เราเข้ามหาวิทยาลัยปีแรกแล้วเลือกอยู่หอในค่ะ เราไม่มีเพื่อนที่เรียนด้วยกันที่นี่เลยแต่ที่เลือกอยู่หอในเพราะสู้ค่าห้องหอนอกไม่ไหว แต่ก่อนเข้ามาอยู่เราหารูมเมทได้แล้ว ทำความรู้จักกันได้ประมาณนึงเลยแต่วันเลือกห้องเรากับรูมเมทได้อยู่กับคนละโซน ขออธิบายหน่อยนะคะคือหอในของที่นี่จะมีบางหอแบ่งเป็นสองโซนตอนแรกเราคิดว่าสามารถเลือกโซนได้แต่พอวันจริงเป็นระบบสุ่มT-T นั่นแหละค่ะเราต้องบอกลาเพื่อนแล้วต้องหารูมเมทคนใหม่ก็เลยเลือกให้ผู้ดูอลหอพักสุ่มห้องให้ก็เลยได้มาเจอรูมเมทอีกสองคนเพราะเป็นหอที่อยู่ได้ห้องละ3คนค่ะ เราก็ติดต่อพูดคุยกับเพื่อน ช่วงที่มาอยู่แรกๆทุกอย่างดูใหม่ไปหมดสำหรับเราเพราะเป็นครั้งแรกที่ได้มาอยู่หอในแล้วรูมเมทก็ดีกับเรามากถือว่าโอเคเลยค่ะ แต่พอผ่านไปเทอมแรกเราก็เริ่มไปโอเคกะบรูมเมทa เพราะเขามักจะไม่ชอบเก็บผมของตัวเองไปทิ้งอะค่ะ ฮืออออ จริงๆก่อนหน้านั้นก็มีบ้างค่ะแต่เราก็เก็บให้ตลอดเพราะเราเองก็ผมร่วงง่ายแต่ยิ่งเก็บให้เขาก็ยิ่งได้ใจสระผมทุกครั้งเขาไม่เคยเก็บผมออกมาทิ้งเลยแล้วมันทำให้ท่อตันเราอาบน้ำต่อก็ต้องเก็บ ตอนเขาสครับผิวก็มีเป็นผงสครับที่ล้างออกแล้วมันอยู่บนพื้นเขาก็ไม่ล้างลงท่อเราเคยคุยกับเขาแล้วเขาบอกว่าเดี๋ยวค่อยล้างห้องน้ำทีเดียวแต่ทีเดียวของเขาคือล้างห้องน้ำเดือนละครั้ง ซึ่งส่วนใหญ่เรากับรูมเมทbจะสลับกันล้างตลอด รูมเมทaล้างห้องน้ำครั้งเดียวคือตอนย้ายของเข้าหอT-T โดยส่วนตัวแล้วเราไม่อยากพูดเท่าไหร่เพราะกลัวจะมีปัญหากันในเทอมหน้าแล้วเราก็เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดด้วย แล้วก็มีเรื่องที่เขาคุยกับแฟนที่เรารู้สึกรำคาญที่สุดแล้วเพราะเขาไม่เกรงใจเราเลย ตอนเราอ่านหนังสือเขาก็วิดีโอคอลคุยกันกับแฟนซึ่งมันเสียงดังมากเราหันไปบอกให้คุยเบาๆหลายรอบจนไม่มีสมาธิอ่าน ตอนเช้าแฟนเขาก็จะปลุกเพราะค้างสายกันซึ่งบางวันเรามีเรียนช่วงบ่ายแต่อยากนอนให้เต็มที่บ้างเราก็จะนอนต่อแต่แฟนก็ปลุกเขาไม่หยุดคือมันรบกวนคนอื่นมากๆ ส่วนรูมเมทbคนนี้เราไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องในห้องกับเขาเท่าไหร่มีแค่ไม่ชอบที่เขาเข้าข้างอีกคนมากเกินไปเพราะจริงๆแล้วพวกเขาสองคนรู้จักกันก่อนที่เราจะสุ่มห้องมา บางครั้งพวกเขาก็ทำเหมือนเราไม่อยู่ในห้องทั้งๆที่เราก็อยู่ตรงนั้นด้วย แล้วก็ยังมีอีกหลายๆเหตุการณ์ที่ไม่โอเคมากๆ ล่าสุดคือรูมเมทไม่เก็บผมออกไปทิ้งอีกแล้ว! เราไม่อยากพูดกับเราอีกแล้วก็เลยเขียนโน๊ตแล้วแปะไว้ในห้องน้ำเขาก็ยังไม่รู้ตัวอีก อยากด่ามากเลยค่ะแต่มันยังไม่หมดเทอมเลยนี่สิ ก็เลยคิดหนักว่าจะยังไงดี