เราคือdek68 ที่มีความฝันอยากเรียนคณะแพทย์ม.ดัง เรื่องราวมันจะเยอะนิดนึงนะคะเรารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องของความรู้สึกที่ค้างคาในใจอาจจะเกริ่นเรื่องยาวนิดนึง คะแนนของเราไม่เป็นตามที่คาดหวังค่ะ ได้น้อยมากๆ ด้วยความที่เราชะล่าใจแล้วก็อาจจะไมตั้งใจด้วยไหม(เราเป็นคนที่ถ้าเวลาเครียดมากๆสมองเราแถบไม่รับอะไรเลย จากที่ทำได้ดีก็แย่ จากที่แย่ก็แย่ไปอีก เราเลยพักบ่อยมากเพราะเราเครียดมากๆมุกคนก็น่าจะเครียดเหมือนกันในเวลานี้) อีกอย่างที่ทำให้ชะล่าใจคือ เราเรียนในห้องเรียนเราตั้งใจมากๆ เราทำข้อสอบได้ เกรดเราดี เราเลยคิดว่าตัวเองจะทำได้ตามที่คิด การเตรียมตัวที่ผ่านมาของเราคือ
พ.ย.-ธ.ค. TGAT TPAT1
ม.ค.-มี.ค. A-Level ทุกวิชา (เราไม่รู้เลยตอนนั้นมั่นใจอะไรมากมายถึงคิดว่าจะอ่าน 7 วิชาทันในเวลาแค่นี้🥹)
คะแนนที่ได้คือ คณิต 17 , อังกฤษ 63.75 , ไทย 56 , สังคม 42 , ฟิสิกส์ 15 , ชีวะ 44 , เคมี 30
วันที่คะแนนออกเราเสียมาก เรารู้สึกผิดกับทั้งที่บ้านแล้วก็ตัวเอง เราในตอนที่เห็นคะแนนคือถามที่บ้านเลยว่าขอซิ่วได้ไหม เราไม่มีคณะที่คิดอยากเรียนเลยตอนนั้น ในใจคืออยากได้แค่ที่ที่เราชอบที่เดียว ที่บ้านก็พยายามช่วยหาทางออกพยายามหาคณะอื่นๆมาให้เราดู แล้วเขาก็แอบไม่อยากให้เราซิ่วด้วย(อันนี้เราคิดเอาเองจากที่เขาพูดกับเรานะคะ) เพราะว่าเขามาพูดกับเรื่องค่าใช้จ่ายในการเรียนคอร์สต่างๆถ้าซิ่วจะได้จ่ายเยอะหรือได้เริ่มทุกอย่างใหม่หมดเลย ทั้งเรื่องที่ว่าจะอยู่บ้านอ่านหนังสืออย่างเดียว 1 ปีจริงๆหรอ(สำหรับเราการเรียนซิ่วไปเรารู้สึกว่าค่อนข้างยากเราต้องโฟกัสหลายอย่างในเวลาเดียวกัน เรากลัวเรารับไม่ไหว) หลายๆคำพูดมันทำให้เรารู้สึกว่าเขาคงไม่ไว้ใจเราว่าเราจะทำได้จะมีวินัยมากพอ
พอถึงช่วงยื่นโควตามช. คะแนนT-score เรายังมีลุ้น เราก็ยื่นคณะแพทย์ คณะวิทย์ จุลชีวะไป แล้วก็มี CPIRD แต่เราดันดูคะแนนไม่รอบคอบ T-score เราไม่ผ่านคณะแพทย์ แล้วเราดันเอาคณะวิทย์ไว้อันดับ 2 อีก ตอนนั้นคือทำอะไรไม่ได้เลย เราได้แต่ภาวนาว่าเอออาจจะได้คณะวิทย์ก็ได้ สรุปผลมาเราเกินmin คณะวิทย์ที่เรายื่นนะคะ แต่ก็ไม่รู้ว่าลำดับอะไรมีผลไหมสรุปโควต้าเราก็ยังไม่มีที่เรียน ที่บ้านพอรู้ว่าเออไม่ติด(แต่เขาไม่รู้นะคะว่าเราเรียงคณะพลาดดูคะแนนไม่ดี เราไม่กล้าบอก บอกไปเราก็รู้สึกว่าแก้อะไรไม่ทันแล้วเขาจะมาเครียดกับเราเปล่าๆแบบนี้อะค่ะ) เขาก็ถามเราว่าจะเอาไงต่อ ในใจเราก็ยังยื่นยันว่าจะซิ่ว ที่บ้านเลยบอกว่าถ้างั้นยื่นรอบ 3 ให้ติดสักที่แล้วไปเรียนสัก 2 อาทิตย์แล้วดรอปไว้ ซิ่วอยู่บ้านแล้วถ้าคะแนนมันไม่ดีก็ค่อยกลับไปเรียนคณะที่เราติด เราก็เห็นว่าเออก็ดูเป็นทางออกที่ดี เราก็เลยหาคณะที่อยากเรียนและคะแนนถึง คือ ต้องนึกย้อนตัวเองไปไกลมากกก ว่าตอนเด็กเราเคยอยากเป็นอะไรไหม เราดูหนังเรื่องไหนแล้วเรารู้สึกว่าเออน่าทำ เราทำได้เราอยู่กับมันได้ จนไปเจอแพทย์แผนจีนเราเคยฝึกงานรพ.ที่นึงเจอคุณหมอแผนจีนที่เขาดีมากเราประทับใจแล้วรู้สึกว่าเป็นแพทย์แผนจีนเจ๋งมากคือ เขาฝังเข็มกดนู้นนี่ เอาเข็มปักตัวแล้วแบบมันหายจริงๆ เราเลยรู้สึกว่าเรียนทางนี้ก็ไม่ได้แย่นะ มันดูน่าสนุกเราเอนจอยและอยู่กับมันได้ ทำอาชีพนี้ได้ ไม่เครียดเท่าการเรียนแพทย์ปกติด้วย เราเลยส่งทดลองจัดอันดับของdek-d ให้ที่บ้านดูเขาก็เชียร์ใหญ่เลยว่าเออเรียนนี่ก็ดี เขาลองดูค่าเทอมดูการเรียนการสอนแล้วก็ดูดี ดูกำลังมาในอีก 5ปี 10ปีข้างหน้า รับจ๊อบคลีนิคก็ได้ จะเปิดเองก็ได้ ดูมีอิสระ มีทางไปต่อ
แต่ที่เรากังวัลตอนนี้เราขอลิสต์เป็นข้อๆเพื่อให้เห็นภาพเลยนะคะ
แพทย์แผนจีน
ข้อดี
- มี work life balance ที่ดี
- เรารู้สึกสนุกแล้วก็อยากเรียนรู้มัน
- ไม่กดดันเท่าแพทย์ปกติ(ในความรู้สึกเรา)
ข้อเสีย
- ค่าเทอมแพทย์แผนจีนไม่ว่าที่ไหนคือค่าเทอมฉ่ำมาก เราไม่รู้ว่าเขามีกำลังซัพพอร์ตเรามากน้อยแค่ไหนเพราะว่ามีไปเรียนที่จีนด้วย( ปี5 เทอม2- ปี6 เทอม1)ค่าที่พัก ค่าตั๋ว ค่าอาหารการกินมันเยอะแยะไปหมด
- โอกาสที่จะเติบโตในไทยที่เราคิดว่าดีอาจจะไม่ดีก็ได้ อาจจะมีโอกาสตกงาน
แพทย์ปกติ คณะและมหาลัยในฝัน
ข้อดี
- มีความสุขที่ได้ทำตามความฝันได้ มีที่เรียนดีๆเป็นหน้าเป็นตา
- มีงานรองรับแน่นอน
- ค่าเทอมน้อยกว่า
ข้อเสีย
- มีความเครียดที่เยอะพอสมควรทั้งตอนเรียนตอนทำงาน การตัดสินใจของเรามีผลกับชีวิตคนๆนึง
- ทำงานหนักไม่มี work life balance
มันเครียดคนละอย่างดีคนละอย่าง เราเลยรู้สึกว่าแบบไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตดี อันนี้คำถามที่อยากให้ทุกคนแนะนำทและออกความคิดเห็นค่ะ
1. ไปเรียนแล้วดรอปทิ้งไว้ไปซิ่วอยู่บ้านตั้งใจอ่านให้ได้ดีๆ
2. เรียนไปด้วยซิ่วไปด้วย เผื่อระหว่างทางเรารู้สึกชอบมันจริงๆคณะที่ติดในใจเรามันอาจจะค่อยๆหายไป
3. เรียนไปเลยไม่ซิ่วแล้ว เรียนให้ดีไปเลยไหนๆก็เรียนแล้ว
