ว่างๆก็เลื่อนไปเจอคลิปนึงใน ตต มีพี่ผู้หญิงคนนึงหยิบยกเรื่องนี้มาเล่าใน ตต เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับผู้หญิงคนนึง วัยราวๆ 30++ ที่คบกับเพื่อนมานานเป็น20ปี ชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านเรื่องราวกันมาไม่รู้กี่เรื่องราว แล้วนางก็คือซัพพอร์ตเพื่อนๆดีมากๆ อยู่ในทุกๆโมเมนต์ของเพื่อนๆ ไม่ว่าจะเรียนจบ แต่งงาน มีลูก คือนางอยู่กับเพื่อนกลุ่มนั้นด้วยความจริงใจจริงๆและที่สำคัญ คือนางรักเพื่อนนางและหลานๆของนางมากๆ จนวันนึงนางจะแต่งงานแล้วเพื่อนนางแบบ Ignore ใส่แบบไม่ใยดี (รายละเอียดเรื่องราวไม่ขอพิมพ์ต่อมันยาวมาก) พอฟังจบมันสะเทือนใจตัวเองยังไงไม่รู้ เพราะเรื่องราวมันดันมาคล้ายๆกับชีวิตตัวเอง ถึงจะยังไม่แต่งงานก็เถอะ คือเรื่องราวของเราเป็นงี้ เริ่มต้นคือเราเรียนมหาลัย เราเรียนกันเพื่อนกลุ่มนึงราวๆ4-5คน ไปไหนไปด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ทำโครงงาน พรีเซนต์ นำเสนอ งานกลุ่มติวสอบอะไรก็จะอยู่ด้วยกันตลอด เรียกได้ว่าเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวที่มีในช่วงนั้น แต่มันก็มีหลายๆเหตุการณ์ที่พิสูจน์ชัดๆว่าเราเองอาจจะไม่ใช่เพื่อนเขาคนกลุ่มนั้นคือ ช่วงเรียนจบ เพื่อนๆอยากไปเที่ยว เราก็ขับรถจาก กทม.ไปชลบุรี พาเพื่อนไปเที่ยวเพราะตอนนั้นมีเราที่มีรถขับเพียงคนเดียว แต่พอหลังจากนั้นไม่นาน เพื่อนๆก็ทยอยมีรถขับกันหมด แต่ผลออกมาเป็นที่อนาถใจมากคือ เพื่อนๆไม่เคยขับรถมาหาเราบ้างเลย ไม่เคยแม้จะเอ่ยปากชวนเวลารวมตัวกัน เราก็ยังเสนอตัวมาตลอดว่าเราว่างตลอดเลยนะ เพราะเราอยากเจอเขามากๆ ทุกๆครั้งที่มีคนนึกถึงเราเขาก็เอ่ยปากนัดกันชวนกินข้าว ทริปก็จะล่มตลอด มันส่งผลกระทบกับความรู้สึกเรามากๆ เก็บความรู้สึกไว้เป็นปี2ปี จนเราทนไม่ไหว ได้โทรหาเพื่อนคนนึง ถามเพื่อนว่า หรือเราเองที่ไม่น่าคบ? เราพลาดตรงไหนทำไมไม่มีใครบอก เพื่อนคนนั้นก็ได้แต่ปลอบใจกลับมา แต่สุดท้ายเราก็ได้แค่นั่งดูสตอรี่ของเพื่อนๆกลุ่มนั้นเวลาไปเที่ยวด้วยกัน ตอนนี้ก็เป็นระยะเวลา4ปีแล้วหลังจากเรียนจบ เราไม่ได้พบเจอใครหรือว่าเพื่อนคนไหนเลย เราใช้ชีวิตแบบคนเดียว100% บางทีก็รู้สึกชินไปแล้ว บางทีก็รู้สึกสะเทือนใจ บางทีก็รู้สึกหดหู่ มันเสียใจมากนะ แต่ชีวิตมันก็ต้องเดินหน้าต่อ หลังจากนี้ก็ไม่รู้จะลืมมันยังไง จะมูฟออนยังไงก็ยังไม่รู้ เพราะที่ผ่านมา 4ปีก็พยายามลืมมาตลอด แต่ไม่เคยไม่รู้สึกได้เลย ทุกคนมีทางออกยังไงกับเรื่องนี้บ้างคะ
เพื่อนสนิท ไหม?