ด้วยความอะไรไม่รู้ เลยโดนสาวชวนไปเที่ยวด้วยรถไฟ ในการจองตั๋วเราก็ขอนั่งริมหน้าต่างฝั่งหันหน้าไปทางเดียวกับการเคลื่อนที่และถามสาวเจ้าว่าท่านจะนั่งข้างๆหรือนั่งตรงกันข้าม เธอเลือกนั่งข้างแต่บอกว่าอยากนั่งริมหน้าต่างบ้าง(ก็เลือกนั่งตรงข้ามไปสิหรือจะคนละแถวก็ได้ป่ะ) ด้วยความ... เราก็เสนอว่าเรานั่งริมหน้าต่างขาไปเธอนั่งริมหน้าต่างขากลับหละกัน ขาไปก็เรียบร้อยดีหวานชื่นปกติ
ขากลับปัญหาเกิด เมื่อมีสาวท้องแก่? (แต่เราก็เห็นเป็นแค่สาวอ้วนปกติ555) นางข้างกายเราก็สกิดบอกว่าเราควรจะลุกให้คนท้องแก่นั่ง (ขาไปก็มีคนชราและคนท้องแต่างนางนั่งเฉย) เราก็บอกว่าถ้าคนที่ท้องเค้าอยากนั่งเค้าควรซื้อตั๋วนั่งแต่แรกแล้วสิ จะซื้อตั๋วยืนมาทำไม
นางก็บอกเค้าอาจจะจองไม่ทันก็ได้ เราก็เลยถามคนท้องว่า คุณครับ “ผมขายตั๋วที่นั่งอยู่ให้ คุณสนใจซื้อตั๋วนั่งไหมครับ?”
คนท้อง แค่ที่นั่งคุณยังเอามาขาย ไม่มีน้ำใจหรือไง แค่นี้ก็คิดเงินด้วย
เรากำลังจะหันไปบอกกับสาว คนท้องเค้าพอใจที่จะยืนเอง แต่นางกับด่าเราว่าเห็นแก่ตัว … ไม่รู้จักเสียสละ
สักพักเราดู gps และอีกห้านาทีจะถึงสถานนีที่ต่อรถตู้เข้ากทมได้เลย มองหาคนที่เราจะให้ตั๋วก็เจอเป็นตาแก่ท่านหนึ่งข้าวของเยอะแยะ เราก็เข้าไปคุยกับตาและเสนอเปลี่ยนตั๋วโดยสารกันและพาตาไปนั่งตรงที่เราเคยนั่ง แต่ดูสาวที่เคยนั่งข้างเรา ทำสายตารังเกียจตาแก่ที่มานั่งใหม่ นางถามผมว่าทำไม ให้คนนี้มานั่งข้างนาง
ผมเลยตอบไปว่า อ้อผมแลกตั๋วโดยสารกับตาท่านนี้ไปแล้วนะครับ ส่วนผมจะลงสถานนีหน้าและต่อรถตู้กลับไปเอารถและกลับบ้านเลย ส่วนน้องก็กลับบ้านน้องได้เลยพี่ไม่ไปส่งแล้วนะ พี่ยอมสละให้น้องไปเจอคนที่ดี พี่มันไม่ดี ส่วนเรื่องตาเราให้เหตุผลว่าคนท้องเลือกได้ที่จะท้องหรือไม่ท้อง แต่ความชรามันเลือกไม่ได้ มันมีความจำเป็นมากกว่า และอีกอย่างเราให้โอกาสคนท้องก่อนแล้วด้วยนะ
ผมสงสัยว่า
1. ปกติการขึ้นรถไฟ คนที่จองตั๋วนั่ง ต้องลุกให้คนท้องที่ไม่มีตั๋วนั่งหรอ
2. พอท้องแล้วทำให้ไม่ต้องจองตั๋วหรือป่าว
3. เราเห็นแก่ตัวจริงหรือ
