ตามหัวข้อค่ะ เรารักแฟนมากๆแบบมากๆ แต่แฟนมีนิสัยที่แย่เอามากๆ เข้าข่ายควบคุมและเป็นเจ้าชีวิตเรา  แรกๆที่คบกันเราโอเคนะคะ เพราะยังไม่อะไรกับเรามาก นานเข้ามาเรื่อยๆกลายเป็นว่าเราไม่มีอะไรที่เป็นพื้นที่หรือเวลาของตัวเองเลยค่ะต้องรอเขาหลับก่อนเท่านั้น กว่าเขาจะนอนก็เช้า บางอย่างมันมากเกินไปจนเรารู้สึกได้เลยค่ะว่า แรกๆเราไม่โอเค เราคุยกันแล้วนะคะเขาบอกจะปรับแต่ทำได้2วันค่ะเข้าก็เลิกปรับดื้อๆใช้นิสัยเดิม พอเราคุยอีกเขาก็มาโมโหใส่เราบอกว่าทำที่สุดแล้ว เราปล่อยค่ะ แต่พอนานเข้ามันหนักขึ้นมากๆ เริ่มมีข้อห้ามมาดมายเข้ามา เช่น ห้ามแต่งหน้า ต้องบอกรักทุกครั้งหลังจบประโยค ห้ามหายเกิน5นาทีแม้แต่ทำอะไรอยู่ก็ตามก็ต้งทักค่ะห้ามหายต่อให้คอลกันอยู่ก็ตามก็ต้องทักค่ะ เราก็ทำตามเขาค่ะทำสุดจริงๆแต่เราก็อยากมีเวลาส่วนตัวเราก็มีเผลอไม่ได้ทำบ้างเพราะมันบ่อยมันเกินไป และที่หนักจริงๆค่ะ เราร้องไห้เพราะเราไม่โอเคกับนิสัยเขา เขาด่าเราสวนมาว่า ร้องทำไม เสียใจอะไรคนเสียใจคือเขาไม่ใช่เรา เรื่องเล็กๆที่มันไม่ควรทเลาะก็ทเลาะกันค่ะ เช่น เราไม่มองหน้าเขาไม่สนใจเขาเวลาเขามอง เรานอนก่อนเพราะง่วง อะไรประมาณนี้ค่ะ เขาทำดีกับเราน้อยมากๆ แต่เรากลับรักเขาเพราะอะไรพวกนี้ที่เขาทำดี แต่ที่ไม่ชอบสุดๆเลยคือ ทุกๆอน่างที่เราว่าไปข้างต้นที่เขาสั่งห้ามเราเขาทำเองหมดเลยค่ะ เราไม่ทักหาเราก่อนเลย ไม่บอกรักกันด้วยซ้ำค่ะ แต่งหน้าแล้วเอานั่นนี่มาอ้าง นอนดูมือถือไม่สนใจเราเลย นอนก่อนเราก็ไม่เคยบอกฝันดีเลยค่ะ และใช่ค่ะเราไม่มีสิทไปโกรธเขา โกรธเขาไปเราก็โดนด่าสวนมา เหนื่อยใจค่ะ


เรามาระบายค่ะไม่ไหว🥲

ปล.เราเป็นคู่รักญ-ญ นะคะ ห่างกัน6ปีเราเด็กกว่า