วันที่12 พฤษภาคม 2568 ได้เข้ารับบริการจากโรงพยาบาลนี้เนื่องจากคุณแม่ผ่าตัดไส้ติ่งและล้างแผลโรงพยาบาลใกล้บ้านแต่พยาบาลที่ทำแผลแนะนำให้มาโรงพยาบาลที่ทำการผ่าเพราะแผลไม่แห้งและมีเลือดเหนียวๆซึมออกจากแผล เมื่อกลับไปโรงพยาบาลที่มีชื่อย่อว่าป.นี่แหละ พยาบาลหน้าห้องERก็พูดจาดีแนะนำดีว่ารอหาหมอนอกเวลา4โมงครึ่งเดี๋ยวไปยื่นเอกสารที่ห้องบัตรก่อน พอไปพนักงานก็ถามอะไรสักอย่างซึ่งตัวเราและคุณแม่ก็ไม่ได้ยินเพราะเพิ่งเดินเข้ามาและพนักงานห้องบัตรก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่สุภาพว่า“หนูถามว่า ป้าเป็นอะไรมา”แม่เราก็พูดไปว่า“พอดีว่าไปล้างแผล..”แต่ยังพูดไม่ทันจบเขาก็บอกว่า“ขอดูใบเอาใบมาเอาใบมา” หลังจากที่แม่เรายื่นให้เขาก็พูดว่า“อ่าพูดมาระหว่างหนูดูใบ ให้คนไข้พูด” คือถ้อยคำทั้งหมดดูเหมือนจะสุภาพนะคะแต่น้ำเสียงที่พนักงานพูดไม่น่าฟังเลยจริงๆค่ะ คนฟังเสียสุขภาพจิตมาก คนเราทำงานบริการ สุขภาพจิตเป็นสิ่งสำคัญนะคะ ส่วนตัวไม่อยากให้พนักงานคิดว่าตัวเองสูงส่งกว่าใคร ไม่ว่าคนที่มาใช้บริการจะอายุเท่าไหร่หรือฐานะเป็นยังไง ก็อยากให้มองว่างานบริการคืองานของเขา เขาไม่มีสิทธิ์พูดจาตะคอกใส่ผู้รับบริการแบบนี้ เพราะมันแสดงถึงมารยาทและสังคมที่เขาเติบโตมา เขาเป็นห้องบัตรเป็นด่านหน้าสุดของโรงพยาบาล ถ้าเขาบริการแย่โรงพยาบาลก็จะถูกมองว่าแย่ แล้วเมื่อไหร่ปัญหาโรงพยาบาลรัฐพูดจาไม่ดีกับคนไข้จะหมดไป ทางโรงพยาบาลคัดกรองพิจารณาพนักงานอย่างไรก่อนจะรับเข้ามาทำงาน แล้วรับผิดชอบยังไงกับความรู้สึกแย่ๆที่คนไข้ได้รับ ที่คนฟังไม่ลืมแต่คนพูดไม่คิด (ไม่ได้เหมารวมทั้งโรงพยาบาลนะคะเพราะหน้าห้องERกับตรงติดต่อสอบถามพูดดีและสุภาพมากค่ะ และพยาบาลหน้าห้องERก็บอกว่าขอโทษแทนห้องบัตรด้วยค่ะ)
แชร์ประสบการณ์โรงพยาบาลจังหวัดแห่งหนึ่งใน3จังหวัดตัวย่อ ป.