเพราะลุงเราสองคนมานั่งว่าร้ายแม่(ยืนยันว่าเรื่องที่เขาพูดไม่เป็นความจริงเขาบอกว่าแม่เราจะขายที่มรดกแต่ความจริงแม่เราเป็นคนซื้อคืนมาด้วยซ้ำ อีกหลาย ๆ เรื่อง) เรานอนอยู่ในบ้านได้ยินเลยไปเล่าให้แม่ฟัง ยายเลือกที่จะไม่คุยกับแม่ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างพี่ชายกับแม่เราโอนให้ยายใช้ทุกเดือน มีลูกชายสี่คนไม่เคยมีซักบาท ลูกชายกลับจากต่างประเทศไม่ได้แตะกับเขาแม้แต่แดงเดียว

ลูกชายยืมเงินไม่คืนไม่เคยทวง ไม่เคยติดจะคืน ทั้งๆ ที่เงินนั้นเป๋นเงินเก็บยายกับเงินที่แม่เราเก็บไว้ช่วย เราอยู่กับยายเดือนนึฃของไม่เกินร้อยด้วยซ้ำ มีแต่ลูกชายเขาใช้ ทั้งๆที่ดงินนั้นคือเงินที่แม่กับพี่เราโอนมาให้ใช้ บางคนอาจจะมองว่ามันก็เงินยายสิทธิของเขา แต่มันคือความน้อยใจของเราด้วยเหมือนกัน

แม่เรายืมคืนทุกบาททุกสตางค์ ยืมมานับครั้งได้ แม่ชอบบ่นให้เราฟังว่าอยากกลับบ้านมาอยู่ดูแลยายเพราะยายก็เริ่มอายุเยอะแล้ว

เราเห็นแม่เราพิมพ์มาว่าแม่น้อยใจยายแล้วคนเป็นลูกเห็นต้องรู้สึกยังไง เราไม่อยากมองยายไม่ดีแต่จากที่ผ่านมา เรารักแม่เราเหมือนกัน


ที่เราพูดได้เพราะเรามาเรียนแล้วอยู่กับยายแม่ตั้งใจให้มาดูแลยายด้วยซ้ำ ทั้งๆ ที่เราควรได้ไปเรียนโรงเรียนดีกว่านี้

เรารักยายแต่เราเริ่มที่จะอคติดับยายแล้วไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ😭

อาจจะพิมไม่ค่อยรู้เรื่องขอโทษด้วยค่ะ ไม่ค่อยรู้วิธีการจัดวางเนื้อหา😭😭