วันนี้มีมีดมาให้ชมเล่มนึงครับผม มีดแมวโหลนี่แหละแต่ทำตามแบบมีดแรนดัล หมายเลข3-5 คือแบบที่ 3 ใบมีดยาว 5 นิ้ว ในบรรดามีดแรนดัลทั้งหมด รุ่นที่ได้รับความนิยมเป็นอันดับต้นๆก็จะมีหมายเลข 1 , หมายเลข 2 และหมายเลข 3 หมายเลข 1 นิยมสุด และหมายเลข 3 นิยมรองลงมา

ผมเองชอบหมายเลข 18 ที่สุด และชอบหมายเลข 1 กับ 3 รองลงมา แต่โปรดปรานหมายเลข 3 ที่สุด คือมันเข้ากับชีวิตของผมที่สุด คือเป็นแบบมีดพกประจำตัว มีดใช้งานทั่วๆไป มีดฮันเตอร์ คือไม่ออกเป็นมีดทางการทหารหรือมิลิทารี่สเปกแบบหมายเลข 1 เป็นมีดเดินป่าขนาดเล็ก หรืออาจจะอนุโลมให้เข้ากับชีวิตแบบบูชคราฟก็ยังได้

มีดแรนดัล เป็นมีดชั้นสูงยุคเก่าที่มีประวัติศาสตร์ยิ่งใหญ่และยาวนานที่สุด เท่าที่ยังเหลืออยู่ในวงการมีด นอกนั้นแทบผ่านวันเวลามาไม่ได้ มีดที่ชื่อชั้นเทียบเคียงมีดแรนดัลได้ก็อย่างเช่น แน่นอนครับ มีดสคาเกลหัวแถวแห่งตำนาน ทุกวันนี้ก็ไม่มีแล้ว , มีดมอร์เซ็ต ทุกวันนี้ทุกซื้อหรือรวมกิจการโดยเอ.จี.รัสเซลล์ , มีดรูอาน่า ไม่มีใครทำต่อ , มีดมาร์เบิลล์ จากสุดยอดตำนานแห่งท้องทุ่งกลายเป็นมีดที่ไม่มีใครสนใจจะเอา

แต่มีดแรนดัลยังอยู่ได้ สืบทอดมาจนถึงวันนี้ก็รุ่นที่สามที่สี่แล้ว ตั้งแต่ลุงโบ แล้วก็แกรี่ ลูกชายลุงโบ จนทุกวันนี้เป็นเจสันลูกชายของแกรี่แล้ว ไม่แน่ว่าตอนนี้ลูกชายของเจสันก็อาจจะกำลังทำงานในโรงงานแรนดัลอยู่ก็ได้ มีดแรนดัลเป็นมีดที่ดีมาก และตัวลุงโบเองก็เป็นยอดคนคนหนึ่งในวงการมีด วางรากฐานให้มีดที่ตัวเองสร้างอยู่คู่วงการมีดมาได้เกือบร้อยปี และผมเชื่อว่าจะยังอยู่คู่วงการมีดไปอีกยาวนานที่สุด เป็นตำนานของตำนานอีกที ตำนานที่มีชีวิต

มีดแรนดัลหมายเลขสาม เป็นตัวแทนของนักล่า เป็นมีดต้นแบบในหมวดของมีดฮันเตอร์ มีดรุ่นนี้ได้รับการออกแบบหรือจัดสร้างมาตั้งแต่ช่วงปี 1938 และปรับปรุงพัฒนาเรื่อยมาจนลงตัวในรูปแบบที่เราคุ้นเคยกันในปัจจุบัน มิติของมีดรุ่นนี้เหมาะกับการพกพาติดเอวของนักล่าหรือนักเดินป่า นักเดินทางใช้ชีวิตกลางแจ้ง ใบมีดที่ขนาดและรูปร่างเหมาะสม แนวคมที่ยาวเพียงพอ แผ่นกันนิ้วมือและช่วงด้ามที่จับได้ถนัดหลายจังหวะหลายท่าทาง

ผมเองชอบมีดแรนดัลมาตั้งแต่เด็กๆ ดูจากหนังสือชีวิตกลางแจ้งครับผม ชอบเรื่อยมาจนมาถึงวันนึงที่ผมก็ทำมีดแรนดัลเป็นของตัวเอง ได้เจอกันจนได้ ได้อยู่ต่อหน้ามหาตำนาน จริงๆแล้วเป็นแมวตัวน้อยที่ซุกอยู่ใต้ร่มเงาของมหาตำนานซะมากกว่า

ยุคนี้เป็นช่วงสมัยที่วงการมีดเฟื่องฟูถึงขีดสุด มีดใหม่ๆออกมาวันละไม่รู้เท่าไหร่ นับกันไม่หวาดไม่ไหว รูปแบบหรือวัสดุอุปกรณ์ก็เข้ากับยุคดาวอังคารดีซะเหลือเกิน แต่โยความเห็นส่วนตัวแล้วมีดแบบนั้นผมดูแล้วชื่นชมแล้ว คารวะในคณะผู้จัดสร้างแล้วก็ได้แต่ปล่อยเลยไป ดูให้พอจำได้ว่าได้ดูแล้ว ได้เห็นแล้ว ไม่ใช่แมวในกะลา

ผมเองยังใช้ชีวิตอยู่กับอดีต ไม่ได้ไล่ดักหน้าอนาคตแต่ยังโหยหาคืนวันเก่าๆที่ห่างไกลเราออกไปทุกที มันเป็นรสชาติที่ฝังลึกอยู่ในจิตวิญญาณ เป็นความประทับใจแรกมิรู้เลือน ผมเชื่อว่าถึงจะเป็นส่วนน้อยก็ยังมีบางท่านหรือหลายท่านที่นิยมของเก่า มีดเก่าๆย้อนยุค มีดที่ตัวเองเคยใช้หรือประทับใจในบางเวลา มันไม่อาจหาบางสิ่งบางอย่างที่ต้องตามสมัยมาเปรียบหรือทดแทนกันได้

มีดแรนดัลทุกวันนี้ก็ยังมีการผลิตอย่างเป็นล่ำเป็นสันนะครับ วัสดุอุปกรณ์ถึงเป็นของสมัยใหม่ แต่ก็ยังคงความอมตะแบบดั้งเดิมของมีดแรนดัล จะมีช่วงแรกๆของมีดแรนดัลที่หน้าตาท่าทางประหลาดๆ นั่นคือลุงโบอยู่ในช่วงแสวงหา พอผ่านไปช่วงนึง มันเริ่มมีเค้าโครงเป็นของตัวเอง มีแนวทางที่ชัดเจนและมั่นคงที่สุด หลังจากนั้นไม่นานทุกอย่างเหมือนเดิม ถ้ามันต่างจากเดิมก็แค่ปรับ ไม่ต้องเปลี่ยน ของมันดีอยู่แล้ว

ตำนานมีด มีดอันเป็นตำนาน ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นตำนานเสมอไป แต่บางสิ่งบางอย่างก็ใช่ เกิดมาเพื่อเป็นตำนาน ตั้งอยู่อย่างตำนาน และแน่นอนเมื่อถึงวันต้องดับสลายก็จากไปอย่างตำนานด้วยเช่นกัน