4. ผู้หญิงที่ข้างเราเห็นแก่ตัวไหม เพราะขาไปก็มีเหตุการณ์แบบเดียวกันแต่นางทำเป็นไม่สนใจ
5. หรือเราไม่มีเหตุผล หรือเราเป็นคนคิดเล็กคิดน้อย
6. แบบนี้เรียกว่าได้แล้วทิ้งหรือครับ
พอมีว่าควรลุกให้นั่ง ทำให้นึกถึงแฟนเก่าเลย เหตุการณ์คล้ายกันแต่
1. นางไม่ได้บอกให้เราลุก แต่นางลุกให้คนแก่นั่งเอง เราเอาแต่นั่งชมวิวริมหน้าต่าง
2. พอเราเห็นนางเราก็ลุกให้ป้านั่งข้างในแล้วเรียกให้แฟนนั่งต่อจากป้า แฟนเราก็นั่งแล้วบอกสลับกันยืนคนละสิบนาทีนะ
3. คบสิบนาทีนางก็ลุกให้เรานั่ง นางก็ทำยืดเส้นยืดสายแล้วไปเข้าห้องน้ำ พอนางมาเราก็บอกนางว่าโหไปเข้าห้องน้ำที่เป็นยี่สิบนาทีเลยนะ มานั่งต่อเลย
4. ป้าแกบอกว่าป้าและพวกหนูตัวเล็กเรานั่งเบียดกันสามคนก็ได้ แล้วป้าก็ลุกขยับเบาะออกมา เออจริงวะมันนั่งได้สามคน จากกทมไปเชียงใหม่มันก็สนุกดีนะ
กลับมานั่งคิดถ้าสถานการณ์นี้จะ
1. จะสามารถชวนสาวและคนท้องนั่งเบียดกันสามคนได้ไหมนะ
2. แต่เรามองสาวคนนั้นติดลบไปแล้วนิ ว่าไม่ควรไปเรียกร้องให้ใครมาเสียสละ แต่ตัวเองไม่ยอมเสียสละ เราไม่ได้อยากได้ผู้หญิงแบบนั้นในชีวิตอยู่แล้ว
3. แล้วสาวท้องสามารถนั่งเบียดกันได้ไหมนะ
แต่สุดท้ายทุกอย่างคือ อดีตที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้
คนปกติเค้าคิดกันแบบไหน ทำอย่างไรในสถานการณ์นี้ครับ
ความคิดและการกระทำ มาจากพื้นฐานของ ความรู้ ประสบการณ์ และสติปัญญา
เราแค่อยากรู้ว่าคนส่วนใหญ๋ คิดยังไง ทำไมคิดแบบนี้
อยากได้มุมมองที่กว้างมากขึ้นว่า เราหลงลืมหรือไม่เห็นในจุดไหน
เราเห็นแก่ตัว หรือเธอไร้เหตุผล หรือเหตุผลเราเบี้ยว
ขากลับปัญหาเกิด เมื่อมีสาวท้องแก่? (แต่เราก็เห็นเป็นแค่สาวอ้วนปกติ555) นางข้างกายเราก็สกิดบอกว่าเราควรจะลุกให้คนท้องแก่นั่ง (ขาไปก็มีคนชราและคนท้องแต่างนางนั่งเฉย) เราก็บอกว่าถ้าคนที่ท้องเค้าอยากนั่งเค้าควรซื้อตั๋วนั่งแต่แรกแล้วสิ จะซื้อตั๋วยืนมาทำไม
นางก็บอกเค้าอาจจะจองไม่ทันก็ได้ เราก็เลยถามคนท้องว่า คุณครับ “ผมขายตั๋วที่นั่งอยู่ให้ คุณสนใจซื้อตั๋วนั่งไหมครับ?”
