หมดไฟอ่านหนังสือ

สวัสดีค่ะ วันนี้จะเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วเรารู้สึกเสียความรู้สึกนิดหน่อยค่ะ อยากถามว่าทุกคนที่อ่านคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้างคะ เราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ แล้วแฟนก็รู้เรื่องนี้ แต่ก่อนเคยเป็นหนัก แต่

คือ เยียภาษีที่ เรท 25% ก็สูงมากๆ แล้ว เสียภาษีปีหนึ่ง หลักแสน ไปแบก ( คนไม่ทำงาน ) แบบนี้มันส่งเสริมให้คน ขี้เกียจ ไม่สนีบสนุนให้คนขยันทำงานแล้ว

แม้จะวิ่งน้อยลงจากปีก่อน เพราะสลับไปตีแบดวันอังคาร กับ วันพฤหัส แล้วจากที่วิ่งวันละ 10 โล ก็เหลือวันละ 7-8 โล (บางวันน้อยกว่านั้นอีก หมดแรง) แต่ก็นับว่าตัวเองก็ขยันวิ่งอยู่นะ 5555+ บางวันขี้เกียจจัด

เริ่มรู้ตัวแล้วค่ะว่าตัวเองไม่มีความสุขซึมเศร้าหดหู่และคิดฆ่าตัวตายบ่อยๆ เพราะอะไร เพราะขาดพลังงานดีๆ พลังงานสดใสในชีวิตค่ะและมักจะง่วงนอนมากจนทำให้ชีวิตซึมเศร้าหดหู่และตื่นขึ้นมาไม่สดใส จนกระทบกับการ

สอบถามคนเป็นภูมิแพ้ค่ะ ปีนี้เหมือนสามีจะหนักกว่าทุกปี กินยาหมดไปเป็นสิบแผง นอนเปิดแอร์อยู่แต่ในห้อง เราไม่เป็นอะไรเลย ส่วนลูกมีฟืดฟาดบ้าง ไม่เข้าใจว่าภูมิแพ้หรือขี้เกียจกัน เราจะทำงานอื่นก็ต้องคอยดูลู

มีใครเป็นบ้างมั้ยคะขี้เกียจอ่านหนังสือมาก พยายามแล้วแต่ก็ขี้เกียจมาก เราจะทำยังไงให้เรากลับมาขยันเหมือนตอนสมัยมัธยมได้บ้างคะ

อยากเรียนเก่งต้องอ่านหนังสือ แต่ติดตรงที่เป็นคนไม่ชอบอ่านและขี้เกียจ เลยอยากได้วิธีที่ทำให้ขยันอ่านหนังสือ วิธีทำให้ขยัน​ ขจัดความขี้เกียจ​

ได้ฝั่ง "ฉลาดแต่ขี้เกียจ" จะโต้ว่าอย่างไรดีคะ เพราะคิดยังไง โง่แต่ขยันก็น่าจะดีกว่า