เรื่องราวต่างๆที่เราเล่ามามีตรงไหนที่อยากแสดงความคิดเห็น มีคำถาม หรืออยากแนะนำเพิ่มเติม สามารถแนะนำหรือสั่งสอนได้หมดเลยนะคะ บางความคิดเราอาจจะมองโลกแคบไป ยึดติดหรือกังวัลไปคนเดียวมากก็สามารถแนะนำมาได้เลยนะคะ ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ
ซิ่วเพื่อคณะและมหาลัยในฝันดีไหม
พ.ย.-ธ.ค. TGAT TPAT1
ม.ค.-มี.ค. A-Level ทุกวิชา (เราไม่รู้เลยตอนนั้นมั่นใจอะไรมากมายถึงคิดว่าจะอ่าน 7 วิชาทันในเวลาแค่นี้🥹)
คะแนนที่ได้คือ คณิต 17 , อังกฤษ 63.75 , ไทย 56 , สังคม 42 , ฟิสิกส์ 15 , ชีวะ 44 , เคมี 30
วันที่คะแนนออกเราเสียมาก เรารู้สึกผิดกับทั้งที่บ้านแล้วก็ตัวเอง เราในตอนที่เห็นคะแนนคือถามที่บ้านเลยว่าขอซิ่วได้ไหม เราไม่มีคณะที่คิดอยากเรียนเลยตอนนั้น ในใจคืออยากได้แค่ที่ที่เราชอบที่เดียว ที่บ้านก็พยายามช่วยหาทางออกพยายามหาคณะอื่นๆมาให้เราดู แล้วเขาก็แอบไม่อยากให้เราซิ่วด้วย(อันนี้เราคิดเอาเองจากที่เขาพูดกับเรานะคะ) เพราะว่าเขามาพูดกับเรื่องค่าใช้จ่ายในการเรียนคอร์สต่างๆถ้าซิ่วจะได้จ่ายเยอะหรือได้เริ่มทุกอย่างใหม่หมดเลย ทั้งเรื่องที่ว่าจะอยู่บ้านอ่านหนังสืออย่างเดียว 1 ปีจริงๆหรอ(สำหรับเราการเรียนซิ่วไปเรารู้สึกว่าค่อนข้างยากเราต้องโฟกัสหลายอย่างในเวลาเดียวกัน เรากลัวเรารับไม่ไหว) หลายๆคำพูดมันทำให้เรารู้สึกว่าเขาคงไม่ไว้ใจเราว่าเราจะทำได้จะมีวินัยมากพอ
พอถึงช่วงยื่นโควตามช. คะแนนT-score เรายังมีลุ้น เราก็ยื่นคณะแพทย์ คณะวิทย์ จุลชีวะไป แล้วก็มี CPIRD แต่เราดันดูคะแนนไม่รอบคอบ T-score เราไม่ผ่านคณะแพทย์ แล้วเราดันเอาคณะวิทย์ไว้อันดับ 2 อีก ตอนนั้นคือทำอะไรไม่ได้เลย เราได้แต่ภาวนาว่าเอออาจจะได้คณะวิทย์ก็ได้ สรุปผลมาเราเกินmin คณะวิทย์ที่เรายื่นนะคะ แต่ก็ไม่รู้ว่าลำดับอะไรมีผลไหมสรุปโควต้าเราก็ยังไม่มีที่เรียน ที่บ้านพอรู้ว่าเออไม่ติด(แต่เขาไม่รู้นะคะว่าเราเรียงคณะพลาดดูคะแนนไม่ดี เราไม่กล้าบอก บอกไปเราก็รู้สึกว่าแก้อะไรไม่ทันแล้วเขาจะมาเครียดกับเราเปล่าๆแบบนี้อะค่ะ) เขาก็ถามเราว่าจะเอาไงต่อ ในใจเราก็ยังยื่นยันว่าจะซิ่ว ที่บ้านเลยบอกว่าถ้างั้นยื่นรอบ 3 ให้ติดสักที่แล้วไปเรียนสัก 2 อาทิตย์แล้วดรอปไว้ ซิ่วอยู่บ้านแล้วถ้าคะแนนมันไม่ดีก็ค่อยกลับไปเรียนคณะที่เราติด เราก็เห็นว่าเออก็ดูเป็นทางออกที่ดี เราก็เลยหาคณะที่อยากเรียนและคะแนนถึง คือ ต้องนึกย้อนตัวเองไปไกลมากกก ว่าตอนเด็กเราเคยอยากเป็นอะไรไหม เราดูหนังเรื่องไหนแล้วเรารู้สึกว่าเออน่าทำ เราทำได้เราอยู่กับมันได้ จนไปเจอแพทย์แผนจีนเราเคยฝึกงานรพ.