เรืองของเรื่อง เรากับแฟนมาอยู่หอใกล้บ้านแม่ แม่แฟนมีลูก2คน แฟนเราคือคนเล็ก ช่วงปกติเราก็ทำงานรปภ. ตั้งแต่8โมงครึ่งถึง2ทุ่มครึ่งทุกวัน
จนวันนึงเราล้มป่วยขาอ่อนแรง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
เวลาผ่านมาเราดีขึ้นแต่ไม่ได้ว่ามันหายจากโรคนี้
เราต้องพบแพทย์หาวิธีรักษาทุกเดือน มีอาการขาอ่อนแรงมาบ้างบางครั้ง
แต่เราก็หางานทำใหม่เพื่อที่จะไม่ได้ถูกว่าว่าไม่ได้ทำงานช่วยแฟน
เรารับจ้างหาหอทุกวัน ตะเวนหาหอให้ลูกค้าทุกวันถึงสองทุ่ม
มีวันนึงแม่แฟนไม่คุยกับเรามาสองวัน ตอนแรกก็ก็เอ๊ะใจ เราทำไรผิดหรือเปล่า
แต่ได้เรื่อง แม่แฟนโกรธเราที่ไม่ได้ไปทำงาน อยู่บ้านวันๆให้ลูกเขาเลี้ยงเรา
เรางงมากๆทั้งที่เรารับจ้างหาหอทุกวัน ไปทุกวัน
วันนึงเรารับจ้างหาหออยู่ รถเราเสีย ต้องใช้ค่าใช้จ่ายสูงในการซ่อมรถเราครั้งนี้
แฟนเรามีรถมอไซคันนึง MSX แฟนบอกกับเราว่าจะเอารถไปรีไฟแนนซ์ เพื่อเอามาในการซ่อมรถของเรา เราจะได้ไปทำงานต่อ
แม่แฟนไม่ยอม ยิ่งโกรธเราหนักไปอีก
บอกพ่อของแฟนจะสไปอยู่ด้วยกทม. เพื่อให้ลูกเขาอยู่ห่างจากเรา
เราผิดหรอคะทุกวัน เราทำงานทุกวัน ช่วยกันทุกอย่าง
แฟนก็กำลังพยายามหาหอใหม่จะได้ย้ายไปที่อื่น
แม่แฟนโกรธเราที่เราไม่ได้ไปทำงานช่วยค่าใช้จ่ายลูกเขา
จนวันนึงเราล้มป่วยขาอ่อนแรง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
เวลาผ่านมาเราดีขึ้นแต่ไม่ได้ว่ามันหายจากโรคนี้
เราต้องพบแพทย์หาวิธีรักษาทุกเดือน มีอาการขาอ่อนแรงมาบ้างบางครั้ง
แต่เราก็หางานทำใหม่เพื่อที่จะไม่ได้ถูกว่าว่าไม่ได้ทำงานช่วยแฟน
เรารับจ้างหาหอทุกวัน ตะเวนหาหอให้ลูกค้าทุกวันถึงสองทุ่ม
มีวันนึงแม่แฟนไม่คุยกับเรามาสองวัน ตอนแรกก็ก็เอ๊ะใจ เราทำไรผิดหรือเปล่า
แต่ได้เรื่อง แม่แฟนโกรธเราที่ไม่ได้ไปทำงาน อยู่บ้านวันๆให้ลูกเขาเลี้ยงเรา
เรางงมากๆทั้งที่เรารับจ้างหาหอทุกวัน ไปทุกวัน
วันนึงเรารับจ้างหาหออยู่ รถเราเสีย ต้องใช้ค่าใช้จ่ายสูงในการซ่อมรถเราครั้งนี้
แฟนเรามีรถมอไซคันนึง MSX แฟนบอกกับเราว่าจะเอารถไปรีไฟแนนซ์ เพื่อเอามาในการซ่อมรถของเรา เราจะได้ไปทำงานต่อ
แม่แฟนไม่ยอม ยิ่งโกรธเราหนักไปอีก
บอกพ่อของแฟนจะสไปอยู่ด้วยกทม. เพื่อให้ลูกเขาอยู่ห่างจากเรา
เราผิดหรอคะทุกวัน เราทำงานทุกวัน ช่วยกันทุกอย่าง
แฟนก็กำลังพยายามหาหอใหม่จะได้ย้ายไปที่อื่น