ถ้าใครกำลังหาเรื่องผีหลอนๆ ข้ามได้เลยครับ เรื่องนี้ไม่มีความน่ากลัว

ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่าผมมีอายุ 20 ปี และเชื่อในวิทยาศาสตร์มากกว่าเรื่องผีหรือวิญญาณอะไรทำนองนั้นครับ แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่งมันก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ผมเชื่อเรื่องผีและวิญญาณครับ อ๋อ ผมอาศัยอยู่ในชนบทนะครับ ตอนกลางคืนจะค่อนข้างมืดเพราะไม่ค่อยมีเสาไฟคอยส่องสว่างมากนัก ส่วนรายละเอียดช่วงแรกผมไม่สามารถระบุวันเวลาได้เพราะผมไม่ค่อยสนใจ เพิ่งจะมาสนใจตอนหลังๆ (ผมมีนิสัยเฮฮาตลกๆ กวนๆหน่อย คือพูดเล่นทำเล่นไปหมดอะไรที่เขาห้ามผมมักจะไม่เชื่อและไม่สนใจ)

เหตุการณ์ที่ 1
จำวันที่เห็นไม่ได้แล้ว แต่อายุตอนนั้นน่าจะ 17 - 18 ปี เพราะยังเรียนมัธยมปลาย
มันเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นผี โดยเรื่องมันมีอยู่ว่าตากับยายของผมป่วยกระทันหันพร้อมกันทั้ง 2 คน พ่อกับแม่เลยให้ผมและน้องของผมไปอยู่ดูแลพวกท่านเนื่องจากตากับยายอายุมากแล้ว ทุกอย่างปกติดีจนกระทั่งเมื่อตกกลางคืนผมได้ออกมาเดินเล่น ดูดาว ดูพระจันทร์ ดูอะไรไปเรื่อย เพราะตอนอยู่ที่บ้านก็มักทำแบบนี้เสมอ และในขณะที่มองอะไปเรื่อยเปื่อยก็ดันหันไปเห็นอะไรบางอย่างขาวๆอยู่ตรงกลางซอยที่อยู่ตรงข้ามบ้านตากับยาย (หน้าซอยมีเสาไฟอยู่แค่ต้นเดียว โดยภายในซอยจะมืดมาก) และใช่ครับผมเห็นผีผู้หญิงยืนอยู่กลางถนนในซอย เธอยืนก้มหน้า ผมของเธอยาวมากและมันปิดใบหน้าเธอ ใส่ชุดสีขาว คือ แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ตอนนั้นคิดในใจเลยว่า "อ้าว ผีมีจริงเหรอวะ" แล้วผมก็จ้องอยู่แบบนั้นจากนั้นก็เรียกน้องมาดู แต่จังหวะที่ผมหันไปมองน้องแล้วหันกลับมาอีกที เธอหายไปแล้ว (อย่างกับในหนัง) คือตอนที่หันไปเจอไม่ได้มีเหตุการณ์อะไรบอกล่วงหน้าเลยครับ ไม่มีเสียงหมาหอน ไม่มีอาการขนลุก ไม่มีลมพัดแรง ไม่มีกลิ่น ไม่มีเสียง ไม่มีอะไรทั้งนั้นอยู่ๆก็เห็นเฉยเลย (ไม่ใช้คนมีเซนส์อะไรเลย และก็ไม่เคยเห็นผีตนอื่นด้วย เห็นแค่เธอ)

**ภาพประกอบ**
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
“ภาพนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลจริง เป็นการสร้างขึ้นเพื่อถ่ายทอดบรรยากาศของเรื่องเล่า”
เหตุการณ์ที่ 2
ห่างจากเหตุการณ์แรกประมาณ 1 - 2 เดือน
เหตุการณ์มันอยู่ในปีเดียวกันแต่ทิ้งช่วงค่อนข้างนานจากครั้งแรก โดยเห็นเธออีกทีตอนกำลังขี่รถกลับบ้านหลังจากเที่ยวงานวัด ผมขี่มอเตอร์ไซค์กลับโดยมีน้องนั่งซ้อน ผมค่อนข้างเป็นคนขี่รถเร็วและแล้วผมก็เหลือบไปเห็นบางอย่างเหมือนคนใส่ชุดสีขาวยืนอยู่ข้างถนน คราวนี้ผมดันปากไวไปหน่อยเลยทักไปว่า "เฮ้ย คนเหรอวะ" จากนั้นก็โดนน้องที่ซ้อนท้ายตีหัวเข้าให้แล้วบอกว่า "ห้ามทัก"

