สวัสดีค่ะวันนี้เราจะมาแชร์การเป็นวัณโรคต่อมน้ำเหลืองที่คอด้านซ้ายค่ะ

เริ่มแรกเลยเราต้องบอกว่ามันก็เกี่ยวกับการใช้ชีวิตด้วยส่วนหนึ่งเลย เราเป็นคนที่นอนดีกมากเรียกว่าแทบไม่ได้นอนเลยล่ะค่ะ คือนอนตอนตี 2-3 ตื่นไปทำงาน 6 โมงครึ่ง ทำให้เวลาการนอนไม่เพียงพอ เรานอนแบบนี้นานเกือบปี จนวันหนึ่งเรารู้สึกว่าเรามีก้อนที่คอด้ายซ้ายขึ้นมา เราก็คิดว่าเราน่าจะเป็นต่อมน้ำเหลืองอักเสบเราเลยไปหาหมอโรงพยาบาลให้เขาตรวจ หมอก็ตรวจดูโดยทางช่องปากส่องไฟฉายดูก็ไม่พบอาการแดงบริเวรคอ หมอจึงสันนิฐานว่าน่าจะเป็นที่ต่อมน้ำเหลืองแล้วก็ให้ยาฆ่าเชื้อ ยาแก้อักเสบ มากิน เรากินยาได้ 1 อาทิตย์ก้อนก็ยุบไปและประณานอีก 4-5 วันก็มันก็กลับมาใหม่ เราก็คิดแล้วว่าต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ เราเลยเลือกไปคลินิกเฉพาะทางดีกว่า ไปคลินิก หู คอ จมูก พอไปถึงหมอก็ขอดูคอ ก้อนที่คอเราน่าจะบวมได้ประมาณ 3 เซน พอตะแคงคอให้หมอดูเท่านั้นละ หมอก็ไม่ส่องไฟในปากแล้ว แต่ขอดูในรูจมูกแทน พอหมอส่องกล้องเข้าไปแล้วก็พอติ่งเนื้อที่งอกออกมาจากจมูก หมอเลยแนะนำว่าให้ไปโรงพยาบาลใหญ่ในเมืองดีกว่า เดี๋ยวหมอย้ายประวัติให้ เราก็เลยได้เริ่มไปโรงพยาบาลใหญ่ในเมืองในอาทิตย์ต่อไป พอถึงคิว หมอก็เรียกเข้าไปส่องไฟดูจมูกอีกครั้งก้อนก็ยังอยู่หมอเลยแนะนำว่าให้ตัดชิ้นเนื้อในโพรงจมูกเพราะหมอสงสัยว่าเป็นมะเร็งหลังโพรงจมูก ตอนนั้นกังวลมาก เพราะดูเหมือนหมอก็มั่นใน เราก็จิตตกไปเลย แต่ก็ฮึ๊บใจสู้ คิดว่าถ้าเป็นก็แค่รักษา เดี๋ยวมันก็หาย ทำให้เรามีกำลังขึ้นมา หลังจากที่หมอตัดชิ้นเนื้อไปตรวจ ก็ให้เราไปทำ CT-Scan ฉีดสารทึบ ตรวจเลือด และ X-ray ที่คอดูด้วย เพื่อรอผลยืนยันว่าเราเป็นมะเร็งจริงไหม ระหว่างที่รอผลตรวจก็ประมาณ 1 เดือน ก็กินยาฆ่าเชื้อ ยาแก้อักเสบ จนหมด ก้อนที่คอก็ไม่ยุบแต่ใหญ่ขึ้นจนมันเท่ากำปั้นมือ(เราลองกำมือแล้ววัดดูก็ประมาณ 8 ซฒ. ได้มันใหญ่แบบนั้นจริงๆ) จนถึงเวลาไปฟังผล สรุปผลการตรวจเป็นผลลบ คือเราไม่ได้เป็นมะเร็ง แต่ก้อนที่คอเราก็ใหญ่จนน่ากลัว หมอเลยขอเจาะก้อนที่คอไปตรวจ(เจาะไปดูดได้หนองขุ่นเขียวเหลืองออกมา 3 CC) และให้เรานอนโรงพยาบาลวันนั้นเลยเพราะหมอบอกว่าจะผ่าก้อนที่คอเราให้ พยาบาลก็ขอตรวจเลือดก่อนว่าเราเป็น HIV ไหม เพื่อความปลอดภัยของหมอกับของเราเองด้วย เช้าวันต่อมาบุรุษพยาบาลก็มาที่เตียงเราและบอกว่าถึงเวลาที่ต้องผ่าตัดแล้วเราก็ไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดสีเขียวสำหรับการผ่าตัด พอบุรุษพยาบาลเข็นเราไปที่ต้องผ่าตัดเราก็รอ รอนานมากๆก็ไม่ได้ผ่าสักทีสรุปผลตรวจเราออกมาแล้วหมอเลยให้เข็นเรากลับไปนอนที่ห้องพักเหมือนเดิมและเดินมาแจ้งผลว่า ผลตรวจหนองที่คอออกมาแล้วว่าเราเป็นวัณโรคต่อมน้ำเหลือง เราเลยไม่ได้ผ่าหมอให้เหตุผลว่าถ้าผ่าตัดแผลมันจะติดกันช้ามาก หรือมีโอกาสแผลไม่ติดกัน ถ้าเรายินยอมหมอก็จะผ่าให้ แต่เราไม่ยินยอมจ้าหมอเลยเลือกที่จะเจาะดูดหนองที่คอให้ทุกวัน เรานอนโรงพยาบาลประมาณ 8 วันนะ หมอก็เจาะคอเราทุกวัน ดูได้วันละ 3-5 CC เลยค่ะ และเราก็เริ่มกินยาวัณโรคตั้งแต่วันที่ 2 ของการนอนโรงพยาบาล กินยาประมาณ 11 เม็ด กับอีกครึ่ง กินแบบนี้ประมาณ 2 เดือนค่ะ แต่ระหว่างที่จะกินครบ 2 เดือนก้อนที่คอเราก็ใหญ่ แดง ช้ำขึ้นเลยๆ
เราก็เลยไปให้หมอที่คลินิกแถวบ้านเจาะดูดหนองที่คอออกให้ เพราะมันทรมาณมาก มันเจ็บปวดแบบนอนไม่ได้เลยค่ะ ต้องกินยาพารา ทุก 2-3 ชม. เพราะถ้าไม่กินนอนไม่ได้เลย เรายอมรับเลยว่าเรากินยาพาราเกินขนาดมาก ซื้อยามา 1 กระปุก มี 100 เม็ด เรากินพาราแค่ 2 อาทิตย์ยาก็หมดไปครึ่งกระปุกแล้ว ถ้าไม่กินมันนอนไม่ได้จริงๆ หันคอก็หันไม่ได้ เพราะมันปวดมันตึงมากเหมือนแผลที่คอจะฉีก หลังจากที่ให้หมอที่คลินิกดูดหนองออกให้มันก็มีอาการดีขึ้นนะคะ ไม่ต้องกินยาพาราบ่อยขนาดนั้น แต่แล้วก็มีตุ่มใส่ๆขึ้นซ้อนมาที่ก้อนที่คอค่ะ ตุ่มใสๆก็คือตุ่มรอยเจาะหนองที่คอเหมือนมันอักเสบจนหนองที่คอแตก ทีนี้ละวุ่นเลย หนองไหลเยอะมากไหลไม่หยุด เราก็ทำแผลด้วยการเอาผ้าก๊อตโป๊ะซ้อนกันหลายๆชั้นพอเวลาหนองไหลมันจะได้ดูดซึมออกมา วันแรกต้องเปลี่ยนก๊อตทุก 1 ชม.เลยค่ะ แต่พอหนองแตกแล้วรู้สึกสบายมากอาการปวด อาการบวมมันยุบไปอย่างเห็นได้ชัดเลย แต่เราก็ทำแผลเองที่บ้านทุกวันนะคะ คือล้างแค่น้ำเกลือให้สะอาดแล้วก็เอาก๊อตแปะทุกวันเผื่อกันฝุ่นเข้า จนตอนนี้เข้าเดือนที่ 7 แล้วที่เรากินยา ตุ่มที่คอก็ยุบจนเกือบเป็นปกติแล้วแต่ก็ยังมีก้อนแข็งก้อนเล็กๆและรอยช้ำค่ะตอนนี้กินยาทุกวันให้ตรงเวลาเผื่อให้ตุ่มหนองละลาย หมอแจ้งว่าเราน่าจะต้องกินยาประมาณ 1 ปีถึงจะหายเป็นปกติ ก้อนที่คอก็น่าจะหายไปด้วย ตอนนี้เราก็ดีขึ้นมากแล้ว เลยอยากมาแชร์ประสบการณ์ของตัวเองว่าเราเจอเหตุการ์อะไรมาบ้าง สำหรับใครที่เป็นวัณโรคต่อมน้ำเหลืองเหมือนกัน เราอยากบอกว่าไม่ต้องเครียดขนาดนั้น มันรักษาหายขาดได้ถ้าตัวเองกินยาให้ตรงเวลามีวินัยต่อตัวเองค่ะ...ถ้าเราหายเป็นปกติแล้วเราจะมาอัพเดทให้อีกทีนะคะ
ปล.เราเพิ่งหัดเขียนยาวๆแบบนี้เป็นครั้งแรก อาจจะเขียนเล่า วก วนไปมา ต้องขอโทษด้วยนะคะ
ปล.2 ถ้าสะดวกจะมาลงรูปภาพให้ดูต่อนะคะว่าเป็นยังไง