ที่นึงเจอคุณหมอแผนจีนที่เขาดีมากเราประทับใจแล้วรู้สึกว่าเป็นแพทย์แผนจีนเจ๋งมากคือ เขาฝังเข็มกดนู้นนี่ เอาเข็มปักตัวแล้วแบบมันหายจริงๆ เราเลยรู้สึกว่าเรียนทางนี้ก็ไม่ได้แย่นะ มันดูน่าสนุกเราเอนจอยและอยู่กับมันได้ ทำอาชีพนี้ได้ ไม่เครียดเท่าการเรียนแพทย์ปกติด้วย เราเลยส่งทดลองจัดอันดับของdek-d ให้ที่บ้านดูเขาก็เชียร์ใหญ่เลยว่าเออเรียนนี่ก็ดี เขาลองดูค่าเทอมดูการเรียนการสอนแล้วก็ดูดี ดูกำลังมาในอีก 5ปี 10ปีข้างหน้า รับจ๊อบคลีนิคก็ได้ จะเปิดเองก็ได้ ดูมีอิสระ มีทางไปต่อ
แต่ที่เรากังวัลตอนนี้เราขอลิสต์เป็นข้อๆเพื่อให้เห็นภาพเลยนะคะ
แพทย์แผนจีน
ข้อดี
- มี work life balance ที่ดี
- เรารู้สึกสนุกแล้วก็อยากเรียนรู้มัน
- ไม่กดดันเท่าแพทย์ปกติ(ในความรู้สึกเรา)
ข้อเสีย
- ค่าเทอมแพทย์แผนจีนไม่ว่าที่ไหนคือค่าเทอมฉ่ำมาก เราไม่รู้ว่าเขามีกำลังซัพพอร์ตเรามากน้อยแค่ไหนเพราะว่ามีไปเรียนที่จีนด้วย( ปี5 เทอม2- ปี6 เทอม1)ค่าที่พัก ค่าตั๋ว ค่าอาหารการกินมันเยอะแยะไปหมด
- โอกาสที่จะเติบโตในไทยที่เราคิดว่าดีอาจจะไม่ดีก็ได้ อาจจะมีโอกาสตกงาน
แพทย์ปกติ คณะและมหาลัยในฝัน
ข้อดี
- มีความสุขที่ได้ทำตามความฝันได้ มีที่เรียนดีๆเป็นหน้าเป็นตา
- มีงานรองรับแน่นอน
- ค่าเทอมน้อยกว่า
ข้อเสีย
- มีความเครียดที่เยอะพอสมควรทั้งตอนเรียนตอนทำงาน การตัดสินใจของเรามีผลกับชีวิตคนๆนึง
- ทำงานหนักไม่มี work life balance
มันเครียดคนละอย่างดีคนละอย่าง เราเลยรู้สึกว่าแบบไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตดี อันนี้คำถามที่อยากให้ทุกคนแนะนำทและออกความคิดเห็นค่ะ
1. ไปเรียนแล้วดรอปทิ้งไว้ไปซิ่วอยู่บ้านตั้งใจอ่านให้ได้ดีๆ
2. เรียนไปด้วยซิ่วไปด้วย เผื่อระหว่างทางเรารู้สึกชอบมันจริงๆคณะที่ติดในใจเรามันอาจจะค่อยๆหายไป
3. เรียนไปเลยไม่ซิ่วแล้ว เรียนให้ดีไปเลยไหนๆก็เรียนแล้ว
เรื่องราวต่างๆที่เราเล่ามามีตรงไหนที่อยากแสดงความคิดเห็น มีคำถาม หรืออยากแนะนำเพิ่มเติม สามารถแนะนำหรือสั่งสอนได้หมดเลยนะคะ บางความคิดเราอาจจะมองโลกแคบไป ยึดติดหรือกังวัลไปคนเดียวมากก็สามารถแนะนำมาได้เลยนะคะ ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