สวัสดีค่ะ ตอนนี้หนูอายุ14 พึ่งจบม.3เมื่อมีนานี้เองค่ะ ตอนนี้หนูมาเรียนอยู่ที่จีนคนเดียว (เป็นการเรียนปรับภาษานะคะ แต่หนูมีพื้นฐานอยู่แล้วค่ะ) ส่วนใหญ่คนที่มอกับพี่ๆในห้องเรียนก็จะอายุ17-30ค่ะ ม.5ถึงวัยทำงาน ไม่มีรุ่นเดียวกันหนูเลยค่ะ แต่พี่ๆทุกคนก็เอ็นดูหนูนะคะ ดูแลหนูดีๆมากๆ ทุกๆคนเลย ทั้งคนต่างชาติกับคนไทย น่ารักกันทุกคนเลยค่ะ แต่พอมาที่นี้คนเดียวไม่ทีครอบครัวเพื่อนมาด้วยแล้วเห็นพี่ๆคนอื่นเขามีเพื่อนมาด้วย หนูก็อดคิดถึงตอนอยู่ไทยไม่ได้ เพราะตอนนี้อยู่ไทยเรียนที่ไทยหนูมีเพื่อนสนิทเยอะมาก รุ่นพี่รุ่นน้องที่คุยด้วยก็เยอะ ไปเที่ยวด้วยกันทุกอาทิตย์ แต่พอมาที่นี้หนูไม่มีใครที่รู้จักก่อนหน้าอยู่เลย บวกกับบางคนที่มาเรียนก็จะกลับเดือน5นี้แล้วค่ะเพราะรร.เปิด แต่หนูต้องอยู่จนจบเทอมที่จีน เดือน7 ทำให้หนูรู้สึกนอยคิดถึงบ้าน แล้วก็คิดว่าถ้าตอนนั้นเราเลือกจะเรียนที่ไทยต่อก็ไม่ต้องมานั่งเศร้าแบบนี้แล้ว ไม่ก็ถ้าตอนนั้นเราตัดสินใจอยู่ไทยตอนนี้ก็ได้อยู่กับเพื่อนๆเเละครอบครัว คุยเล่นสนุกกัน ไปเที่ยวกัน พอทีความรู้สึกนี้ทำให้หนูเริ่มคิดแล้วว่าคิดถูกมั้ยที่มาอยู่ที่นี้ ทั้งที่หนูเป็นคนอยากมาเอง ยิ่งคิดว่าถ้าไปเรียนในโรงเรียนที่จีนจริงๆจะมีเพื่อนมั้ย คนจีนจะเหยียดเรารึป่าว ก็ยิ่งเครียดเลยค่ะ หนูพยายามจะไม่คิดมากแล้วแต่มันก็กลับมาคิดตลอด แต่จะให้หนูบอกครอบครัวแล้วขอกลับไปเรียนไทยต่อหนูก็ไม่อยากทำ เพราะกว่าจะทำเรื่องมาเรียนที่นี้ได้ก็ไม่ใช่ง่ายๆ หนูเกรงใจพวกเขาด้วยค่ะ แต่หนูก็ไม่อยากให้พวกเขากังวลเป็นห่วงหนู แต่ทุกๆวันนี้ที่เรียนก็ดีนะคะ พี่ๆน่ารักกันมาก ชวนคุยตลอด มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน เอ็นดูหนูกัน ทั้งคนไทยกับคนต่างประเทศ แต่ตอนนี้หนูควรสลัดความรู้สึกที่พูดมายังไงดีคะ 🥹🥹 ขอบคุณมากเลยค่ะ
อายุ14 มาเรียนจีนคนเดียว คิดถึงเพื่อนที่ไทย