คนท้อง แค่ที่นั่งคุณยังเอามาขาย ไม่มีน้ำใจหรือไง แค่นี้ก็คิดเงินด้วย
เรากำลังจะหันไปบอกกับสาว คนท้องเค้าพอใจที่จะยืนเอง แต่นางกับด่าเราว่าเห็นแก่ตัว … ไม่รู้จักเสียสละ
สักพักเราดู gps และอีกห้านาทีจะถึงสถานนีที่ต่อรถตู้เข้ากทมได้เลย มองหาคนที่เราจะให้ตั๋วก็เจอเป็นตาแก่ท่านหนึ่งข้าวของเยอะแยะ เราก็เข้าไปคุยกับตาและเสนอเปลี่ยนตั๋วโดยสารกันและพาตาไปนั่งตรงที่เราเคยนั่ง แต่ดูสาวที่เคยนั่งข้างเรา ทำสายตารังเกียจตาแก่ที่มานั่งใหม่ นางถามผมว่าทำไม ให้คนนี้มานั่งข้างนาง
ผมเลยตอบไปว่า อ้อผมแลกตั๋วโดยสารกับตาท่านนี้ไปแล้วนะครับ ส่วนผมจะลงสถานนีหน้าและต่อรถตู้กลับไปเอารถและกลับบ้านเลย ส่วนน้องก็กลับบ้านน้องได้เลยพี่ไม่ไปส่งแล้วนะ พี่ยอมสละให้น้องไปเจอคนที่ดี พี่มันไม่ดี ส่วนเรื่องตาเราให้เหตุผลว่าคนท้องเลือกได้ที่จะท้องหรือไม่ท้อง แต่ความชรามันเลือกไม่ได้ มันมีความจำเป็นมากกว่า และอีกอย่างเราให้โอกาสคนท้องก่อนแล้วด้วยนะ
ผมสงสัยว่า
1. ปกติการขึ้นรถไฟ คนที่จองตั๋วนั่ง ต้องลุกให้คนท้องที่ไม่มีตั๋วนั่งหรอ
2. พอท้องแล้วทำให้ไม่ต้องจองตั๋วหรือป่าว
3. เราเห็นแก่ตัวจริงหรือ
4. ผู้หญิงที่ข้างเราเห็นแก่ตัวไหม เพราะขาไปก็มีเหตุการณ์แบบเดียวกันแต่นางทำเป็นไม่สนใจ
5. หรือเราไม่มีเหตุผล หรือเราเป็นคนคิดเล็กคิดน้อย
6. แบบนี้เรียกว่าได้แล้วทิ้งหรือครับ
พอมีว่าควรลุกให้นั่ง ทำให้นึกถึงแฟนเก่าเลย เหตุการณ์คล้ายกันแต่
1. นางไม่ได้บอกให้เราลุก แต่นางลุกให้คนแก่นั่งเอง เราเอาแต่นั่งชมวิวริมหน้าต่าง
2. พอเราเห็นนางเราก็ลุกให้ป้านั่งข้างในแล้วเรียกให้แฟนนั่งต่อจากป้า แฟนเราก็นั่งแล้วบอกสลับกันยืนคนละสิบนาทีนะ
3. คบสิบนาทีนางก็ลุกให้เรานั่ง นางก็ทำยืดเส้นยืดสายแล้วไปเข้าห้องน้ำ พอนางมาเราก็บอกนางว่าโหไปเข้าห้องน้ำที่เป็นยี่สิบนาทีเลยนะ มานั่งต่อเลย
4. ป้าแกบอกว่าป้าและพวกหนูตัวเล็กเรานั่งเบียดกันสามคนก็ได้ แล้วป้าก็ลุกขยับเบาะออกมา เออจริงวะมันนั่งได้สามคน จากกทมไปเชียงใหม่มันก็สนุกดีนะ
กลับมานั่งคิดถ้าสถานการณ์นี้จะ
1. จะสามารถชวนสาวและคนท้องนั่งเบียดกันสามคนได้ไหมนะ
2. แต่เรามองสาวคนนั้นติดลบไปแล้วนิ ว่าไม่ควรไปเรียกร้องให้ใครมาเสียสละ แต่ตัวเองไม่ยอมเสียสละ เราไม่ได้อยากได้ผู้หญิงแบบนั้นในชีวิตอยู่แล้ว
3. แล้วสาวท้องสามารถนั่งเบียดกันได้ไหมนะ
แต่สุดท้ายทุกอย่างคือ อดีตที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้
ความคิดและการกระทำ มาจากพื้นฐานของ ความรู้ ประสบการณ์ และสติปัญญา
เราแค่อยากรู้ว่าคนส่วนใหญ๋ คิดยังไง ทำไมคิดแบบนี้
อยากได้มุมมองที่กว้างมากขึ้นว่า เราหลงลืมหรือไม่เห็นในจุดไหน