เหตุการณ์ที่ 3 (อันนี้ในฝัน อาจจะเพราะคิดจนเก็บเอาไปฝัน)
7 กุมภาพันธ์ 2568 | อายุ 20 ปี
หลังจากผมเห็นเธอในเหตุการณ์ที่ 2 นั้นผมก็ไม่เห็นเธออีกเลย โดยทุกครั้งที่เดินผ่านซอยนั้นตอนกลางคืนผมมักจะมองเข้าไปในซอยเสมอ (ผมชอบถือไฟฉายเดินไปบ้านญาติครับเพราะพวกเขามักจะนั่งพูดคุยกัน) แต่แล้วคืนหนึ่งที่เดินผ่านซอยนั้นผมก็หันไปมองเหมือนทุกครั้ง แล้วก็เผลอคิดในใจว่า
"สงสัยไปเกิดใหม่แล้ว" เท่านั้นแหละครับในคืนนั้นผมดันฝัน ฝันว่าเธอเข้ามาอยู่ในบ้านผม เธอมาในสภาพเดิมเลย ผมยาวปิดหน้า ชุดขาว แต่รอบนี้เธอคลานกับพื้น (คือถ้ายังคลานแบบนั้นบอกตรงๆจะวิ่งแล้วในฝัน เธออยู่ในครัวส่วนผมอยู่ห้องนั่งเล่นโดยมันติดกันสามารถมองเห็นได้) เธอคลานไปที่ซิงค์ล้างจาน แล้วค่อยๆยืนขึ้น แล้วขยับถ้วยชามเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่างกิน ผมเลยเดินเข้าไปหาเธอและที่ผมสังเกตได้คือ "เธอเตี้ยกว่าผม" (ผมสูง 170 ซม.) ผมถามเธอว่า "หิวเหรอ" ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบหัวเธอเหมือนลูบหัวน้องแมว มันดันลูบได้เฉยมือไม่ทะลุหัวเธอไป ลูบเสร็จผมก็เอามือออก เธอไม่ได้ตอบอะไร แต่เธอสะบัดผมตรงหน้าออก ทำให้ผมเห็นหน้าเธอ เธอดูเด็กมากเหมือนเด็กหญิงอายุราวๆ 17 - 18 ปี หน้าตาสวย แต่ไม่แต่งหน้า มีสีผิวขาวซีด  และหน้าของเธอมันไร้อารมณ์ ไม่ยิ้ม ไม่เศร้า แค่ทำหน้าเฉยๆ เธอไม่มีบาดแผลตามตัวหรือใบหน้าเลย และที่สำคัญผมไม่รู้จักเธอไม่เคยเห็นหน้าเธอมาก่อน หลังจากนั้นผมเลยบอกเธอไปว่า "ตามมา" ผมพยายามหาขนมหรืออาหารอะไรให้เธอกินแต่มันไม่มีอะไรเลยนอกจากกาแฟและโอวัลติน และใช่ครับเนื่องจากหน้าตาเธอยังเด็ก ผมเลยเลือกชงโอวัลตินให้เธอแทน ผมหยิบแก้วที่ชงโอวัลตินแล้วยื่นให้เธอจากนั้นก็นั่งลงข้างๆ เธอยกแก้วกินเหมือนปกติเลยไม่มีอะไรแปลกแต่เธอก็ยังทำหน้านิ่งๆเหมือนเดิม (ในฝันตอนนั้นแอบกลัวละเธอหน้าตาน่ารักก็จริง แต่เข้ามาในบ้านได้ไงก่อนสิ่งศักดิ์สิทธิเต็มไปหมด) พอกินเสร็จเธอก็เดินออกจากบ้านไปเดินทะลุประตูออกไปเลย คือมาแบบไม่พูดไม่จา กินเสร็จแล้วก็ไป

