อากาศร้อนอบอ้าว ใคร ๆ ก็คงนึกถึง ของเย็น ๆ หวาน ๆ คลายร้อน ตอนฉันเป็นเด็ก ของกินที่อาม่าทำติดตู้เย็นไว้เสมอคือ ไอติมหวานเย็นในถุงพลาสติก แช่ในช่อง freeze ใช้น้ำหวาน สารพัดกลิ่น สีแดง สีเขียว สีส้ม บางครั้งก็เพิ่มกะทิเพื่อความหอมมัน บางทีก็เป็นไมโล โอวัลติน ชานมเย็น โอเลี้ยง หรือเฉาก๊วยก็อร่อย อะไรก็ตามเท่าที่อาม่าจะรังสรรค์สร้าง บรรจงกรอกใสถุงพลาสติกใบจิ๋ว มัดหนังสติ๊กจนแน่น วางเรียงไว้ในช่องแช่แข็ง โดยมีกฎเหล็กว่า ห้ามเด็ก ๆ เปิดตู้เย็น จนกว่าอาม่าจะอนุญาต ถ้าไม่มีคำห้ามนี้ละก็ พวกเด็ก ๆ อย่างฉันคงเฝ้าวนเวียนเปิดตู้เย็นดูทุกนาที ด้วยกันความอยากกิน บางครั้งไอติมยังไม่ทันแข็งดีก็คว้ามากินกันก่อน แต่ถ้าเป็นแบบนั้น น้ำหวานในถุงกินแป๊บเดียวก็หมด ไม่ได้ลิ้มรสความอร่อยนานนัก แถมจะโดนอาม่าดุอีกต่างหากเพราะว่าเปลือง
แต่ถ้ากินตอนเป็นน้ำแข็งแล้ว ถุงพลาสติกอัดแน่นด้วยความหวานเย็นและความหวาน เด็ก ๆ จะกัดก้นถุงให้ขาดเป็นช่องเล็ก ๆ ค่อย ๆ กัดเจ้าก้อนหวานเย็นนั้นทีละน้อย น้ำหวานแข็ง ๆ ค่อย ๆ เล็ดลอดออกมาทางช่องเล็ก ๆ ที่ก้นถุง ถุงหนึ่งอร่อยไปได้นานทีเดียว กว่าจะกินหมด ชาทั้งมือที่ถือถุงและริมฝีปากที่กินเลยล่ะ
เล่าเรื่องอาหาร ไอติมหวานเย็น
อากาศร้อนอบอ้าว ใคร ๆ ก็คงนึกถึง ของเย็น ๆ หวาน ๆ คลายร้อน ตอนฉันเป็นเด็ก ของกินที่อาม่าทำติดตู้เย็นไว้เสมอคือ ไอติมหวานเย็นในถุงพลาสติก แช่ในช่อง freeze ใช้น้ำหวาน สารพัดกลิ่น สีแดง สีเขียว สีส้ม บางครั้งก็เพิ่มกะทิเพื่อความหอมมัน บางทีก็เป็นไมโล โอวัลติน ชานมเย็น โอเลี้ยง หรือเฉาก๊วยก็อร่อย อะไรก็ตามเท่าที่อาม่าจะรังสรรค์สร้าง บรรจงกรอกใสถุงพลาสติกใบจิ๋ว มัดหนังสติ๊กจนแน่น วางเรียงไว้ในช่องแช่แข็ง โดยมีกฎเหล็กว่า ห้ามเด็ก ๆ เปิดตู้เย็น จนกว่าอาม่าจะอนุญาต ถ้าไม่มีคำห้ามนี้ละก็ พวกเด็ก ๆ อย่างฉันคงเฝ้าวนเวียนเปิดตู้เย็นดูทุกนาที ด้วยกันความอยากกิน บางครั้งไอติมยังไม่ทันแข็งดีก็คว้ามากินกันก่อน แต่ถ้าเป็นแบบนั้น น้ำหวานในถุงกินแป๊บเดียวก็หมด ไม่ได้ลิ้มรสความอร่อยนานนัก แถมจะโดนอาม่าดุอีกต่างหากเพราะว่าเปลือง