ผมว่าผมรักเค้าอยู่ตลอดนะ รักมากด้วย ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ แต่อยากลองให้ทุกๆคนตัดสินดู ผมเป็นคนที่สนุกกับตัวเอง มีความสุขกับตัวเอง เวลาว่างผมก็ ดูหนัง เล่นเกม อ่านการ์ตูน ทำงาน diy เป็นปกติของชีวิตผม ระหว่างที่ทำอะไรพวกนี้ ผมคิดถึงแฟนขึ้นมาผมก็จะทักไปหา ทักไปถาม ทำอะไร ไปไหน กินข้าวกับอะไร แต่การทักของผมไม่ได้ถี่ขนาดที่แฟนผมต้องการ 4 ชั่วโมง 6 ชั่วโมงทักไปทีนึง ก็คิดถึง นึกถึงจริงๆถึงทักไป ผมอยากให้เค้าคิดเหมือนผมนะ คือทำอะไรที่คุณอยากทำเลย ไม่ต้องมาห่วงที่จะคุยกับผม คิดถึงก็ค่อยทักมา แล้วทุกวันแฟนผมต้องการให้โทรหาเค้า วิดิโอคลอ จะเป็นช่วงก่อนนอนของทุกวัน ผมก็โทรปกติ แต่ผมคิดว่ามันไม่จำเป็นต้องโทรหากันทุกวันก็ได้ แล้วทุกเสาร์อาทิต ผมจะไปหาเค้า ก็ทำพากันทำนั่นทำนี่ปกติ กิน เที่ยว แต่มันจะมีช่วงเวลาตอนที่อยู่ด้วยกันผมอยากที่จะปลีกตัวออกมาเพื่อที่จะทำอะไรกับตัวเองบ้าง อย่างที่กล่าวไปบรรทัดต้นๆ ตลอดทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน เพราะเวลาอยู่ด้วยกันแล้วแฟนผมจะตัวติดกับผมเลย แล้วแฟนผมก็จะงอนทุกครั้งที่ผมปลีกตัวออกมา ทุกวันหยุดยาวก็จะไปเที่ยวต่างจังหวัดกันสองคน กางเต็นท์ แคมปิ้งกัน ก็มีความสุขดีนะ นั่งรถด้วยกัน พูดคุย เล่นมุข ร้องเพลง ผมชอบนะ เวลาที่เค้าทำหน้าแปลกๆ พูดคำแปลกๆตลกๆ 555 แล้วเค้าก็น่ารักด้วย ผมชอบถ่ายรูปเค้าเก็บไว้ ไม่ได้เอาไปโพส อะไรหรอก ผมแค่เก็บไว้ดู ตอนนี้พื้นที่เก็บข้อมูลในโทรศัพท์เต็มละ ประเด็นคือวันนี้ที่ผมเขียนกระทู้ เค้างอนผม ที่ผมไม่โทรหา เค้าร้องไห้ด้วย ที่ผมไม่โทรหาเพราะผมเล่นเกมอยู่ นั่นแหละ ผมอยากให้เค้าคิดแบบผม คือทำไปเลย เล่นเกม ดูหนัง ฟังเพลง อยากทำอะไรทำ ไม่ต้องคอยที่จะโทรหาผม ผมเข้าใจได้ ผมไม่งอน ผมรักเค้าแต่เค้าไม่จำเป็นต้องคอยเอนเตอร์เทรน มอบความสุขให้ผมตลอดก็ได้ แค่รู้ว่ารัก ห่วงใยกันจากใจก็พอ สรุปก็คือที่ผมไม่มีเวลาให้เค้าเพราะเอาเวลามาใช้กับความสุขส่วนตัวคือผมไม่รักเค้าแล้วรึป่าว ที่เขียนมาทั้งหมด ผมเป็นแบบนี้ตั้งแต่เริ่มคบกันจนถึงปัจจุบัน