- อาวอาราย อาตี๋ ?
คำถามนี้เป็นประโยคทั่วไปจากพ่อค้าที่ลูกค้าสามารถตอบตามความต้องการในขณะนั้นได้ไม่ยากว่าจะเลือกอะไร ?
เอาช็อกโกแลตครับ !
จนมาถึงคำถามต่อไป
ส่ายโคนหรือส่ายถ้วย ?
เท่านั้นแหล่ะ อาตี๋น้อยถึงกับชะงักแล้วชั่งใจกับตนเองว่ากูจะใส่อะไรดี ? ทั้งที่เป็นคำถามพื้นฐานที่คนขายจะถามลูกค้าเวลามาซื้อของ ถ้าคนไม่ประสาอะไรจะตอบไปทันทีแต่สำหรับคนที่เริ่มเอะอย่างอาตี๋จากการเหลือบมองดูกองขยะริมทางที่มีแต่ถ้วยไอศกรีมกลับคิดว่าการตัดสินใจเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งดูจะไม่ง่ายสำหรับเขาแต่หนังไม่ต้องให้เราคิดนานขนาดนั้นเพราะหลังจากที่อาตี๋ซื้อไอศกรีมเสร็จแล้วเดินดูดจนถึงบ้านที่มีคุณพ่อของน้อนนั่ง Stand By ดู TV บนโซฟาแล้วหันมามองปรากฎว่าเสื้อของน้อนเลอะไอศกรีมเต็มไปหมด พอพ่อเห็นดังนั้นจึงลุกขึ้นยืนแล้วรีบถอดเสื้อพร้อมกับตำหนิไปชุดนึงก่อนจะคว้าเสื้อเดินหายไปอีกห้องในขณะที่อาตี๋ยังคงนั่งดู TV บนโซฟาราวว่าเสียงที่พ่อตำนิไปเมื่อกี้เป็นเพียงแค่เสียงนกเสียงกาแค่นั้น
- ตลอดเวลา 15 นาที หนังจะเล่าผ่านมุมมองอาตี๋ที่ได้เอ๊ะกับสิ่งที่กล่าวไปข้างต้นหลังจากดูรายการ TV ที่มี Campaign เกี่ยวกับรักษ์โลกโดยมี Challenge ว่าถ้าใครรักษาสิ่งแวดล้อมมากที่สุด คนนั้นจะได้รับของรางวัลส่งตรงถึงบ้านไปเลย หลังจากรู้ความในใจจากนั้นหนังจะสาละวนระหว่างซื้อไอศกรีมเจ้าเดิมที่สนามเด็กเล่นแล้วกลับมาโดนพ่อบวกแม่ที่เพิ่งกลับจากที่ทำงานตำหนิสำทับอีกยกกับนั่งดูรายการโปรดเงียบ ๆ หลังจากถูกป้ายยาเรียบร้อยไปมาจนคิดถึงเรื่อง I Saw The TV Glow (2024) ขึ้นมาเหมือนกันแต่ต่างตรงที่อันนี้ไม่อินดี้ให้มึนงวยและมีการ Action ให้เห็นเป็นรูปธรรมและเป็นมิตรกับคนดูที่ได้ดูอะไรเบา ๆ มากกว่า
ขณะที่หนังนับถอยหลังไปก็เห็นอุปสรรคจนทำให้เกิดความย้อนแย้งในใจอาตี๋ที่เห็นพ่อแม่รวมถึงเด็กคนอื่นในแง่ของการรักษาสิ่งแวดล้อมที่คนมักจะลืมหรือละเลยไปว่า Lifestyle ที่ทำงานแข่งกับเวลาเพื่อการพัฒนาระบบตามเศรษฐกิจที่ผูกโยงด้วยทุนนิยมมันส่งผลกระทบต่อสิ่งรอบตัวอย่างธรรมชาติหรือสิ่งแวดล้อมแม้กระทั่งการแยกขยะที่เป็นเรื่องไกลตัว ซึ่งมันสะท้อนให้เห็นอะไรหลายอย่างเช่นกัน
- ถึงกระนั้นปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นสิ่งจำเป็นต่อการอุปโภคบริโภคสำหรับมนุษย์ถ้าตราบใดยังกินขี้ปี๊นอนไหลวนในระบบทุนนิยม ถึงการกระทำของคนรอบตัวอาตี๋น้อยแต่ละอย่าง เช่น เด็กสาวทำของเล่นหล่นต่อหน้าในสนามเด็กเล่น หรือ พ่อกับแม่เพิ่งกลับเข้าบ้านแล้วมา Surprise วันเกิดด้วยเค้กกับของขวัญที่บรรจุด้วยพลาสติกจนอาตี๋ร้องโฮขึ้นมานี้ มันไปบั่นทอนกำลังใจความเป็นผ้าขาวบริสุทธิ์ที่มีตะกอนแห่งความเป็นจริงตกลงไปทีละนิดให้อาตี๋เรียนรู้อีกมากว่าสิ่งที่เห็นไม่ได้สวยหรูตามคำชวนโฆษณาใน TV เสมอไปจนผมรู้สึกเห็นใจในความตั้งใจเพื่อส่วนรวมของน้อนแม้มีจุดประสงค์แฝงว่า กูตั้งใจจะช่วยโลกแท้ ๆ แต่พวกกลับจะทำลายเอา ๆ ไอ้ชิหาย !
