เราจะต้องรู้สึกยังไง พ่อก็เสีย แม่ก็ทิ้งไม่เคยมาหา ครอบครัวที่อยู่ตอนนี้ ก็..ไม่รู้ท่านจะมีความสุขดีหรือป่าว..ที่มีเราอยู่ในชีวิต เรามันเด็กไม่มีอนาคตอีกต่อไปแล้ว ควรที่จะเลือกทางที่ดีที่สุด..ที่เราให้คนรอบข้าง ไม่ต้องมาเดือนร้อนกับคนๆนี้อีกต่อไป อโหสิกรรมให้ด้วยนะ พ่อแม่ ( ปู๋ย่า ) เป็นไม่ไปได้ ไม่อยากให้ท่าน ต้องมาลำบากกับเราเลย ถ้าเลือกเกิดได้ จะไม่เกิดมาทำให้ท่านลำบากถึงขนาดนี้ ทางที่ดี ถ้าอยากเห็นพ่อกับแม่มีความสุข เราต้องไม่อยู่ให้ท่านต้องหนักใจอีกต่อไป พ่อแม่ ถ้านี้จะไปบริจาคอวัยวะหรือร่างกายแล้ว เอง 2 คนต้องไม่มาเสียใจทีหลังนะ เพื่อที่เอง 2 คน จะได้มีชีวิตที่ดีขึ้นมากกว่าตอนที่มีเรา ไม่ต้องแถวมาโทษตัวเองอยู่นะ ขอให้ตอนที่ไม่มีเรา ชีวิตพ่อกับแม่ดีขึ้นนะ




20 กุมภา 2568




อยู่ก็คิดถึง..ตากับยายขึ้นมา อยากไปหาแก ทำไมรู้สึกยิ่งอยู่นิ่งไม่อยากทำให้ใครลำบาก ไม่อยากอยู่เป็นภาระใครอีกแล้ว ทุกวันนี้ ตั้งแต่สาบานมา ก็อยู่เหมือนตายทั้งเป็น 




27 กุมภา 2568




ทำทำไม่รุ้สึกเหมือนไม่มีใครรักเราเลย เหมือน เป็นตัวถ่วง ทำให้คนรอบข้างลำบาก เหมือนเป็นภะอยู่ตลอดเวลา ถ้าเป็นไปได้ อยากจะตามพ่อไ…


07 เมษา 2568




27 เม.ษา 2568


เราคิดไปเอง หรือว่า มันคือความจริง ที่ยิ่งอยู่เหมือนเพื่อนยิ่งลดลงทถกวัน มันอยู่ที่