สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะระบายและสงสัยค่ะ เรามีเพื่อนคนนึงพบกันครั้งแรกตอนเราเรียนปีหนึ่ง ซึ่งเพื่อนคนนี้จะมีพฤติกรรมหลายๆอย่างที่เรารู้สึกไม่โอเคแต่เรายังพยายามมองในแง่ดีถึงแม้ว่าตอนปรึคนรอบตัวจะให้คำตอบในเชิงเดียวกันว่าไม่ถูก
โดยพฤติกรรมของเพื่อนคนนี้จะมีตั้งแต่ตอนสมัยเรียนออนไลน์ค่ะ คือเพื่อนจะชอบตื่นสายบางทีก็จะไม่ทันเข้าคลาสก็จะเป็นเราที่จะค่อยตามเพื่อนค่อยเช็คชื่อและตามงานให้ แต่ส่วนเราเต็มใจทำนะคะ เพราะอยากให้เพื่อนผ่านด้วยแต่แอบน้อยใจตรงที่บางทีที่เราลืมคนนี้เขาก็ไม่ได้สนใจหรือตามงานให้เราเลย แต่จะมาถามงานเราแทนแต่ก็พอเข้าใจได้ค่ะ
พฤติกรรมต่อมาก็จะมีการยืมเงินค่ะ ซึ่งถ้ายืมแล้วคืนเนี้ยตัวเราโอเคนะคะที่จะให้ยืมแต่คนนี้ก็มักจะทำตีมึนอยู่หลายครั้ง พอเราปฏิเสธที่จะไม่ให้ก็เล่าความลำบาก จนเราอดสงสารไม่ได้ก็จะให้ยืมไป เขาจะยืมบ่อยแต่ถ้าช่วงไหนที่เราปฏิเสมากๆก็จะหายไปแล้วก็ค่อยกลับมายืมใหม่
ต่อมาด้วยความที่เพื่อนมีเพื่อนผู้ชายที่เขามาชอบเราซึ่งในตอนแรกเราก็ไม่ได้ชอบหรืออยากจะคุยกับเพื่อนนะคะ แต่ก็เห็นว่าเป็นคนรู้จักของเพื่อนจะทำความรู้จักกันหน่อยก็คงไม่เสียหาย แต่ผลสุดท้ายที่ทำความรู้จักกันได้ 1 เดือนก็รู้สึกได้ชัดเลยว่าเราไม่ได้ชอบเขาแต่ถ้าจะให้เป็นคนรู้จักเราก็โอเคแต่ทางคนรู้จักเขาชอบเรามากจนสุดท้ายเราตัดสินใจบล็อกเขา ก็กลายเป็นว่าเพื่อนของเราคนนี้ก็มักจะเล่าเรื่องของเราให้ฟังบ่อยๆ แคปภาพสตอรี่หรือแม่กระทั่งมีการส่งรูปหรือคลิปของเราที่ถ่ายเล่นให้เพื่อน ไปให้คนรู้จักส่วนนี้เราไม่โอเคมากๆ แต่เพื่อนก็ไม่หยุดยังมีการเล่าถึงคนนั้นให้ฟัง “เขาเป็นคนดีนะ ชอบมาก เป็นคนที่จริงจังนะ“ แต่เราก็ปฏิเสธตลอด พอบางทีที่เราบ่นกับเขาว่าอยากมีแฟน เขาก็จะพูดถึงคนรู้จักคนนี้ไม่หยุดจนเรารำคานค่ะ
และมีตอนที่เราไปร้านเหล้าด้วยกันเพื่อนคนนี้ทิ้งเราไว้ที่โต๊ะที่มีแต่เพื่อนผู้ชายของเขาที่เราไม่เคยเห็นหรือรู้จักกันมาก่อน ส่วนตัวเองหายไป จนถึงร้านปิดก็กลายเป็นว่าคนที่มาตามเรากลับคือเพื่อนสนิทผู้ชายของเราแทน (เราไปเข้าห้องน้ำตอนช่วงร้านปิดพอดี) ตอนกลับหอก็ปล่อยเราไว้คนเดียวส่วนตัวเองก็ไปกับเพื่อนผู้ชายในกลุ่มที่เคยทิ้งเราไว้
ตอนที่เรามีเรื่องปรึกษาเขาก็มักจะฟังแบบขอไปทีและเปรียบเทียบกับตัวเองถึงความลำบากใจหรือแย่ๆที่ตัวเองประสบพบเจอแทนจนเราเลิกที่จะปรึกษาเขา
ช่วงหลังๆเราต้องย้ายมาอยู่ที่อื่นทำให้ต้องห่างกันไป เพื่อนคนนี้ก็จะหายไป ละช่วงที่ทักมาหาที่เหมือนจะสอบถามความเป็นอยู่แต่ที่จริงจะยืมเงิน ถึงแม้ตัวเองจะทำงานแต่ก็ทักมาหาเราเพื่อยืมเงินบ่อยๆ จนสุดท้ายเราทนไม่ไหวก็เลยจะปฏิเสธไม่ให้ยืมเงินตลอดก็กลายเป็นว่าเพื่อนคนนี้ก็หายไปเลย ตอนที่ทักไปหาเขาก็จะดองแชทเรา
เราอยากจะทราบค่ะ ว่าเราควรจะต้องทนอีกมั้ย ใจหนึ่งเราก็อยากจะตัดเขา แต่อีกใจก็เห็นว่าเรามีเพื่อนในกลุ่มที่สนิทกันมันจะทำให้เกิดการอึดอัดหรือเปล่า
