สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เราพึ่งขึ้น ม.4 ปีนี้ และเรามีเพื่อนคนนึง'เคย'เล่นด้วยกัน อาจจะไม่ถึงขั้นสนิท และตอนนี้ก็อยู่ห้องเดียวกันค่ะ ตั้งแต่ขึ้นม.1 จนถึง ม.3 เราอยู่กับเพื่อนคนนี้มาตลอดเพราะว่าอยู่ห้องเดียวกัน เล่าคร่าวๆก่อนว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนที่ดีนะคะ เราไม่ได้เกลียดอะไรเค้าเลย เค้าเอาใจใส่และช่วยเหลือนะ แต่พฤติกรรมหลายๆอย่างของเค้าทำให้เรารู้สึกแย่และอึดอัดมากๆ ยกตัวอย่างเช่น การใช้คำพูดของเค้าที่ตรงไปตรงมาจนกระทบจิตใจคนอื่น เค้าเป็นคนที่ขี้หงุดหงิดและขี้งอนมากๆถ้าเราไม่สนใจเค้า ถ้าไม่ได้ดั่งใจเค้าก็จะวีนตลอด เราก็ทนแบบนี้มาตลอด 3 ปีที่อยู่ด้วยกันค่ะ พยายามใจเย็นมากเพราะเรานิสัยไม่เหมือนกัน เค้ารู้จักคนเยอะ เข้าหาสังคมมากกว่า ส่วนเราเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดจนคนไม่ค่อยกล้าคุยด้วย
จน ม.3 มีกลุ่มเพื่อนกลุ่มนึงเข้ามา กลุ่มเพื่อนนี้เป็นกลุ่มเพื่อนนี้เป็นกลุ่มเพื่อนที่น่ารักค่ะ ถึงแม้จะไม่ได้พูดคุยกันบ่อย และเพื่อนเราก็จะชอบไปเล่นกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้ มันเลยทำให้เรารู้สึกถูกลืมและหันกลับมาคิดกับตัวเองว่าเราไม่ดีพอหรือเปล่า เพื่อนคนนี้เคยใช้ถ้อยคำที่ทำให้เรารู้สึกแย่มาแล้ว เช่น สำคัญตัว (อันนี้เราจำได้แม่นเลย) รู้สึกอึดอัดเวลาอยู่กับเรา (จำฝังใจเหมือนกัน) จนกระทั่งเราไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ ตอนม.3 ว่าจะตัดเพื่อนกันแล้ว แต่ยังอยู่ห้องเดียวกันเลยต้องทนไปก่อน จนจบม.3 ขึ้นม.4 เราคิดว่าเราน่าจะไม่ได้เจอเพื่อนคนนี้อีกแล้ว แต่กลับกัน เค้ามาสมัครเรียนห้องเดียวกันกับเรา เลยทำให้เราคิดว่าจะทำยังไงต่อดี แต่เราก็พยายามไม่เครียดค่ะ และเราก็คุยกับเพื่อนจริงๆที่มองเราเป็นเพื่อนแลพสนิทว่าควรทำยังไงต่อดี สรุปก็ได้คำตอบคือ 'ไม่ต้องไปสนใจ'
เราเป็นคนแคร์ความรู้สึกของคนอื่นมากๆ เลยรู้สึกคิดมากว่าถ้าทำแบบนั้นจะทำให้เพื่อนคนนั้นเกลียด ร้องไห้ หรือรู้สึกแย่เพราะเราไหม จนเปิดเทอมม.4 เพื่อนคนนั้นก็ยังตามเกาะแกะเรา และตอนนั้นเราก็เลยตัดสินใจแสดงออกไปแบบไม่กลัวเลยว่าไม่อยากสนิทด้วยแล้ว เพราะเราทนมานานมากจริงๆ มันทำให้การเรียนมัธยมต้นทำให้เราเหนื่อยและไม่มีความสุขเลย หลังจากที่เราแสดงออกไปแบบนั้นทำให้เพื่อนคนนั้นไปหาเพื่อนกลุ่มนั้นที่เป็นกลุ่มเดียวกันกับตอนม.3 (เพราะว่าเรียนห้องเดียวกัน) และหลังจากนั้นมาก็ไม่ได้เล่นด้วยกันอีกเลยค่ะ เรากำลังตัดสินใจถูกกับสิ่งที่เราทำแล้วไหมคะ
