สิ่งที่ผิดพลาดที่สุดในการเลี้ยงสัตว์

สวัสดีดีค่ะทุกคนวันนี้เรามีเรื่องหนึ่งที่เราเสียใจมากที่สุดในชีวิต เรื่องมีอยู่ว่าเรารักสัตว์มากใครให้สัตว์อะไรมาเลี้ยงเราก็รับหมดเพราะเราเชื่อว่าทุกชีวิตต้องมีลมหายใจต่อ จากนั้นเมื่อ3เดือนที่เเล้วมีคนเอากระรอกมาให้เขาบอกว่ากระรอกตัวนี้ตกจากต้นมะพร้าวไม่มีเเม่เราเลยเอามาเลี้ยงเพราะสงสารเพราะมันผอมเเละขาหักเราเลยเอามาดูเเลรักษาจนหาย เเละเราดูเเลมันจนมันคุ้นกับเรากับสุนัขในบ้านมันไม่ระเเวงเพราะมันเชื่อมันอยู่กับเรามันปลอดภัย จนมีวันหนึ่งมันตื้นมาเรียกเรา เราก็พามันไปข้างนอกเหมือนทุกเช้ามันก็วิ่งเล่น ปีนขึ้นโต๊ะขึ้นโซฟาตามพาสาของมันเราเห็นมันนั้งกินผักอยู่บนโต๊ะหน้าบ้านเราเลยไปทำธุระในครัวจากนั้นเเค่5นาทีเราออกมาเราไม่เจอมันเเล้วก่อนออกมาเราได้ยินเสียงมันร้องทรมานมเเละร้องเรียกเราเราใจเสียเเล้วเราจึงไปหาในห้องนอน ในบ้านไม่มี เเล้วเราชะโงกหน้สาไปดูบ้านข้างๆเรา เราเห็นเเมวข้างบ้านคาบมันออกมาตอนนั้นเรารีบวิ่งไม่คิดชีวิตไปช่วยมันเรารีบปั้มหัวใจเป่าปากทำทุกอย่างทำไปร้องไปมันก็ไม่ฟื้นขนาดเราเห็นมันตายตาไม่หลับเราก็ยังปั้มหัวใจ จากนั้นพ่อบอกให้เราเอาไปฝังเราเลยเอามันมานอนกอดในห้องเเล้วร้องให้เราไม่ยอมเอาไปฝังเพราะกลัวจะไม่ได้เจอมันอีก
เราเสียใจมากเราเอามันมานอนบนตักกอดมันจูบมันเหมือนยังตอนมีชีวิตบอกมันว่าเรารักมันมากทั้งๆที่รู้ว่ามันคงไม่ได้ยินเเล้วเราสัญญากับมันว่าชาติหน้ามีจิงขอให้เราได้เจอกัน จากนั้นเราจึงเอามันไปฝังไว้ที่ใต้ต้นไม่หลังบ้านเพราะห้องนอนของเราติดกับห้องนอนห้องนั้นเวลาคิดถึงจะได้เปิดหน้าต่างออกไปดูบอกรักเขาได้ทุกครั้ง นี้คือเรื่อราวของเราค่ะสิ่งที่เราทำผิดพลาดเเละไปเเก้ไขไม่ได้