คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
ในพรรษาแรกนี้รู้สึกตัวว่า “ ทำจิต ทำสมาธิได้ดีมากจิตสงบอย่างละเอียดประณีตมีสิ่งแปลกประหลาดเกิดขึ้นในใจอย่างหนึ่งซึ่งไม่เคยปรากฏมาแต่กาลก่อน ” คือ:เมื่อจิตสงบได้ดีแล้วมีอะไร ๆ ผุดขึ้นต่าง ๆ
ภาษาบาลีซึ่งไม่เคยแปลออก ก็แปลได้ (ทำใจนิ่ง ๆ ได้จะมีอานิสงส์มาก)
เช่นบทสวดมนต์พุทธคุณหรือ๗ ตำนานที่สวดมาก็นึกแปลได้
เป็นส่วนมากพระอภิธรรม ๗ คัมภีร์ย่อที่เคยสวดมาแต่กาลก่อนแปลได้เกือบหมดรู้สึกว่ามีการแตกฉานขึ้นพอสมควรในเรื่องธรรมอยากรู้อะไร
ทำใจนิ่ง ๆ ก็รู้ ไม่ต้องใช้ความนึกคิดเมื่อเกิดเหตุการณ์ดังนี้จึงได้นำเรื่องไปเล่าถวาย พระอาจารย์กงมาท่านก็ชี้แจงว่า
“ พระพุทธเจ้าของเราก็ไม่ได้เรียนรู้มาก่อน ถึงเรื่องการเรียน หรือ เทศน์พระองค์ท่านได้ปฏิบัติรู้
ในใจก่อนแล้วจึงได้บัญญัติไว้เป็นปริยัติธรรม ฉะนั้น การรู้ของเราเป็นการ
ไม่ผิด ” เมื่อได้ทราบดังนี้ก็มีจิตอิ่มเอิบปลื้มใจเป็นอย่างยิ่ง.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นี่ครับการเรียนของจริงเป็นอย่างงี้
แสดงความคิดเห็น
อย่าให้ติดตำรา ติดสมมติบัญญัติ