- ช่วงที่พ่อแม่เฮโลกับอาตี๋ลั่นบ้านที่ได้รางวัลจากการทำ Challenge รายการที่อาตี๋ FC มาตลอดแต่กลายเป็นกว่าจะเจอของที่รอคอยก็เล่นน้ำตาแทบจะเล็ดในเมื่อสิ่งที่บรรจุภายในกล่องเบอเริ้มอัดมวลไปด้วยเม็ดโฟมจำนวนมหาศาลกระจายทั่วบ้านที่มันไปสำทับกับความย้อนแย้งในสิ่งที่อาตี๋พยายามทำมาแต่ต้นจนผมอดที่จะหดหู่ใจไปไม่ได้ ก่อนหนังจะวกกลับมาแบบเดียวกับตอนแรกอีกครั้งด้วยคำถามเดิมจากพ่อค้าเจ้าประจำที่ไม่ได้ถามแค่ตัวอาตี๋แล้วแต่หันมาถามคนดูอย่างเราด้วยว่า
- จาอาวอาราย ?
ส่ายโคนหรือส่ายถ้วย ?
ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ : EMistique
[CR] No.154 콘 (CONE) (2024) By Greenpeace Thailand
- อาวอาราย อาตี๋ ?
คำถามนี้เป็นประโยคทั่วไปจากพ่อค้าที่ลูกค้าสามารถตอบตามความต้องการในขณะนั้นได้ไม่ยากว่าจะเลือกอะไร ?
เอาช็อกโกแลตครับ !
จนมาถึงคำถามต่อไป
ส่ายโคนหรือส่ายถ้วย ?
เท่านั้นแหล่ะ อาตี๋น้อยถึงกับชะงักแล้วชั่งใจกับตนเองว่ากูจะใส่อะไรดี ? ทั้งที่เป็นคำถามพื้นฐานที่คนขายจะถามลูกค้าเวลามาซื้อของ ถ้าคนไม่ประสาอะไรจะตอบไปทันทีแต่สำหรับคนที่เริ่มเอะอย่างอาตี๋จากการเหลือบมองดูกองขยะริมทางที่มีแต่ถ้วยไอศกรีมกลับคิดว่าการตัดสินใจเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งดูจะไม่ง่ายสำหรับเขาแต่หนังไม่ต้องให้เราคิดนานขนาดนั้นเพราะหลังจากที่อาตี๋ซื้อไอศกรีมเสร็จแล้วเดินดูดจนถึงบ้านที่มีคุณพ่อของน้อนนั่ง Stand By ดู TV บนโซฟาแล้วหันมามองปรากฎว่าเสื้อของน้อนเลอะไอศกรีมเต็มไปหมด พอพ่อเห็นดังนั้นจึงลุกขึ้นยืนแล้วรีบถอดเสื้อพร้อมกับตำหนิไปชุดนึงก่อนจะคว้าเสื้อเดินหายไปอีกห้องในขณะที่อาตี๋ยังคงนั่งดู TV บนโซฟาราวว่าเสียงที่พ่อตำนิไปเมื่อกี้เป็นเพียงแค่เสียงนกเสียงกาแค่นั้น
- ตลอดเวลา 15 นาที หนังจะเล่าผ่านมุมมองอาตี๋ที่ได้เอ๊ะกับสิ่งที่กล่าวไปข้างต้นหลังจากดูรายการ TV ที่มี Campaign เกี่ยวกับรักษ์โลกโดยมี Challenge ว่าถ้าใครรักษาสิ่งแวดล้อมมากที่สุด คนนั้นจะได้รับของรางวัลส่งตรงถึงบ้านไปเลย หลังจากรู้ความในใจจากนั้นหนังจะสาละวนระหว่างซื้อไอศกรีมเจ้าเดิมที่สนามเด็กเล่นแล้วกลับมาโดนพ่อบวกแม่ที่เพิ่งกลับจากที่ทำงานตำหนิสำทับอีกยกกับนั่งดูรายการโปรดเงียบ ๆ หลังจากถูกป้ายยาเรียบร้อยไปมาจนคิดถึงเรื่อง I Saw The TV Glow (2024) ขึ้นมาเหมือนกันแต่ต่างตรงที่อันนี้ไม่อินดี้ให้มึนงวยและมีการ Action ให้เห็นเป็นรูปธรรมและเป็นมิตรกับคนดูที่ได้ดูอะไรเบา ๆ มากกว่า