เหตุผลอะไรที่ทำให้เขาไม่แคร์เราขนาดนี้คะ ทั้งที่เราก็พยายามเข้าใจเขาสุดๆ เขามักจะพูดว่าเขาลำบากต้องหาเลี้ยงตัวเองคนที่บ้านไม่ส่งเสีย
เพื่อนแบบนี้ควรพอหรือยัง
โดยพฤติกรรมของเพื่อนคนนี้จะมีตั้งแต่ตอนสมัยเรียนออนไลน์ค่ะ คือเพื่อนจะชอบตื่นสายบางทีก็จะไม่ทันเข้าคลาสก็จะเป็นเราที่จะค่อยตามเพื่อนค่อยเช็คชื่อและตามงานให้ แต่ส่วนเราเต็มใจทำนะคะ เพราะอยากให้เพื่อนผ่านด้วยแต่แอบน้อยใจตรงที่บางทีที่เราลืมคนนี้เขาก็ไม่ได้สนใจหรือตามงานให้เราเลย แต่จะมาถามงานเราแทนแต่ก็พอเข้าใจได้ค่ะ
พฤติกรรมต่อมาก็จะมีการยืมเงินค่ะ ซึ่งถ้ายืมแล้วคืนเนี้ยตัวเราโอเคนะคะที่จะให้ยืมแต่คนนี้ก็มักจะทำตีมึนอยู่หลายครั้ง พอเราปฏิเสธที่จะไม่ให้ก็เล่าความลำบาก จนเราอดสงสารไม่ได้ก็จะให้ยืมไป เขาจะยืมบ่อยแต่ถ้าช่วงไหนที่เราปฏิเสมากๆก็จะหายไปแล้วก็ค่อยกลับมายืมใหม่
ต่อมาด้วยความที่เพื่อนมีเพื่อนผู้ชายที่เขามาชอบเราซึ่งในตอนแรกเราก็ไม่ได้ชอบหรืออยากจะคุยกับเพื่อนนะคะ แต่ก็เห็นว่าเป็นคนรู้จักของเพื่อนจะทำความรู้จักกันหน่อยก็คงไม่เสียหาย แต่ผลสุดท้ายที่ทำความรู้จักกันได้ 1 เดือนก็รู้สึกได้ชัดเลยว่าเราไม่ได้ชอบเขาแต่ถ้าจะให้เป็นคนรู้จักเราก็โอเคแต่ทางคนรู้จักเขาชอบเรามากจนสุดท้ายเราตัดสินใจบล็อกเขา ก็กลายเป็นว่าเพื่อนของเราคนนี้ก็มักจะเล่าเรื่องของเราให้ฟังบ่อยๆ แคปภาพสตอรี่หรือแม่กระทั่งมีการส่งรูปหรือคลิปของเราที่ถ่ายเล่นให้เพื่อน ไปให้คนรู้จักส่วนนี้เราไม่โอเคมากๆ แต่เพื่อนก็ไม่หยุดยังมีการเล่าถึงคนนั้นให้ฟัง “เขาเป็นคนดีนะ ชอบมาก เป็นคนที่จริงจังนะ“ แต่เราก็ปฏิเสธตลอด พอบางทีที่เราบ่นกับเขาว่าอยากมีแฟน เขาก็จะพูดถึงคนรู้จักคนนี้ไม่หยุดจนเรารำคานค่ะ
และมีตอนที่เราไปร้านเหล้าด้วยกันเพื่อนคนนี้ทิ้งเราไว้ที่โต๊ะที่มีแต่เพื่อนผู้ชายของเขาที่เราไม่เคยเห็นหรือรู้จักกันมาก่อน ส่วนตัวเองหายไป จนถึงร้านปิดก็กลายเป็นว่าคนที่มาตามเรากลับคือเพื่อนสนิทผู้ชายของเราแทน (เราไปเข้าห้องน้ำตอนช่วงร้านปิดพอดี) ตอนกลับหอก็ปล่อยเราไว้คนเดียวส่วนตัวเองก็ไปกับเพื่อนผู้ชายในกลุ่มที่เคยทิ้งเราไว้
ตอนที่เรามีเรื่องปรึกษาเขาก็มักจะฟังแบบขอไปทีและเปรียบเทียบกับตัวเองถึงความลำบากใจหรือแย่ๆที่ตัวเองประสบพบเจอแทนจนเราเลิกที่จะปรึกษาเขา
ช่วงหลังๆเราต้องย้ายมาอยู่ที่อื่นทำให้ต้องห่างกันไป เพื่อนคนนี้ก็จะหายไป ละช่วงที่ทักมาหาที่เหมือนจะสอบถามความเป็นอยู่แต่ที่จริงจะยืมเงิน ถึงแม้ตัวเองจะทำงานแต่ก็ทักมาหาเราเพื่อยืมเงินบ่อยๆ จนสุดท้ายเราทนไม่ไหวก็เลยจะปฏิเสธไม่ให้ยืมเงินตลอดก็กลายเป็นว่าเพื่อนคนนี้ก็หายไปเลย ตอนที่ทักไปหาเขาก็จะดองแชทเรา
เราอยากจะทราบค่ะ ว่าเราควรจะต้องทนอีกมั้ย ใจหนึ่งเราก็อยากจะตัดเขา แต่อีกใจก็เห็นว่าเรามีเพื่อนในกลุ่มที่สนิทกันมันจะทำให้เกิดการอึดอัดหรือเปล่า
เหตุผลอะไรที่ทำให้เขาไม่แคร์เราขนาดนี้คะ ทั้งที่เราก็พยายามเข้าใจเขาสุดๆ เขามักจะพูดว่าเขาลำบากต้องหาเลี้ยงตัวเองคนที่บ้านไม่ส่งเสีย