หนูอายุ15ใกล้จะ16 แล้วค่ะ หนูสงสัยตัวเองว่าไม่มีอารมณ์ใช้ความรู้สึกไหม และก็จะมีระบายบ้างคะเก็บกดมานาน

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า หนูอ่ะเป็นเด็กประเภทยอมคนมาก ทั้งที่ในใจไม่อยากทำ แต่เพราะที่หนูเป็นแบบนี้เพราะหนูมักโดนครอบครัวใช้ตลอดเวลา  เวลาไม่ได้ดั่งใจก็จะโดนด่า บางทีคนนั้นจะบังคังและตื้อให้ทำในสิ่งตัวเองต้องการ  และอีกคนหนูเป็นประเภทที่ชอบพูดจาตรงไปตรงมาบางทีก็พูดจาแรงมาก บางก็ด่าแบะดูถูกเวลาระบายสิ่งที่หนูกลุ้มใจ และอีกคนนั้นใจดีนะแต่ขาคิดว่ามันเป็นอาการเปลี่ยนแปลงของวัยรุ่นแต่หนูไม่โอเคเลย หนูแบบ ไม่เข้าใจตัวเอง ว่าตอนนี้หนูรู้สึกยัฃไง หนูเป็นใคร หนูมีค่าไหม เวลาเจอคำถามว่าอาหารอร่อยไหม เที่ยวสนุกไหม หนูตอบไม่ได้ หนูมักจะเลี่ยงตลอด เป็นแบบนี้แต่เด็กจนหนูอ่ะ ไม่รู้จะสื่อสารด้วยอารมณ์ยังไง หนูไม่เข้าใจ หนูไม่มีใครให้เป็นเซฟโซนเลย หนูระบายสิ่งที่เก็บกดมานานไม่ได่ ไม่ว่าจะเรื่องตอนโดนผช.ลวนลาม เพื่อนผช.ข่มเห่ง ดูถูกรังแก เพื่อนร่วมห้องหญิงที่แบบชอบยืม เวลาไม่ให้ยืมก็จะแอบชซุ่มด่านินทา

ทำให้หนุต้องยอมตลอด หนูโครตเก็บกด หนูพยายามหลีกหนีไปกับโรคความจริง ด้วยการฟัฃเพลงและไปโลกแห่งความคิ และหนูก็ย่ำคิดย้ำคำในการสร้างไอเดีย คิดจนแบบบหนูไม่ลงมือทำอะไรเลย หนูไม่สามารถเปล่งเสียฃหรือพูดคุยกับใครนานเกิน5นาทีได้ เพราะหนูไม่ค่อยคุยกับใครนาน5นาทีเลย

แต่ก็อยากระบายให้ฟังแต่ก็ไม่มีใครให้ฟัง หนูรู่สึกโดดเดี่ยวมาก หนูไม่กล้าระยายกับใครเลย หนูเครียด และเวลาหนูพยายามจะคุยเรื่องนี้ให้ครอบครัวฟัง เขาก็หาว่าหนูเป็นบ้า และหงุดหงิดใส่หนู คือหนูโดนแบบนี้ตลอดอ่ะ ไม่มีใครแคร์ความรู่สึกหนู หนูเลยเบือกที่จะทื้ฃอารมณ์ตัวเองไป หนูเครียดมาก

หนูพยายามจะไม่คิดแต่ก็อดคิดไม่ได้ คิดมากแบนี้ตั้ฃแต่เด็กยันโตแล้ว หนูไม่รู้จักชีวิตวัยรุ่นเลย หนูเข้ากับใครไม่ได้ เพราะหนูมีข้อผิดพลาดเยาะมาก หนูเหนื่อย หนูอยากให้ครอบครัวเลิกอีโก้แล้วสนใจหนูบ้าง แคร์ความรู่สีกหนูบ้าง แน่ก็คงจะไม่มีอ่ะ มันทำให้หนูเครียดมากจนะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อเลยคะ🥹 เหนื่อย เอาจริงแค่ในครอบครัวหนูก็เก็บกดพอแล้วคะ แต่ชีวิตในโรงเรียนก็แลบต้องมาเจอครูด่า ว่าทุกคาบ เพราะพวกเพื่อนบ้างำทให้หนูเครียดกว่าเดิมจนแบบว่าใครด่าอะไรหนูก็จะแบล แพนิคบ้าง เซนซีทีฟบ้าง  

ทำไมชีวิตหนูห่วยแบบนี้คะ เทาไปหมดเลยคะ ไม่มีขาวเลย