ความบันเทิงอย่างหนึ่งในการเดินเล่นย่านร้านอาหารจีนคือการเดาว่าร้านนั้นใครเป็นเจ้าของ

กระทู้สนทนา
ความลื่นล้มทางภาษา
.
ความบันเทิงอย่างหนึ่งในการเดินเล่นย่านร้านอาหารจีนคือการเดาว่าร้านนั้นใครเป็นเจ้าของ เรื่องตลกคือส่วนมากจะเดาง่ายเพราะให้คำใบ้เยอะเหลือเกิน ไม่ว่าจะจากฟอนต์ ความหมายที่ผิดเพี้ยนหรือผิดบริบท เกิดเป็นคำแปลที่ชวนขำปนงงงวยให้แก่ผู้ที่พบเจอ
.
เนื่องจากภาษานั้นเป็นเครื่องมือที่ทรงพลังแต่เมื่อมันไม่แข็งแรงพอ ก็ทำให้เกิดความหมายใหม่บนป้ายที่แม้แต่ผู้เขียนก็อาจไม่รู้ตัว ทิ้งไว้เป็นหลักฐานของความลื่นล้มทางภาษาจากดินแดนมังกรสู่สยามเมืองยิ้ม ดั่งสำนวนที่ว่า 'Lost in Translation'
.
.
เรื่องและภาพ: พีรพัฒน์ ดลราษี

ที่มา BrandThink







แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ร้านอาหาร ภาษาไทย
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่