คือวันนี้เรามีเรื่องจะมาปรึกษาคะคือเรามีน้องชายกับน้องสาวน้องชายเราทำตัวนิสัยแย่มากแม่บอกแม่ห้ามอะไรไม่ฟังเลยคะทุกวันหนูสงสารแม่มากแม่ก็ทำงานหนักคนเดียวเริ่มงาน7โมงเลิก2ทุ่มแล้วก็เป็นโรคซึมเศร้าด้วยเรากับน้องจะอยู่บ้านตลอดน้องชายก็จะออกไปเล่นข้างนอกตอนเช้าหลังแม่ไปทำงานชอบไปเล่นกลางแดดข้าวก็ไม่กินแถวบ้านก็นินทาว่าแม่ได้ดูแลน้องหรอมันทำตัวมันล้วนๆหนูเห็นแม่แล้วสงสารมากคะแม่ทั้งสอนทั้งขู่ว่าจะตีเคยตีแต่ถ้าไม่หนักจริงๆแกก็ไม่ตีออกไปเล่นจนสภาพไม่เหมือนคนแม่เห็นแล้วท้อใจคะหนูก็ท้อบางครั้งแม่กลับมาจากที่ทำงานรู้ว่ามันออกไปเล่นอีกแล้วแม่แกก็ท้อใจจนบางครั้งร้องไห้เลยคะว่าไม่รักกูหรอกูบอกอะไรทำไมไม่ฟังเลยใช้อะไรก็ไม่ได้เราทุกข์ใจทุกครั้งเลยคะที่เห็นแม่ร้องไห้จนเราไม่อยากมีน้องแบบนี้หนูควรทำไงกับน้องแบบนี้หนูเกียดมากไม่เคยช่วยอะไรสร้างแต่ปัญหาทำให้แต่ทุกข์ใจงานบ้างทุกอย่างหนูก็ทำหมดแม่แบ่งหน้าที่ให้แค่มันกรอกน้ำมันยังไม่ทำเลยคะหนูก็ต้องไปทำเพราะหนูไม่อยากให้แม่มาเห็นหนูสงสารแม่มากหนูก็เลยทำทุกอย่างเพื่อให้เขาสบายใจแต่ก็ต้องมาช้ำใจเพราะไอ้น้องเลวๆคนนี้น้องมันแค่13เองคะมันก็ต้องขึ้นมัธยมแม่ก็อยากให้มันเหมือนลูกคนอื่นพยายามซื้อวิตมินมาให้มันอยากให้มันอ้วนๆแต่มันกลับไปตากแดดเล่นมันอยู่อย่างงั้นข้าวไม่กินยิ่งกว่าไม่ใช่คนหนูบอกมันว่าเคยสงสารแม่บ้างมั้ยถ้าแม่เป็นอะไรขึ้นมาคิดได้อะไรบ่างรึเปล่าแม่อยากให้พวกหนูดูดีไม่อยากให้มีใครมาดูถูกอยากให้ดีกว่าตอนที่แม่เป็นเด็กคำนี้หนูจุกมากขนาดยาเม็ดมันยังไม่กินเลยโตขนาดนี้มันไม่พยายามอะไรเพื่อตัวเองเลยหนูก็กลัวแม่จะคิดสั้นเพราะไอ้คนเลวๆแบบนี้ไม่ใช่ว่าทางบ้านไม่สั่งสอนนะคะมันเกินเยียวยา
เบื่อน้องชายตัวเองทำนิสัยแย่