ทำงานมาเกือบทั้งชีวิต เพิ่งรู้ว่าเราไม่ได้อยากรวย … แค่อยากได้เวลาคืน…

เคยมั้ยครับ…
ทำงานเก็บเงินจนลืมไปว่า จริงๆ แล้วเราอยาก
“ใช้ชีวิต” มากกว่า “สะสมทรัพย์”

ตอนวัยหนุ่มผมคิดว่า
ความมั่นคงคือมีเงินเดือนดีๆ
บ้านสวยๆ รถสปอร์ต (ถ้ามีได้)สักคัน

วันนี้ อายุเกิน 50 แล้ว…
รถก็มี บ้านก็มี แต่ใจกลับเหนื่อยล้า

ทำไมไม่มีใครบอกตั้งแต่ต้นว่า
“ความสุข” ไม่ได้ต้องใช้เงินมากขนาดนั้น?

ทำไมเราถูกฝังหัวให้ต้องรีบ
รีบเรียน รีบทำงาน รีบมีชื่อเสียง
แล้วสุดท้ายก็รีบลาโลก

ผมไม่ได้อยากแอนตี้ทุนนิยมหรอกนะ…
แค่รู้สึกว่าโลกใบนี้ไม่เคยเปิดโอกาส
ให้เราได้ “คิดเอง”

ถ้าคุณย้อนเวลากลับไปได้
คุณจะเลือกเส้นทางแบบเดิมไหมครับ?

หรือคุณจะขอ “เวลา” แทน “เงิน”?

ขอแชร์แนวคิดนี้ไว้
เผื่อใครกำลังคิดจะเริ่มต้นใหม่
ตอนวัยที่ใครๆ เขาว่า “สายเกินไป”

แต่ผมว่า…
ไม่เคยมีคำว่าสายเกินไป
สำหรับการใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง

ขอบพระคุณทุกความคิดเห็น
และทุกๆ ท่าน ที่ร่วมแชร์ประสบการณ์นะครับ
ขอบพระคุณมากๆ ครับ…
🥹🥹🥹