เราเกิดมาเป็นลูกคนเดียวพ่อแม่แยกทางตั้งแต่เรายังเด็กเราอยู่กับตาและยายแล้วก็น้าที่เป็นน้องชายแม่แต่อายุไล่เลี่ยกันกับเราตลอดเวลาที่อยู่กับยายแม่ไม่เคยมาสนใจเราเลยไม่ส่งเสียเลี้ยงดูมีแต่พ่อที่ส่งพอเราขึ้นม.1พ่อเราเสียแม่ก็ไม่เคยคิดที่จะส่งเสียเค้าจะบอกกับเราเสมอว่าเค้าไม่มีเงินภาระเค้าเยอะแม้กระทั่งวันเกิดเรา เราขอเงินเค้าไปซื้อของขวัญเค้าเอาแต่บ่นว่าจะเอาไปทำไมเงินตั้งเยอะแต่กับน้าเราและหลานคนอื่นๆแม่เราให้หมดเต็มที่กับทุกคนยกเว้นเราที่เป็นลูกและนานๆคนั้งจะซื้อของมีค่าให้ต่อหน้าญาติทุกคนแม่จะบอกว่าให้สุดท้ายเค้าก็จะเอาคืนจนวันที่เราจบม.3ต้องการที่จะเรียนต่อเราขอเงิน500เพท่อที่จะไปสมัครลงทะเบียนเรียน เค้าบอกเราว่าเค้าไม่มีเงินหรอกอยากเรียนก็หาเอาเองสิ จนเราต้องโกหกน้าสะใภ้ว่าพาไปทำธุระหน่อยแล้วเราก็ยืมเงินน้าสะใภ้ไปสมัครเรียนตอนเรียนเค้าไม่เคยมาสนใจเลยค่าเทอมค่ากินค่าอยู่เราต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยทำงานมาเงินก็เอาให้ยายทีาเหลือเก็บไว้จ่ายค่าเทอม จนเราเรียนจบปวช.3เราต้องการที่จะต่อปวส.แม่เราบอกจะเรียนอะไรนักหนาออกมาหาทำงานทำการช่วยกันใช้หนี้ เราก็พยายามดิ้นรนหาเงินเรียนเองจนจบตลอดเวลาเค้าไม่เคยโทรหาเรากับยายเลยจนเราเรียนจบเค้ามารับเราไปทำงานในกรุงเทพยายให้ทองเรากับเค้าไป1เส้นกับแหวน1วงเพื่อที่จะเอาไปจำนำแล้วให้เราใช้ระหว่างรอเงินเดือนออกเค้าให้เราใช้อาทิตย์ละ500พอเงินออกเราต้องไปเอาเงินไปให้เค้าเพื่อที่จะเอาทองออกเค้าเอาของเราจำนำทั้งสองอย่างแล้วบอกว่าฉันก็ต้องใช้เงินเหมือนกันมั้ยเดี๋ยวฉันมีฉันก็คืนแต่ทุกครั้งที่เอาไปเค้าไม่เคยคืนแล้วมันมีช่วงโควิด-19เราเปลี่ยนที่ทำงานเราทำงานเดือนแรกเงินเราออกน้อยส่งให้ยายจ่ายค่าห้องเหลือไม่ถึง3,000คนเป็นแม่โทรมาบอกเราว่ามีเงิน2,500มั้ยยืมหน่อยวันศุกร์คืนเราบอกเค้าไปว่าเราเหลือเงินใช้แค่3,000วันศุกร์จะคืนจริงใช่มั้ยเค้า แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่าอะไรเงินพึ่งออกทำไมเหลือแค่3,000เงินไปไหนหมดแล้วเค้าก็เร่งให้เราโอนเงินให้บอกว่าโอนมาก่อนต้องรีบใช้เงินเราก็โอนให้เราเหลทอเงินใช้500เราต้องยืมพี่ที่ทำงานเพราะแม่ไม่ยอมโอนเงินมาคืนและเค้าก็หายไปเลยจะโทมาอีกทีก็ตอนที่ต้องการใช้เงิน แล้ววันหนึ่งเค้าก็โทรมาบอกอยากได้รถให้เราออกรถให้หน่อยจะผ่อนเองจะรับผิดชอบเองจะไม่ทำให้เราต้องมาลำบากแทนตอนแรกเนาไม่เห็นด้วยเค้าก็ว่าเราใจดำเห็นแก่ตัวเอาแต่ตัวเอง เค้าว่าให้เราสาระพัดจนยายบอกว่าออกให้เค้าไปเถอะ ถ้าเค้าไม่ส่งก็ปล่อยให้เค้ายึดไปยอมเสียเครดิตไป ใช่ค่ะคนเป็นแม่เค้าทำเราได้ลงเค้าเอารถไปใช้เค้าไม่ยอมส่งค่างวดเค้าปล่อยให้มันหลายเดือน วันต่อมายายก็โทรหาเราอีกว่าแม่เราเอาที่ดินไปจำนองตั้งแต่ตอนไหนไม่ทราบจนหมายศาลมาที่บ้านเค้าพึ่งจะบอกเราก็คือต้องเตรียมเงินไปให้เค้า60,000ไม่รวมค่าต่างๆที่ต้องไปจ่ายเค้าต่างหากเราใช้หนี้ให้เค้าเยอะมากจนเราเหนื่อยเรื่องรถเราก็ยังไม่เครียพอเราถามเค้าก็บอกว่าไม่ต้องยุ่งเค้าจัดการเองรู้ไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรทุกวันนี้ใช้หนี้มห้แม่และก็ที่เค้ามาเอาอีกหลายๆก้อน พอจะไม่ช่วยก็หาว่าอกตัญญูใจดำเห็นแก่ตัวเอาแต่ตัวเอง ไม่รู้เลยว่าต้องทำยังไง รู้ตัวอีกทีแม่ทำให้เราเป็นหนี้โดยไม่รู้ตัว ที่ช่วยเค้าทุกวันนี้เพราะสงสารยาย ยายเป็นคนเลี้ยงเราตั้งแต่เกิดทุกครั้งที่น้ากับแม่มีปัญหายายก็จะออกหน้ารับมาบอกเราว่าช่วยพี่กับแม่หน่อย เราควรต้องทำยังไงดีบุญคุณต้องใช้ยังไงถึงจะหมด
มีใครเจอแบบเราบ้างแล้วรับมือแบบไหนให้คนอื่นไม่หาว่าเราอกตัญญู