คือหนูโสดมาหลายปีมาก ๆ เลยค่ะ จริง ๆ ก็โสดตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบัน ช่วงประถมหรืออนุบาลที่บางคนจะมีแฟนกันแบบงง ๆ แต่หนูก็ไม่เคยมีเลยค่ะอนุบาลคือแทบไม่รู้จักความรักด้วยซ้ำ แต่พอมัธยมก็มีบ้างที่มาชอบหรือไม่เราก็ไปชอบเขา แต่เรื่องที่เราไปชอบเขานี่ตัดทิ้งได้เลย อกหักตลอด แต่ก็โดนปฏิเสธเร็วตลอดก็เพราะหนูจีบไม่เก่งบางทีก็เข้าไปผิดเวลาแบบเขาไม่ลืมคนเก่าไรประมาณนี้ แต่คนที่มาชอบหนูก็เคยเปิดใจ แต่สุดท้ายหนูก็เสียใจตลอดจริง ๆ ก็คุยได้ไม่นานเท่าไหร่ค่ะมันเลยไม่เสียใจเท่าที่คิด ไม่เกินสองเดือนทั้งนั้นน ก็มีคิดบ้างแหละค่ะว่าหนูไม่ดีหรอหรือหน้าตาเรามันแย่ แต่พอหนูมานั่งคิดหนูไม่ได้ดีร้อยเปอร์แต่ก็ไม่แย่ร้อย ยอมรับค่ะว่าเราก็มีบ้างที่จะทำตัวไม่ดีแต่เราปรับปรุงตลอด ส่วนหน้าตาก็มีคนชมปกติค่ะ ตอนแรกเราไม่รู้ว่าหน้าตาแบบเราเขาเรียกหน้าตาดีมั้ยแต่ตอนประถมชอบหลงตัวเองมากเลยค่ะว่าหน้าตาดี5555555555 แต่พอโตมามันก็น้อยลงแล้วค่ะเลยไม่มั่นใจเท่าตอนเด็ก แล้วก็อยากฟังคนมาเล่าเผื่อให้เด็กน้อยคนนี้มีหวังสักนิดนึงค่ะ (แต่หนูว่าตอนนี้ก็มีความสุขนะคะแต่อยากรู้ให้ใจมันชื้นนิดนุง หนูกลัวขึ้นคาน )