ทุกคนคิดยังไงกับเรา

เราชอบเพื่อนคนหนึ่งมากตั้งแต่ ม. 1จนตอนนี้เราม. 5 แล้วเราก็ยังชอบเข้ามาโดยตลอดแถมเรายังได้เป็นเพื่อนกับเขาตอน ม. 2 อีกเรารู้สึกดีมากที่ได้เป็นเพื่อนกับเขาแต่เรากลับไม่กล้าบอกไปว่าเราชอบเขาเพราะว่าเรากลัวว่าเราจะคิดอยู่แค่ฝ่ายเดียวเราทำทุกอย่างเพื่อเขาดูแลเขาเพราะเขาเป็นโรคที่ต้องคอยดูแล้วใส่ทุกอย่างแต่เราทำในสถานะเพื่อนที่พอจะทำอะไรได้และช่วยได้บางอย่างแต่เราต้องย้อนไปก่อนว่ามันมีเหตุผลนึงที่เราไม่กล้าจะจีบเขาตอน ม.1 คือเรามีเพื่อนคนนึงที่สนิทกับเขามาเล่าให้เราฟังว่านี่เขาคนนั้นอ่ะอยากมีแฟนมากๆเขาเหงาสุดๆเลยอยากจะหาคนที่เขามาทำให้ชีวิตเขามีความสุขเราก็เลยเสนอตัวกับเพื่อนว่าลองบอกชื่อเราไปดูสิเพื่อนเราตอบตกลงแล้วเขาก็ทักไปหาคนนั้นแต่คำตอบที่ได้กลับมาคือเขาไม่ชอบเราตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วตอนนั้นเราเลยคิดว่าจะพอดีไหมจะเลิกชอบเขาดีไหมแต่เราปฏิเสธของตัวเองไม่ได้ว่าเราชอบเขามากแค่ไหนแต่เราก็คงทำอะไรไม่ได้เพราะเขาไม่ได้ชอบเรา