ทำความรู้จัก "สินค้าฟุ่มเฟือย" เพราะอะไรสินค้านี้ถึงขายดิบขายดี?

กระทู้สนทนา

นิยาม “สินค้าฟุ่มเฟือย”

คำว่าสินค้าฟุ่มเฟือย หรือ Luxury Goods นั้นมีนิยามว่า “สินค้าที่อุปสงค์สูงเกินกว่าอัตราส่วนของรายได้ที่เพิ่มขึ้น” หลายท่านพออ่านแล้วอาจจะสับสนบ้างเล็กน้อย หากพูดง่ายๆ ก็คือเป็นสินค้าที่ไม่มีความจำเป็นต่อการดำรงชีวิต แม้ไม่มีใช้ก็ไม่กระทบชีวิตประจำวัน อีกทั้งสินค้าฟุ่มเฟือยนั้นนับว่าเป็นสิ่งของที่มีความยืดหยุ่นของอุปสงค์ต่อรายได้ (Income Elasticity of Demand) ยิ่งผู้คนมีรายได้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งซื้อสินค้าเหล่านี้มากขึ้นตามลำดับ ตัวอย่างสินค้าฟุ่มเฟือย เช่น

-เครื่องประดับ อย่างกำไลข้อมือ สร้อยคอ นาฬิกาข้อมือ ต่างหู กระเป๋าหนังสัตว์ หรือเสื้อผ้าแบรนด์เนม

-เครื่องสำอางและน้ำหอมแบบต่างๆ

-วิดีโอเกม บริการสตรีมมิ่งภาพยนตร์หรือเพลง

-รถยนต์หรู เรือยอร์ช หรือเครื่องบินส่วนตัว

-อาหารและเครื่องดื่มบางชนิดที่ เช่น ไวน์ เบียร์ กุ้งล็อบสเตอร์ เนื้อวากิว A5

หากเป็นสินค้าที่คิดว่ามีราคาแพงเกินไปและไม่จำเป็นต้องซื้อ ก็ให้นับว่าเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยได้เลยครับ เพราะอย่างที่กล่าวไปข้างต้น สินค้าฟุ่มเฟือยนั้น-ยืดหยุ่นตามอุปสงค์ต่อรายได้ (Income Elasticity of Demand) และเปลี่ยนแปลงไปตามระดับของรายได้ของแต่ละบุคคล อาทิ รถยนต์หรูหลัก 10 ล้าน เป็นสินค้าฟุ่มเฟือยอาจกลายมาเป็น “สินค้าปกติ (Normal Goods)” หรือแม้แต่ “สินค้าด้อยคุณภาพ (Inferior Goods)” สำหรับคนที่มีรายได้สูงหรือคนรวยนั่นเองครับ

ทำไม “สินค้าฟุ่มเฟือย” ถึงขายดี?

การตอบคำถามที่ว่า “ทำไมสินค้าฟุ่มเฟือยขายดี” ต้องมองไปที่หลัก Shoptimism จากหนังสือ “Shoptimism: Why the American Consumer Will Keep on Buying No Matter What” โดย Lee Eisenberg ที่ตีพิมพ์ช่วงปี 2009

แนวคิด Shoptimism นั้นมีการแบ่งผู้บริโภคเป็น 2 กลุ่มหลัก คือ