**ภาพประกอบ**
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หน้าเธอนิ่งๆประมาณนี้

“ภาพนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลจริง เป็นการสร้างขึ้นเพื่อถ่ายทอดบรรยากาศของเรื่องเล่า”
เหตุการณ์ที่ 4 (เหมือนจะโดนผีเข้าหรือเป็นอาการอะไรสักอย่าง)
10 เมษายน 2568 | อายุ 21 ปี
ผมฝันว่าเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าซอยที่เจอเธอครั้งแรกมันเป็นตอนเย็น และผมมองไปยังที่ซึ่งผมเห็นเธอครั้งแรกมันก็ไม่มีอะไร แต่อยู่ๆทุกอย่างก็มืดไปหมดเหมือนไฟดับ ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องไม่มีอาการสะลึมสะลือใดๆ (เหมือนคนหลับตาแล้วลืมตาประมาณนั้น) กรอกตาไปรอบๆห้อง สูดหายใจลึกๆ 1 ครั้ง นอนดูเพดานห้องไปสักพักหนึ่ง อยู่ๆเริ่มหายใจไม่ออกผมเริ่มดิ้น พลิกซ้าย พลิกขวา ลุกขึ้นนั่ง ก็ยังหายใจไม่ออก แล้วก็เริ่มร้องไห้ ผมตัดสินใจเปิดประตูออกไปจากห้อง สายตาเหลือบไปเห็นประตูบ้านเปิดอยู่ (แล้วก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารู้ได้ไงว่า ถ้าอยากหายใจต้องเดินออกจากบ้าน) ผมเดินร้องไห้ออกจากบ้านไป อ้าว มันหายใจได้ แต่ แขน ขา เริ่มสั่นไปหมด เริ่มมองอะไรไม่ค่อยเห็นเพราะน้ำตามันบังหมดเลย ตอนนั้นรู้แล้วว่าไม่ปกติ แต่ก็ไม่ได้สวดมนต์หรืออะไร คือมันรู้สึกตัวแต่มันควบคุมตัวเองไม่ได้ แม่เห็นผมเดินร้องไห้ออกมาจากบ้านพร้อมกับร้องไห้เลยพุ่งมาจับผมไว้แล้วกอด ผมได้ยินแม่พูดว่า
"เป็นอะไร เป็นอะไรไหนบอกแม่สิ ไม่บอกแม่แล้วแม่จะรู้ได้ไงว่าเป็นอะไร" ผมพยายามจะพูดแต่มันพูดไม่ได้เพราะร้องไห้หนักมาก แต่ผ่านไปสักพักก็หายเป็นปกติ แม่จึงเอาน้ำมนต์มาพรมให้ แต่ปรากฎว่า "แม่หยิบผิดขวด" แม่ดันไปหยิบขวดน้ำเปล่าที่ใส่เหล้ามาพรม ก็เลยไปหยิบน้ำมนต์มาพรมให้ใหม่

หลังจากนั้นผมก็ถามกับแม่ไปว่า : "ผมโดนผีเข้าเหรอ"
แม่ก็ตอบผมว่า : "ผีที่ไหนจะเข้ามาในบ้านได้ บ้านเรามีพระมีสิ่งศักดํสิทธิเยอะแยะ"

เหตุการณ์นี้ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าโดนผีเข้าหรือเป็นอาการอะไร แต่ก็ไม่ได้ไปหาหมอผีหรืออะไรทำนองนั้นใช้ชีวิตเหมือนเดิมตามปกติ และเพิ่งจะได้มีโอกาสทำบุญให้เธอ เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2568 ที่ผ่านมา (ทำบุญในรอบ 10 ปี เพราะแทบจะไม่เคยเข้าวัดเลย บังเอิญวัดที่อยู่ไม่ไกลบ้านมีงานวัดพอดีเลยไปทำให้)


ปล.
หลังจากเจอก็ไม่ได้มีเรื่องเลวร้ายอะไรเกิดขึ้นเลยสักครั้งทุกอย่างมันปกติ และผมก็พยายามหาข้อมูลว่าเธอเป็นใคร แต่ก็ไม่ค่อยได้อะไรมากนัก และมันก็ไม่มีบันทึกอะไรด้วยเพราะพื้นที่ที่ผมอาศัยอยู่มันไม่ได้เป็นสถานที่สำคัญอะไร ข้อมูลที่ผมพอจะหาได้คือการฟังเรื่องเล่าของคนเฒ่าคนแก่ในหมู่บ้าน แต่ก็ไม่มีข้อมูลว่าเคยมีใครเสียชีวิตตรงนั้น และไม่เคยมีใครเห็นวิญญาณหญิงสาวด้วย โดยข้อมูลที่ผมได้คือ เมื่อก่อนหมู่บ้านที่ผมอยู่มันเป็นป่าทึบและอาจเป็นที่อยู่ของศาสนาหนึ่งเพราะมีการขุดพบของโบราณตอนสร้างบ้าน