ปล.ขอบคุณ ที่อ่านจนจบนะคะ และได้โปรด งดดราม่าหรือว่าทัวร์ลงนะคะ แค่มาแชร์ประสบการณ์ และอยากได้ความเห็นค่ะ สามารถวิจารณ์ได้แต่ขออย่าใช้ถ้อยคำที่รุนแรงหรือต่อว่าเลยนะคะ
เราตัดสินใจถูกแล้วใช่ไหมคะที่ ตัดเพื่อนคนนี้ออกไปจากชีวิตของเรา
จน ม.3 มีกลุ่มเพื่อนกลุ่มนึงเข้ามา กลุ่มเพื่อนนี้เป็นกลุ่มเพื่อนนี้เป็นกลุ่มเพื่อนที่น่ารักค่ะ ถึงแม้จะไม่ได้พูดคุยกันบ่อย และเพื่อนเราก็จะชอบไปเล่นกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้ มันเลยทำให้เรารู้สึกถูกลืมและหันกลับมาคิดกับตัวเองว่าเราไม่ดีพอหรือเปล่า เพื่อนคนนี้เคยใช้ถ้อยคำที่ทำให้เรารู้สึกแย่มาแล้ว เช่น สำคัญตัว (อันนี้เราจำได้แม่นเลย) รู้สึกอึดอัดเวลาอยู่กับเรา (จำฝังใจเหมือนกัน) จนกระทั่งเราไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ ตอนม.3 ว่าจะตัดเพื่อนกันแล้ว แต่ยังอยู่ห้องเดียวกันเลยต้องทนไปก่อน จนจบม.3 ขึ้นม.4 เราคิดว่าเราน่าจะไม่ได้เจอเพื่อนคนนี้อีกแล้ว แต่กลับกัน เค้ามาสมัครเรียนห้องเดียวกันกับเรา เลยทำให้เราคิดว่าจะทำยังไงต่อดี แต่เราก็พยายามไม่เครียดค่ะ และเราก็คุยกับเพื่อนจริงๆที่มองเราเป็นเพื่อนแลพสนิทว่าควรทำยังไงต่อดี สรุปก็ได้คำตอบคือ 'ไม่ต้องไปสนใจ'
เราเป็นคนแคร์ความรู้สึกของคนอื่นมากๆ เลยรู้สึกคิดมากว่าถ้าทำแบบนั้นจะทำให้เพื่อนคนนั้นเกลียด ร้องไห้ หรือรู้สึกแย่เพราะเราไหม จนเปิดเทอมม.4 เพื่อนคนนั้นก็ยังตามเกาะแกะเรา และตอนนั้นเราก็เลยตัดสินใจแสดงออกไปแบบไม่กลัวเลยว่าไม่อยากสนิทด้วยแล้ว เพราะเราทนมานานมากจริงๆ มันทำให้การเรียนมัธยมต้นทำให้เราเหนื่อยและไม่มีความสุขเลย หลังจากที่เราแสดงออกไปแบบนั้นทำให้เพื่อนคนนั้นไปหาเพื่อนกลุ่มนั้นที่เป็นกลุ่มเดียวกันกับตอนม.3 (เพราะว่าเรียนห้องเดียวกัน) และหลังจากนั้นมาก็ไม่ได้เล่นด้วยกันอีกเลยค่ะ เรากำลังตัดสินใจถูกกับสิ่งที่เราทำแล้วไหมคะ
ปล.ขอบคุณ ที่อ่านจนจบนะคะ และได้โปรด งดดราม่าหรือว่าทัวร์ลงนะคะ แค่มาแชร์ประสบการณ์ และอยากได้ความเห็นค่ะ สามารถวิจารณ์ได้แต่ขออย่าใช้ถ้อยคำที่รุนแรงหรือต่อว่าเลยนะคะ