"วันแรกนั้นแม้ใจสั่น กันทั้งด้อม จนน้องๆต้องเรียกสติ กลับคืนถิ่น
แต่วันนี้มันคือของ จริงเพียงจริง อย่าหยุดนิ่ง รีบหาตังค์มา ประกัน..."
(เมื่อคืนตำรวจหลิงหลิง จัดอบรมนานนับชั่วโมง)

วันแรกผ่านไปแล้ว มีของดีที่ควรค่าต่อการเก็บรักษาไว้
วันที่สอง น้องๆได้เปรียมมากกว่าใคร
ได้รับรู้ว่า แฟนคลับชอบแบบไหน? ชอบให้พูด ชอบให้ทำ ชอบให้แสดงอย่างไร?
จึงสามารถปรับเปลี่ยนเพิ่มเติมตัดทอนกลยุทธ ในการตกผู้คน
อฟช. เอง ส่องดูความนิยม ตลอดจนรีวิวต่างๆ เพื่อมาประกอบการพินา
และแน่นอน การเปิดหน้าน้องๆ คือการถามแฟนคลับว่า "มีอะไรใต้พรมไหม?"

ทุกกระทู้ แทบทุกๆ # อฟช. เข้ามาอ่าน ประเมินการคัดเลือกในระดับหนึ่ง
น้องๆเองก็เข้ามาส่องดู ทุกคำพิมพ์ นั่นคือกระจกวิเศษ ที่น้องๆจะนำมาพัฒนาต่อยอดของตัวเอง
กระซิบเบาๆ อฟช.ขอบเด็กที่ตามวงจริงจัง เพราะมันคือความรัก เมื่อมีความรักในสิ่งนั้นแล้ว
การได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ไม่ต้องบังคับ มันจะตั้งใจ และอยากทำด้วยตัวเอง

ส่วนรุ่นสี่ มีงานวันศุกร์ และเดินช้ากว่าเบงเคหนึ่งก้าวเสมอ
น้องๆทุกคนรู้ดี ว่าอะไรหลายอย่างไม่เอื้ออำนวย
เปรียบได้เสมือน
ผู้ใหญ่บ้าน ของบสร้างถนนเข้าหมู่บ้าน ผู้ว่าบอก รอแป๊ปถนนฝุ่นแดงก็ใช้ไปก่อน
แต่กำนันบอก ของบสร้างทางด่วนลงทุ่งนา ผู้ว่าบอก เอาเท่าไรก็ว่ามา

การลงทุนมีความเสี่ยง ต้องเข้าใจเจ้าของเงินในระดับหนึ่ง
ส่วนแฟนคลับรักใครชอบใคร ก็ควักตังค์กันสักนิด เมตตาจิตให้วงได้ไปต่อ
ใครว่างวันนี้ก็ไปกันนะคร้าบบบ