ขณะที่หนังนับถอยหลังไปก็เห็นอุปสรรคจนทำให้เกิดความย้อนแย้งในใจอาตี๋ที่เห็นพ่อแม่รวมถึงเด็กคนอื่นในแง่ของการรักษาสิ่งแวดล้อมที่คนมักจะลืมหรือละเลยไปว่า Lifestyle ที่ทำงานแข่งกับเวลาเพื่อการพัฒนาระบบตามเศรษฐกิจที่ผูกโยงด้วยทุนนิยมมันส่งผลกระทบต่อสิ่งรอบตัวอย่างธรรมชาติหรือสิ่งแวดล้อมแม้กระทั่งการแยกขยะที่เป็นเรื่องไกลตัว ซึ่งมันสะท้อนให้เห็นอะไรหลายอย่างเช่นกัน
- ถึงกระนั้นปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นสิ่งจำเป็นต่อการอุปโภคบริโภคสำหรับมนุษย์ถ้าตราบใดยังกินขี้ปี๊นอนไหลวนในระบบทุนนิยม ถึงการกระทำของคนรอบตัวอาตี๋น้อยแต่ละอย่าง เช่น เด็กสาวทำของเล่นหล่นต่อหน้าในสนามเด็กเล่น หรือ พ่อกับแม่เพิ่งกลับเข้าบ้านแล้วมา Surprise วันเกิดด้วยเค้กกับของขวัญที่บรรจุด้วยพลาสติกจนอาตี๋ร้องโฮขึ้นมานี้ มันไปบั่นทอนกำลังใจความเป็นผ้าขาวบริสุทธิ์ที่มีตะกอนแห่งความเป็นจริงตกลงไปทีละนิดให้อาตี๋เรียนรู้อีกมากว่าสิ่งที่เห็นไม่ได้สวยหรูตามคำชวนโฆษณาใน TV เสมอไปจนผมรู้สึกเห็นใจในความตั้งใจเพื่อส่วนรวมของน้อนแม้มีจุดประสงค์แฝงว่า กูตั้งใจจะช่วยโลกแท้ ๆ แต่พวกกลับจะทำลายเอา ๆ ไอ้ชิหาย !
- ช่วงที่พ่อแม่เฮโลกับอาตี๋ลั่นบ้านที่ได้รางวัลจากการทำ Challenge รายการที่อาตี๋ FC มาตลอดแต่กลายเป็นกว่าจะเจอของที่รอคอยก็เล่นน้ำตาแทบจะเล็ดในเมื่อสิ่งที่บรรจุภายในกล่องเบอเริ้มอัดมวลไปด้วยเม็ดโฟมจำนวนมหาศาลกระจายทั่วบ้านที่มันไปสำทับกับความย้อนแย้งในสิ่งที่อาตี๋พยายามทำมาแต่ต้นจนผมอดที่จะหดหู่ใจไปไม่ได้ ก่อนหนังจะวกกลับมาแบบเดียวกับตอนแรกอีกครั้งด้วยคำถามเดิมจากพ่อค้าเจ้าประจำที่ไม่ได้ถามแค่ตัวอาตี๋แล้วแต่หันมาถามคนดูอย่างเราด้วยว่า
- จาอาวอาราย ?
ส่ายโคนหรือส่ายถ้วย ?
ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ : EMistique
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้